Interpretacja indywidualna z dnia 5 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.55.2025.1.JM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 12 kwietnia 2010 r. wraz z mężem B.B. zawarła Pani umowę o kredyt hipoteczny przeznaczony na zakup nieruchomości na rynku wtórnym z bankiem C. (dalej „Umowa”). Kredyt w całości został zaciągnięty na Państwa własne potrzeby mieszkaniowe i spełniał warunki wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zakup domu jednorodzinnego). Dodatkowo kredyt spełniał warunki określone w Rozporządzeniu MF z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, tj. był zabezpieczony hipotecznie, został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej opisanej w rozporządzeniu, przy czym wraz z mężem nie skorzystali Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego. Zgodnie z zawartą Umową kredyt denominowany w CHF (frankach szwajcarskich) udzielony został w złotych polskich w kwocie 400.000 zł, stanowiących równowartość 139.935.88 CHF, tzn. bank udzielił Państwu kredytu w złotych polskich, jednak spłata kredytu następować miała w CHF.

Powyższe postanowienia umowy stanowiły klauzule abuzywne na podst. art. 385 Kodeksu cywilnego i zgodnie z utartą linią orzeczniczą oraz wyrokiem TSUE (sygn. C-520/21 z dnia 15/06/2023) skutkowały uznaniem umowy za nieważną i obowiązkiem zwrotu przez bank całości rat kapitałowo-odsetkowych oraz innych opłat. W związku z powyższym bank D., będący następcą prawnym C., kierując się rekomendacjami (…) zaproponował Pani i Pani mężowi mediację przed (…) w celu podpisania ugody. Efektem mediacji była ugoda, którą podpisali Państwo z bankiem 12 czerwca 2024 r. Zgodnie z postanowieniami podpisanej ugody „zamiarem Banku i Kredytobiorcy jest polubowne rozstrzygnięcie sporu dotyczącego ważności Umowy lub niedozwolonego charakteru jej postanowień, a tym samym uchylenie niepewności co do roszczeń wynikających z umowy poprzez przyjęte w Ugodzie rozwiązania”. W wyniku Ugody bank zobowiązał się: 1. umorzyć kwotę niespłaconego kredytu w wysokości 5.889,54 CHF, która na dzień zawarcia ugody wynosiła 26.558,88 złotych (według kursu średniego NBP), 2. zwrócić kwotę 2.054,31 złotych, którą Bank wyliczył przyjmując fikcyjne założenie, że kredyt został zawarty w złotych polskich i raty odsetkowo-kapitałowe były kalkulowane i rozliczane nie w CHF, ale w PLN przy użyciu stawek WIBOR i podwyższonej marży wybranej przez bank (3,07% wobec marży 2,2% ustalonej z bankiem w dniu podpisania Umowy, tj. 12 kwietnia 2010 r.), 3. dodatkowo zwrócić 100.000 złotych, kwotę którą wynegocjowali Państwo z bankiem w trakcie mediacji jako częściowy zwrot rat odsetkowych wpłaconych do banku tytułem spłaty kredytu w latach 2010-2024. Zgodnie z wyliczeniami przedstawionymi przez bank (jako załącznik do Ugody) od początku zawarcia Umowy wpłaciła Pani wraz z mężem do banku 156.583,52 CHF, co w przeliczeniu na złote według kursu NBP z dnia każdej płatności stanowi równowartość 698.058,69 zł – podczas gdy wartość zaciągniętego kredytu wynosiła 400.000 zł (lub 139.935.88 CHF według kursu banku z dnia zawarcia Umowy 12 kwietnia 2010 r.). Zdaniem banku, kwota ta stanowi jednak przychód „Kredytobiorcy”, a na Banku ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-11. W związku z wątpliwościami, czy stanowisko Banku jest prawidłowe zarówno Pani jak i Pani mąż B.B. postanowiliście zwrócić się o wydanie interpretacji podatkowej indywidualnej.