W ocenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest stwierdzenie, czy w konkretnym czasie istnieje bezpośredni i ścisły związek przyczynowo-skutkowy między niepodejmowaniem przez opiekuna zatrudnienia a potrzebą sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, przy czym niepełnosprawność osoby wymagającej opieki musi wykluczać możliwość podjęcia przez opiekuna jakiejkolwiek pracy zarobkowej.