Obowiązek wspólnika spółki z o.o. do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, nałożony przez umowę spółki w myśl art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych, musi być dokładnie określony co do rodzaju i zakresu tych świadczeń, a ich charakter musi mieć cechy periodyczności. Świadczenia o charakterze ciągłym lub stałym, nie spełniające tych przesłanek, nie mieszczą się w ramach tego przepisu.

W kontekście art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pojęcie renta obejmuje tylko te świadczenia, które są zdefiniowane wewnątrz systemu ubezpieczeń społecznych jako renty, czyli rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz rentę rodzinną, natomiast definicja ta nie rozciąga się na świadczenia z innych systemów, takie jak renta socjalna, nie będąca świadczeniem wypłacanym z tytułu ubezpieczenia

Umowa o pracę, na podstawie której pracownik podjął faktyczne świadczenie pracy, a pracodawca to świadczenie przyjął, nie może być uznana za pozorną i nieważną tylko z uwagi na motywacje związane z uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jeśli faktycznie realizuje elementy charakterystyczne dla stosunku pracy.

Pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przez opiekuna osoby niepełnosprawnej nie jest bezwzględną przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, pod warunkiem zawieszenia wypłaty renty, aby możliwe było skorzystanie ze świadczenia pielęgnacyjnego jako świadczenia zarówno wyższego, jak i bardziej adekwatnego do spełnianej roli opiekuna.

Uzasadnienie uchwały organu samorządu terytorialnego dotyczącej rozwiązania stosunku pracy ma kluczowe znaczenie dla kontroli sądowej, a brak adekwatnego uzasadnienia i możliwości skutecznego wysłuchania przez skarżącego narusza zasadę praworządności oraz gwarancje procesowe.

W kontekście prawa do zasiłku rodzinnego, przeprowadzona egzekucja komornicza nie jest równoznaczna z 'utratą dochodu' w rozumieniu art. 3 pkt 23 ustawy o świadczeniach rodzinnych i nie wpływa na samą wysokość dochodu branej pod uwagę przy ustalaniu prawa do zasiłku.

Prawidłowe zastosowanie przepisu art. 81a § 1 k.p.a., zasady in dubio pro tributario, polegającej na rozstrzyganiu niedających się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego na korzyść strony, jest istotne w sytuacji, gdy zebrany materiał dowodowy nie pozwala na jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego mającego wpływ na wynik sprawy, co stanowi podstawę do uchylenia decyzji przez sąd administracyjny

Prawidłowe sformułowanie podstaw skargi kasacyjnej oraz ich należyte uzasadnienie jest kluczowe dla wyniku sprawy rozpoznawanej przez Naczelny Sąd Administracyjny, ponieważ NSA jest związany wyłącznie granicami skargi kasacyjnej, co oznacza, że może rozpoznawać jedynie te zarzuty kasacyjne, które zostały wyraźnie wskazane i należycie uzasadnione w skardze. Zarzuty muszą w sposób precyzyjny i rzetelny

W kontekście oceny etiologii chorób zawodowych, domniemanie związku przyczynowego między występowaniem choroby a warunkami pracy, oparte na definicji choroby zawodowej zawartej w art. 235 1 kodeksu pracy, wymaga od organów orzekających w sprawach o stwierdzenie choroby zawodowej przyjęcia założenia, że wysoki stopień prawdopodobieństwa wystarcza do uzasadnienia związku przyczynowego pomiędzy narażeniem

Zgodnie z art. 194j oraz art. 194i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do ponownego ustalenia podstawy obliczenia emerytury bez zastosowania przepisu art. 25 ust. 1b przysługuje ubezpieczonym urodzonym w 1953 r., którzy złożyli wniosek o emeryturę zgodnie z art. 24 przed dniem 1 stycznia 2013 r. i spełnili przed tym dniem wszystkie warunki nabycia prawa do emerytury

Zgodnie z art. 76 ust. 2 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, utrata przez osobę bezrobotną prawa do zasiłku dla bezrobotnych z powodu podjęcia zatrudnienia powoduje obowiązek zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, o ile osoba ta była pouczona o okolicznościach skutkujących utratą uprawnienia do jego pobierania.