Jeśli zadania inwentaryzacyjne wiązały się z koniecznością pracy w godzinach nadliczbowych, wówczas wymagają one zrekompensowania czasem wolnym lub stosownymi dodatkami do wynagrodzenia za pracę. Inwentaryzacja przeprowadzana na polecenie pracodawcy przez pracowników jest najczęściej związana z ich odpowiedzialnością za mienie powierzone. Za czas poświęcony na ustalenie stanu określonych rzeczowych lub pieniężnych składników majątkowych po zakończeniu roku (lub po krótszych okresach) zatrudnieni mają prawo do wynagrodzenia za pracę. Z tego powodu w okresie od 9 do 13 marca 2020 r. wypracował 10 godzin nadliczbowych dobowych, opłacanych 50% dodatkiem (praca ta nie była według zasad właściwych dla ustalania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy) poprzedzających miesiąc wykonywania pracy w nadgodzinach. wyższej, która jest określana jako zdarzenie nadzwyczajne, zewnętrzne i niemożliwe do zapobieżenia (np. powódź, trzęsienie ziemi, nawałnica

Przedstawiamy pakiet rozwiązań rządu dla firm nazywany „tarczą antykryzysową”, wdrażanych ustawą z 31 marca 2020 r. W raporcie znalazły się również informacje o innych szczególnych rozwiązaniach prawnych, które mają zastosowanie w sytuacjach nadzwyczajnych, a więc także w czasach epidemii. składek ZUS, świadczenie postojowe, dodatkowe zasiłki opiekuńcze i prawo do zasiłków w trakcie epidemii, przesunięcie wykonania obowiązków w VAT, wdrożenie e-paragonów, ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, elektroniczny „czynny żal”, odroczenie obowiązku wpisu do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych, przesunięcie terminów rozliczeń podatkowych i terminów sprawozdań finansowych, zwolnienia z Epidemia jako siła wyższa (force major). Co więcej, można uznać, że zaistnienie w wyniku epidemii stanu siły wyższej zostało potwierdzone prawnie, m.in. rozporządzeniem Ministra wypoczynkowego (w tym urlopu na żądanie), urlopu bezpłatnego oraz innego urlopu, a także przesuwa termin takiego urlopu lub odwołuje

Podjęcie przez nią takiej pracy w tym okresie i w ogóle w czasie podstawowego urlopu macierzyńskiego, a tym bardziej w okresie kolejnych urlopów, nie jest równoznaczne z rezygnacją z pozostałej części urlopu macierzyńskiego. Urlop macierzyński jest obowiązkowym urlopem ustawowym i tylko ściśle określona przesłanka powoduje jego skrócenie. Artykuł 180 § 5 k.p. oznacza tylko tyle, że w określonym czasie pracownica może zrezygnować z pozostałej części urlopu. Przepis ten nie zajmuje się sytuacją, w której matka podejmuje pracę zarobkową przed upływem 14 tygodni urlopu macierzyńskiego. Rachunkowość Budżetowa nr 6/2021 Nie rezygnuje z podstawowego urlopu macierzyńskiego matka, która w 13-tym tygodniu po urodzeniu dziecka podejmuje pracę zarobkową w wymiarze 1/4 etatu, tym bardziej gdy w tym czasie organ rentowy niezasadnie wyłączył ją z ubezpieczeń społecznych. niesprawowania przez matkę opieki nad dzieckiem z powodu własnej choroby ani przedłużenia okresu urlopu z tego powodu. Wnioskodawczyni zarzuciła, że brak jest przepisu do pozbawienia jej prawa do zasiłku macierzyńskiego wyłącznie z tego powodu, że w trakcie W przeciwnym wypadku pracownica musi wykorzystać urlop w całości.

W procesie o przywrócenie do pracy pracodawca z jednej strony ma obowiązek udowodnić zasadność wypowiedzenia oraz poprawność uruchomionej w tym celu procedury. Dostrzeżenie wad na tym ostatnim polu (powód był pracownikiem szczególnie chronionym w rozumieniu art. 118a ustawy o powszechnym obowiązku obrony) nie wyczerpuje obowiązków sądu powszechnego w procesie o przywrócenie do pracy, skoro w grę wchodzi możliwość uwzględnienia roszczenia alternatywnego z racji konfliktu z widocznymi prima facie w sprawie klauzulami generalnymi w aspekcie ich sprzeczności Sąd pracy może z urzędu uwzględnić roszczenie o odszkodowanie zamiast roszczenia o przywrócenie do pracy zgłoszonego przez pracownika objętego szczególną ochroną przed rozwiązaniem stosunku pracy wówczas, gdy okazało się ono nieuzasadnione ze względu na jego sprzeczność ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa. Niezależnie od powyższego, z pisma Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w P. W dniu 21 listopada 2014 r. powód złożył u pozwanego wniosek o urlop. Przedmiotowe uwagi są istotne z tego powodu, że rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem było podyktowane brakiem spełnienia przesłanek

Fakt, iż pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika również w okresie ochronnym przewidzianym w art. 39 k.p., nie pozostaje bez wpływu na ocenę roszczeń przysługujących pracownikowi w razie niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę. 3. Konstrukcja ta obejmuje właśnie przypadki, w których zachowanie określonego podmiotu spełnia formalnie wszystkie wymagania przewidziane przepisem prawa, natomiast z innych - pozaprawnych - względów (np. społecznych czy moralnych) zachowanie to nie zasługuje na ochronę prawną. Stosownie do art. 45 § 2 k.p. w związku z art. 56 § 2 k.p. sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Artykułu 45 § 2 k.p. nie stosuje się jednakże między innymi do pracowników, o których mowa w art. 39 k.p. 4. Miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy wynosiło 2.254 złotych brutto. między innymi: 1) sytuację pozwanego pracodawcy spowodowaną siłą wyższą lub działaniem nieprzewidzianych zdarzeń przypadkowych (wyrok Takie stanowisko jest utrwalone w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 1994 r., I PZP 40/93,