Zawarte umowy, pomimo nadanej nazwy 'umowy o dzieło', w rzeczywistości stanowiły umowy o świadczenie usług, ponieważ wykonywane czynności były powtarzalne i nie prowadziły do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła.

Działalność społecznego kuratora sądowego podejmowana w okresie zwolnienia lekarskiego, za którą otrzymuje się ryczałt mający charakter zwrotu poniesionych kosztów, nie stanowi pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej.

Umowy, które dotyczą powtarzalnych czynności stanowiących fragment procesu produkcyjnego i wymagających jedynie starannego działania, są kwalifikowane jako umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.), a nie umowy o dzieło (art. 627 k.c.). Nazwa umowy nie determinuje jej charakteru prawnego, który musi być oceniany na podstawie rzeczywistych cech wykonywanych czynności.

Przepisy art. 18a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 497) oraz art. 18 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 236) mają zastosowanie także w przypadku lekarza podejmującego działalność gospodarczą, gdy wykonuje ją na rzecz byłego pracodawcy, u którego był zatrudniony

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest ustalenie, czy wymiar i charakter osobistej opieki nad osobą niepełnosprawną są na tyle absorbujące, że uniemożliwiają podjęcie lub kontynuowanie zatrudnienia, niezależnie od wcześniejszej historii zawodowej opiekuna. Teza od Redakcji

Umowy, które obejmują powtarzalne, jednorodzajowe czynności, wymagające starannego działania, nawet jeśli nazwały je umowami o dzieło, w rzeczywistości są umowami o świadczenie usług i podlegają przepisom dotyczącym umów zlecenia, co wpływa na obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i nie może być stosowany jako podstawa odmowy przyznania tego świadczenia.

Umowy przewidujące wykonywanie powtarzalnych czynności technicznych, bez wskazania szczególnych cech i parametrów określonych rezultatów, nie mogą być uznane za umowy o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., lecz za umowy o świadczenie usług zgodnie z art. 750 k.c., co implikuje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego dla wykonawców tych czynności.

Umowy, których przedmiotem jest wykonywanie powtarzalnych czynności bez osiągania zindywidualizowanego rezultatu, są kwalifikowane jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło.

Obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne przez spółkę akcyjną dotyczy wszystkich członków zarządu powołanych do pełnienia funkcji, jeśli pobierają oni wynagrodzenie, bez względu na procedurę powołania.

Za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uznaje się świadczenia wypłacone w sytuacji, gdy po ich przyznaniu wojewoda stwierdzi zastosowanie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i organ właściwy uchyli decyzję przyznającą to świadczenie, co stanowi podstawę do jego zwrotu bez względu na późniejsze czynności związane z ponownym rozpoznaniem prawa do świadczenia.

Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uznaje się takie, które zostało wypłacone w okresie, gdy osoba uprawniona do świadczenia lub członek jej rodziny podlega ustawodawstwu innego państwa w zakresie świadczeń na rodzinę w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, co stanowi podstawę do orzeczenia o jego zwrocie w drodze decyzji administracyjnej.

Dofinansowanie wynagrodzeń pracowniczych na podstawie art. 15g Tarczy Antykryzysowej nie przysługuje podmiotom, które nie prowadzą kwalifikowanej działalności gospodarczej, a jedynie działalność oświatową.

Podmiot może być uprawniony do otrzymania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy na podstawie art. 15g ustawy COVID-19 („Tarczy Antykryzysowej”) tylko w odniesieniu do pracowników niebędących nauczycielami, wykonujących pracę w ramach działalności gospodarczej, a nie oświatowej.