Postępowanie o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie art. 28 ust. 3 pkt 6 oraz art. 28 ust. 3a i 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga od skarżącego wykazania, iż opłacenie należności spowodowałoby dla niego i jego rodziny zbyt ciężkie skutki, a stan majątkowy uniemożliwia uzyskanie kwoty w postępowaniu egzekucyjnym przekraczającej wydatki egzekucyjne. Oceniając podane przesłanki

Mechanizm obniżania świadczeń emerytalno-rentowych byłych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL do wysokości przeciętnej emerytury lub renty wypłacanej przez ZUS (art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy) jest niezgodny z Konstytucją RP i nie może być stosowany, gdyż narusza zasadę równości, prawo własności i prawo do zabezpieczenia społecznego, a ponadto

Sąd jest obowiązany do oceny konstytucyjności przepisu ustawy w ramach ustalania, który przepis obowiązującego prawa będzie zastosowany do rozstrzygnięcia danego stanu faktycznego w indywidualnej sprawie. Dlatego odmowa zastosowania przepisu ustawy uznanego przez sąd za sprzeczny z Konstytucją nie narusza kompetencji Trybunału Konstytucyjnego i nie ma bezpośredniego związku z tymi kompetencjami.

Kwalifikacja służby jako "służby na rzecz totalitarnego państwa" w rozumieniu art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wymaga oceny wszystkich okoliczności sprawy, w tym instytucjonalnego charakteru jednostki, w której funkcjonariusz pełnił służbę, pod kątem ukierunkowania jej działalności na realizowanie zadań charakterystycznych dla ustroju totalitarnego. Okres służby po 12 września

W procesie ustalania prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, dane o przeważającej działalności gospodarczej zawarte w rejestrze REGON nie mogą być traktowane jako jedyne kryterium decydujące i w przypadku wątpliwości co do ich aktualności i zgodności ze stanem rzeczywistym, organ ma obowiązek dokonania własnych ustaleń przy wykorzystaniu innych dostępnych środków

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji zadeklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku osób rozpoczynających prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej (o nieutrwalonym tytule do ubezpieczenia), gdy wysokość tej podstawy znacząco odbiega od osiąganych przychodów, a deklaracja wysokiej podstawy następuje bezpośrednio przed skorzystaniem ze świadczeń z ubezpieczenia

W przypadkach, gdzie ustawa jasno określa obowiązki stron, organ administracyjny nie ma obowiązku dodatkowego informowania o konsekwencjach ich niespełnienia, jeżeli te konsekwencje są wyraźnie wskazane w przepisach prawa.

Likwidacja stanowiska pracy jako wynik rzeczywistych zmian organizacyjnych w zakładzie podjętych w ramach przysługującej pracodawcy autonomii zarządczej stanowi uzasadnioną podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę, nawet jeśli zadania wykonywane przez pracowników na zlikwidowanych stanowiskach są powierzane podmiotom zewnętrznym.

Osoba przebywająca na zasiłku macierzyńskim posiada status osoby ubezpieczonej i w tym kontekście wchodzi w skład kręgu osób, dla których płatnik składek może uzyskać zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne określonych w art. 31zo ustawy o COVID-19.

Praca montera konstrukcji żelbetowych oraz sprawowanie kontroli i dozoru nad pracownikami wykonującymi takie prace nie kwalifikują się jako praca w szczególnych warunkach uprawniająca do rekompensaty w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych, jeśli nie są wymienione w wykazie prac w szczególnych warunkach i nie są wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, chcąc uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, musi dokonać wyboru i zrezygnować z dotychczas pobieranego świadczenia, pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego eliminującego pobieranie renty jako przesłankę odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Przepis prawa uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjny w wyroku zakresowym nie może stanowić podstawy odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a sądy administracyjne powinny orzekać, uwzględniając bezpośrednie stosowanie Konstytucji.

Zawieszenie prawa do emerytury skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty i eliminuje negatywną przesłankę z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, wyłączającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Brak możliwości ustalenia daty powstania niepełnosprawności nie może być przyczyną odmowy zasiłku pielęgnacyjnego, jeśli w identycznych warunkach prawnych i faktycznych przyznano to świadczenie innym osobom, co stanowi naruszenie zasady równości wobec prawa i prowadzi do podważenia zaufania obywateli do władzy publicznej.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy ma prawo ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, ale uzyskanie go wymaga dokonania wyboru jednego z tych świadczeń poprzez zawieszenie prawa do renty (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r.).

Organy administracyjne są zobowiązane do przeprowadzenia rzetelnego i wyczerpującego postępowania wyjaśniającego, z uwzględnieniem zasad swobodnej oceny dowodów i obowiązku dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, co jest kluczowe dla prawidłowego rozstrzygnięcia spraw dotyczących przyznania świadczeń uzależnionych od kryterium dochodowego.

W przypadku zbiegu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z prawem do zasiłku dla opiekuna, organ administracji obowiązany jest do uznania wyboru strony co do korzystniejszego świadczenia od daty złożenia wniosku o przyznanie tego świadczenia, nawet jeśli uchylenie decyzji o przyznaniu zasiłku dla opiekuna następuje później.

Zawieszenie wypłaty emerytury eliminuje negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, co pozwala na jego przyznanie począwszy od miesiąca, w którym wstrzymano wypłatę emerytury. Teza od Redakcji