Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2022 r., sygn. II OSK 1396/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Stawecki Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. G. i M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2018 r. sygn. akt II SA/Po 826/18 w sprawie ze skargi J. G. i M. G. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. akt II SA/Po 826/18, oddalił skargę J. G. i M. G. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2017 r., nr [...], w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w rejonie projektowanej obwodnicy drogi krajowej – etap I.
Sąd I instancji podał, że skarżący wywodzą swój interes z prawa własności działki oznaczonej numerem geodezyjnym [...] obręb [...], położonej przy ul. [...], na której planowali budowę obiektów inwentarskich. Obecnie, z uwagi na obowiązywanie na obszarze planowanej inwestycji planu miejscowego, jakakolwiek zabudowa przedmiotowej działki nie jest możliwa. Dalej, Sąd zaznaczył, że wskazana nieruchomość zgodnie z rysunkiem planu objęta została jednostkami planistycznymi o symbolach: "R" – tereny rolnicze oraz "KDG" – tereny dróg głównych. Dla terenów objętych symbolem "R" plan ustala zakaz lokalizacji trwałych obiektów budowlanych, przy czym dopuszcza się lokalizację infrastruktury technicznej, z zachowaniem przepisów odrębnych (§ 15 uchwały). Układ komunikacyjny na obszarze objętym planem stanowią drogi główne, oznaczone na rysunku planu symbolem "KDG", oraz drogi wewnętrzne, oznaczone na rysunku planu symbolem "KDW". Dla terenów dróg publicznych głównych ("KDG") uchwała ustala: szerokość w liniach rozgraniczających zgodnie z oznaczeniem na rysunku planu; prawo realizacji jezdni, chodników, ścieżek rowerowych i miejsc parkingowych w obrębie linii rozgraniczających; prawo realizacji obiektów inżynierskich i budowli związanych z realizacją układu drogowego; prawo realizacji skrzyżowań wielopoziomowych; prawo realizacji przejazdów kolejowych; prawo realizacji infrastruktury technicznej z zachowaniem przepisów odrębnych (§ 17 ust. 1 i 2 uchwały).
Sąd Wojewódzki nie stwierdził, aby przy uchwalaniu planu miejscowego doszło do naruszenia procedury planistycznej w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1073, zwana dalej: "u.p.z.p."). Rada Miejska przystąpiła do uchwalenia planu w odniesieniu do jednego zwartego obszaru, jednocześnie przewidując możliwość uchwalenia planu dla poszczególnych części tego obszaru. Nie naruszyła w sposób istotny przepisów ustawy w zakresie wymogów odnoszących się do rysunku planu miejscowego (art. 16 ust. 1 u.p.z.p.). Plan został wykonany w skali 1:2000 ze względu na znaczny obszar objęty opracowaniem. Stosownie do treści art. 17 u.p.z.p. organ wystąpił w badanej sprawie o wymagane opinie i uzgodnienia, uzyskując stosowne stanowiska organów. Rada Miejska uchwaliła plan miejscowy po stwierdzeniu jego zgodności z postanowieniami studium (§ 1 ust. 1 uchwały). Ukształtowane postanowieniami planu przeznaczenie terenu, na którym znajdują się działki skarżących, znajduje odzwierciedlenie w treści obowiązującego studium. W uchwale tej przewidziano m.in. rezerwę terenu pod budowę obwodnicy m. [...] oraz wprowadzono trzy warianty przebiegu obwodnicy [...]. Spośród wariantów wybrany został jeden wariant docelowy, po uzgodnieniu z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad w Poznaniu. Sąd podniósł, że w uzasadnieniu przedmiotowej uchwały organ wyjaśnił, że konieczność opracowania planu wyniknęła z potrzeby regulacji procesów inwestycyjnych w rejonie planowanej obwodnicy drogowej poprzez ustalenie zasad powstawania nowej zabudowy w oparciu o istniejący i projektowany układ komunikacyjny. W ocenie Sądu, przyjęte w tym zakresie rozwiązania są racjonalne z punktu widzenia zasad prowadzenia polityki przestrzennej oraz uwzględniają konieczność kształtowania przez organ miejscowej sieci dróg w zgodzie z ponadlokalnymi systemami drogowymi, w tym uzgodnienia poczynione z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad - Oddział Zachodni w Poznaniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
