Uzyskanie przez pracownika wiedzy o wypowiedzeniu umowy o pracę z innego źródła niż doręczenie pisma zawierającego oświadczenie pracodawcy rozpoczyna bieg terminu do wniesienia odwołania określonego w art. 264 § 1 k.p., nawet jeżeli w okresie stanu epidemii na podstawie art. 98 ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z COVID-19 nie można uznać nieodebranego pisma za doręczone.

Więzi rodzinne, rozumiane jako szczególna relacja bliskości łącząca członków rodziny (zwłaszcza między małżonkami oraz między rodzicami i dziećmi), stanowią dobro osobiste podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 23 k.c. i art. 24 § 1 k.c., a ich naruszenie wskutek śmierci osoby bliskiej spowodowanej czynem niedozwolonym uprawnia do dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na podstawie

Wynikający z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. (P 20/16) standard konstytucyjny, dotyczący niezgodności z art. 2 Konstytucji RP pomniejszania podstawy obliczenia emerytury o kwoty wcześniej pobranych emerytur, ma zastosowanie także do mężczyzn urodzonych w latach 1949-1953, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. nabyli prawo do emerytury na podstawie art. 46 ustawy emerytalnej,

Wynagrodzenie wypłacane członkom zarządu spółki zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowiskach członków zarządu (wiceprezesów) stanowi w całości przychód ze stosunku pracy i wchodzi do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, również w tej części, którą w umowie o pracę określono jako wynagrodzenie za pełnienie funkcji w zarządzie.

Pełnienie służby w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy samoistnie kwalifikuje daną osobę jako funkcjonariusza służącego na rzecz totalitarnego państwa, skutkując obniżeniem świadczeń emerytalno-rentowych, bez konieczności wykazania indywidualnych działań naruszających prawa człowieka.

Obniżenie policyjnej renty rodzinnej na podstawie art. 24a ustawy zaopatrzeniowej, w sytuacji gdy zmarły funkcjonariusz nabył prawo do emerytury z tytułu służby w Milicji Obywatelskiej, a nie z tytułu służby na rzecz totalitarnego państwa, stanowi nieproporcjonalną ingerencję w prawa majątkowe beneficjenta renty i narusza konstytucyjne zasady ochrony praw nabytych oraz zaufania obywateli do państwa

Odmowa uwzględnienia wniosku z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 479) o rozłożeniu należności z tytułu składek na raty następuje w formie decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 83 ust. 1 i ust

Ustalenie podlegania przez polskiego pracownika objętego dotychczas zaświadczeniem A1, ubezpieczeniu społecznemu w innym kraju może być dokonane tylko przez właściwą instytucję ubezpieczeniową tego kraju, zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a nie – przez Zakład

Przepisy art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, limitujące wysokość świadczeń emerytalno-rentowych byłych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL do kwoty przeciętnej emerytury, są sprzeczne z Konstytucją RP w zakresie, w jakim obniżają świadczenie należne z tytułu służby po 1990 r., niebędącej służbą na rzecz totalitarnego państwa. Ponowne obniżenie świadczeń emerytalno-rentowych

Automatyczne obniżenie renty rodzinnej na podstawie informacji IPN o służbie funkcjonariusza w jednostkach uznanych za działające na rzecz totalitarnego państwa, bez indywidualnej oceny jego faktycznych działań, może naruszać zasadę ochrony praw nabytych i proporcjonalności, wynikające z Konstytucji RP.

Obniżenie policyjnej emerytury i renty inwalidzkiej na podstawie art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej wymaga indywidualnej oceny zakresu służby funkcjonariusza, a jego automatyczne zastosowanie wobec osób kontynuujących służbę po 1990 r. jest sprzeczne z Konstytucją RP.

Umowa obejmująca tłumaczenie standardowych dokumentów urzędowych, niewykazujących cech indywidualizacji i niemożliwych do poddania sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych, stanowi umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, a nie umowę o dzieło.

Przesyłanie dokumentów do ZUS przy użyciu podpisu kwalifikowanego przez ubezpieczoną w okresie niezdolności do pracy może stanowić wykonywanie pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, jeżeli czynności te mają charakter systematyczny i są istotnym elementem prowadzonej działalności gospodarczej. Ocena ta powinna uwzględniać zarówno ilość, jak i charakter wykonywanych czynności

Złożenie wniosku o przyznanie świadczenia w „wariancie korzystniejszym” nie jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na przekazanie środków zgromadzonych w OFE na dochody budżetu państwa. W przypadku niejasności organ rentowy ma obowiązek wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku i poinformować go o skutkach prawnych dokonanych wyborów.

O kwalifikacji umowy jako umowy o dzieło lub umowy o świadczenie usług decyduje rzeczywisty sposób jej wykonywania, a nie jedynie nazwa i treść kontraktu. Kluczowe jest ustalenie, czy umowa przewiduje osiągnięcie konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu, poddającego się sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych, czy też zobowiązuje do starannego działania.

Retroaktywne obniżenie policyjnych rent rodzinnych na podstawie nowelizacji ustawy zaopatrzeniowej z 2016 roku wymaga uprzedniego ustalenia, czy zmarły funkcjonariusz rzeczywiście pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu ustawy, co nie może być zastąpione ogólną oceną konstytucyjności przepisów.

„Szczególnie uzasadnione okoliczności” w rozumieniu art. 84 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych muszą mieć charakter wyjątkowy i niezależny od zobowiązanego; trudna sytuacja materialno-bytowa, przy jednoczesnej zdolności do pracy i posiadaniu majątku, nie uzasadnia odstąpienia od zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

Obniżenie policyjnych świadczeń emerytalnych i rentowych na podstawie art. 15c i 22a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, w odniesieniu do osób pełniących służbę na rzecz totalitarnego państwa, jest zgodne z konstytucyjnymi zasadami sprawiedliwości społecznej i równości wobec prawa.

W sprawach dotyczących obniżenia świadczeń emerytalnych i rentowych funkcjonariuszy, konieczne jest indywidualne badanie, czy konkretne działania funkcjonariusza godziły w prawa i wolności człowieka, zamiast przyjmowania, że sama przynależność do określonych instytucji jest dowodem służby na rzecz totalitarnego państwa.

Mechanizm obniżenia wysokości emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, w zakresie, w jakim obejmuje świadczenia wypracowane poza służbą na rzecz totalitarnego państwa, narusza art. 32 i art. 64 Konstytucji RP oraz prawo do zabezpieczenia społecznego z art. 67 ust. 1 Konstytucji RP.

Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeżeli faktycznie wykonuje działalność w sposób zorganizowany i ciągły, niezależnie od jej rozmiaru, wysokości przychodów oraz przerw wynikających z choroby lub opieki nad dzieckiem.

Rejestracja działalności gospodarczej, która nie spełnia przesłanek zarobkowego charakteru, ciągłości i zorganizowania, nie stanowi podstawy do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeżeli działania te zmierzają wyłącznie do uzyskania świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.

Faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej, choćby z okresami przerw spowodowanymi pobieraniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi tytuł do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeśli działalność jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły oraz ma cel zarobkowy.

Stwierdzenie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa nie musi opierać się wyłącznie na formalnej przynależności do służb, ale musi uwzględniać indywidualne okoliczności i trwałość identyfikacji z totalitarnym ustrojem; przepisy obniżające emerytury byłych funkcjonariuszy tych służb nie naruszają Konstytucji RP ani prawa międzynarodowego.