Okres 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych ‎z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (tj. Dz.U. z 2021 r., poz.1867) nie musi przypadać ‎w całości wyłącznie po ostatnim zatrudnieniu ubezpieczonego oraz po rozwiązaniu umowy o pracę z przyczyn ekonomicznych, jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 73 ust. 3 lub 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r

1. Szczególne okoliczności, o jakich mowa w art. 83 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach FUS (Dz.U. z 2019 r., poz. 39 ze zm.), odnoszą się wyłącznie do sytuacji ubezpieczonego, po którym przysługuje świadczenie, a nie do sytuacji w jakiej pozostaje wnioskodawca. 2. Przesłanki wymienione w art. 83 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach FUS (Dz.U. z 2019 r.,

Osobom, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagająca opieki, nie może być przyznane świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli są inne osoby spokrewnione w pierwszym stopniu, chyba, że osoby te legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Wyłączenie z podstawy wymiaru składek odszkodowania przysługującego byłym pracownikom po rozwiązaniu stosunku pracy, na podstawie umowy o zakazie konkurencji, nie ma zastosowania do osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług.

Prowadzący działalność nie musi osiągać przychodu, aby uznać, że jest on aktywny. Wystarczy, że ma taki zamiar.

Podstawę wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia. Teza od Redakcji