Umorzenie należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego może mieć miejsce wyłącznie w sytuacjach szczególnych i nadzwyczajnych, a sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika musi wyróżniać się w sposób obiektywny spośród innych dłużników (art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Warunkiem uwzględnienia przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości przypadających przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresów pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 504) nie jest spełnienie przez

Nakazanie zwrotu zasiłku chorobowego wypłaconego za okres niezdolności do pracy, podczas którego ubezpieczony wykonywał czynności mieszczące się w definicji pracy zarobkowej, zawartej w art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, w żadnej mierze nie narusza art. 84 ust. 2 w związku z ust. 1 ustawy systemowej.

Oddalenie skargi na decyzję administracyjną nie wyłącza możliwości badania i stwierdzenia jej nieważności w odrębnym postępowaniu; organ administracji publicznej obowiązany jest rozpoznać żądanie stwierdzenia nieważności stosując odpowiednie przepisy k.p.a., chyba że zachodzą przesłanki do odmowy wszczęcia postępowania ze względu na wcześniejszy wyrok sądu administracyjnego.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane w okresie, w którym wnioskodawca posiada ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, nawet jeżeli złożył on oświadczenie o rezygnacji ze specjalnego zasiłku uzależnione od wcześniejszego przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyłączenia z okresów pracy w szczególnych warunkach okresów zasiłków chorobowych z mocy art. 12 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych nie znosi regulacja z art. 32 ust. 1a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Przesłanki z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej ocenia najpierw organ rentowy, co oznacza, że muszą one być ujawnione na tym etapie postępowania. Dopiero w przypadku ich wadliwej oceny - a więc sporu co do istoty sprawy - krystalizuje się substrat zaskarżenia decyzji organu rentowego do sądu powszechnego. Wówczas pojawia się możliwość wskazania, że organ rentowy błędnie nie dał wiary określonym

Termin trzymiesięczny, określony w art. 24 ust. 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, biegnie od dnia stwierdzenia prawomocności wyroku sądu powszechnego, a nie od dnia jego prawomocności czy wydania.