Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zakres opieki nad osobą niepełnosprawną musi wyraźnie uniemożliwiać podjęcie pracy zarobkowej, co jest przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ powinien ponownie ocenić związek przyczynowy, uwzględniając rzeczywisty wpływ opieki na możliwość zatrudnienia.

Umowa o świadczenie usług, której przedmiotem jest przygotowanie i prowadzenie szkoleń, podlega przepisom dotyczącym umów zlecenia, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

Stwierdzenie obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu umowy o świadczenie usług wymaga kwalifikacji umowy na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie subiektywnej nomenklatury stron. Zastosowanie przepisów o zleceniu wpływa na podleganie ubezpieczeniom społecznym.

Umowa o przygotowanie i prowadzenie zajęć szkoleniowych jest umową o świadczenie usług, podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, gdyż brak jej elementów charakterystycznych dla umowy o dzieło, tj. weryfikowalnego rezultatu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie może być fakt istnienia innych krewnych zobowiązanych alimentacyjnie względem osoby wymagającej opieki, jeśli faktyczną opiekę sprawuje skarżąca, która zrezygnowała z pracy. (art. 17 ust. 1 u.ś.r.)

Czynności polegające na przeprowadzaniu szkoleń edukacyjnych z zakresu doskonalenia umiejętności nie stanowią umowy o dzieło, lecz umowę o świadczenie usług, co uzasadnia podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja Prezesa ZUS została wydana z naruszeniem prawa, nakazując ponowne rozpoznanie sprawy z uwzględnieniem wszystkich przesłanek przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy oraz indywidualnych okoliczności skarżącego.

Organ nie może stosować analogii z przepisów ustawy o pomocy społecznej przy ustalaniu dochodu z gospodarstwa rolnego dla rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, jeśli ustawa przewiduje ustalenie dochodu na podstawie oświadczenia wnioskodawcy.

NSA oddalił skargę ZUS, wskazując na potrzebę pełnego rozpatrzenia okoliczności zdrowotnych przy decyzjach o rentach wyjątkowych, podtrzymując uchylenie decyzji ZUS przez WSA.

Przyznanie świadczenia rentowego w trybie wyjątku wymaga łącznego spełnienia przesłanek szczególnych okoliczności, braku środków utrzymania, całkowitej niezdolności do pracy oraz niespełnienia warunków ustawowych w sposób niezależny od wnioskującego. Brak spełnienia wszystkich przesłanek wyklucza przyznanie świadczenia nawet w trudnej sytuacji materialnej.

Czynności opiekuńcze nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym, świadczone stale i potrzebne do codziennej egzystencji, mogą uzasadniać rezygnację z zatrudnienia co kwalifikuje do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając brak przesłanek umożliwiających przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, za uzasadnieniem decyzji Prezesa ZUS.

W przypadku przyznawania renty rodzinnej w drodze wyjątku, organ rentowy zobowiązany jest dogłębnie zbadać przesłanki szczególnych okoliczności oraz w sposób kompleksowy i indywidualny ocenić całość sytuacji życiowej wnioskodawcy, co zaniechał ZUS, naruszając art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Nieprzyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku może stanowić naruszenie prawa, gdy organ nie uwzględnił należycie szczególnych okoliczności uniemożliwiających wnioskodawcy uzyskanie świadczenia w trybie zwykłym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne uwzględnienie skargi kasacyjnej, stwierdzając, że rzeczywisty zakres sprawowanej opieki nad niepełnosprawną osobą może stanowić przeszkodę w podjęciu zatrudnienia, uzasadniając prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Wytypowanie nauczyciela do rozwiązania stosunku pracy z przyczyn organizacyjnych (art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela) wyłącznie w oparciu o kryterium posiadania uprawnień do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, z pominięciem oceny kwalifikacji zawodowych i przydatności do pracy, stanowi naruszenie zakazu dyskryminacji ze względu na wiek i płeć (art. 113 k.p. w związku z art. 183a § 1 k.p

Podmiot leczniczy prowadzony w formie spółki kapitałowej, której jedynym właścicielem jest powiat, stanowi powiatową jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 16 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym i podlega kontroli rady powiatu.

Uchylenie decyzji Prezesa NFZ wskutek naruszenia zasad postępowania administracyjnego; konieczność ponownego wyjaśnienia daty zaprzestania działalności oraz weryfikacji formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obowiązku ubezpieczeniowego skarżącego.

W przypadku zbiegu uprawnień do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz świadczenia pielęgnacyjnego, warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest zawieszenie pobierania renty, co wyklucza jednoczesne korzystanie z obu świadczeń socjalnych.

Art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy nie ogranicza prawa obywateli Ukrainy do uzyskania świadczeń pielęgnacyjnych, co nakazuje wykładnia zgodna z celem wspierania obywateli Ukrainy legalnie przebywających w Polsce w kontekście systemu świadczeń rodzinnych.

W przypadku zbiegu praw do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje przed ustaniem prawa do zasiłku opiekuńczego. Świadczenie można przyznać dopiero od daty następującej po ustaniu wcześniejszego uprawnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił decyzję odmowną Kolegium, podkreślając potrzebę dalszego ustalenia faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego przez skarżącego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że osoby faktycznie sprawujące opiekę nad niepełnosprawnymi bliskimi są uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 u.ś.r., niezależnie od obowiązku alimentacyjnego ciążącego na innych członkach rodziny, o ile spełniają przesłanki z ustawy.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego musi powstać do 31 grudnia 2023 roku poprzez spełnienie wszystkich wymogów formalnych; ich niespełnienie do tej daty skutkuje brakiem możliwości rozpatrzenia wniosku na podstawie przepisów sprzed zmiany.