Sąd Najwyższy uznaje, iż przy eliminacji klauzul abuzywnych w umowach kredytowych indeksowanych, umowa kredytu staje się nieważna, zgodnie z zasadą niemożności uzupełnienia jej uczciwymi warunkami, co wynika z sankcyjnego charakteru postanowień ochrony konsumentów.
Przedsiębiorca korzystający z prawa pierwszeństwa i wyłączności do firmy może żądać ochrony na podstawie art. 43¹⁰ k.c., chyba że pozwany wykaże okoliczności wyłączające bezprawność (zgodę, działanie w porządku prawnym, wykonywanie własnego prawa). Tolerowanie naruszenia w ramach rodzinnej działalności oraz brak formalnej zgody nie przenoszą ciężaru dowodu na powoda. Zgoda na używanie firmy w określonym
Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy wymaga wykazania bezprawnego, kolizyjnego korzystania z oznaczenia w obrocie gospodarczym. Zmiana wyroku sprowadzająca się do merytorycznych kwestii podmiotowych wykracza poza kompetencje sprostowania wyroku.
Klauzule umowne w postaci jednostronnego określania kursów walut przez bank są abuzywne. Niedozwolone postanowienia niweczą wiążący charakter umowy kredytowej, nie dopuszczając zastąpienia ich normami dyspozytywnymi. Umowa w takim wypadku w całości traci ważność, co implikuje obowiązek zwrotu świadczeń.
Obowiązkiem serwisanta było przywrócenie urządzenia do konfiguracji sprzed naprawy, a zaniechanie tego stanowiło naruszenie zobowiązania umownego, skutkujące odpowiedzialnością odszkodowawczą.
Roszczenie funkcjonariusza Służby Więziennej o pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego, o której mowa w art. 184 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej, nie stanowi roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych w rozumieniu art. 226 ust. 1 tej ustawy, wobec czego nie podlega przewidzianemu w tym przepisie trzyletniemu przedawnieniu.
Klauzule przeliczeniowe stanowiące główne świadczenie stron, uznane za niedozwolone, prowadzą do nieważności umowy. Brak możliwości zastąpienia ich dyspozytywnymi regulacjami prawa oznacza, że umowa kredytu indeksowanego nie może obowiązywać.
Niedozwolone postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (CHF), uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursu walut przy przeliczaniu świadczeń kredytobiorcy, prowadzą do nieważności całej umowy, jeżeli po ich wyeliminowaniu nie jest możliwe utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony, a świadomy konsument nie wyraża zgody na związanie tymi postanowieniami. W takiej
Klauzule waloryzacyjne w umowie kredytowej denominowanej do waluty obcej, nieuzgodnione indywidualnie i wprowadzające rażącą nierównowagę kontraktową, są abuzywne i bezskuteczne. Po ich usunięciu, umowa nie może być utrzymana w pierwotnej formie.
Abuzywność klauzul indeksacyjnych umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF skutkuje jej nieważnością, gdyż brak możliwości utrzymania umowy bez przekształcenia jej istoty. Ochrona konsumencka wymaga, aby postanowienia umowne były jednoznaczne i zrozumiałe, co w niniejszej sprawie nie zostało spełnione.
Postanowienia umowy kredytu dotyczące mechanizmu indeksacji do CHF, prowadzące do jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank, są niedozwolone, co narusza interesy konsumenta i uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie umowy kredytu; sprawa przekazana do ponownego rozpoznania.
W razie stosowania przez przedsiębiorcę nieuczciwej praktyki rynkowej, konsument może żądać unieważnienia umowy i zwrotu świadczeń, nawet jeśli przedsiębiorca nie jest ubezpieczycielem, o ile jego działania wprowadzają w błąd i naruszają interes konsumenta.
Brak pouczenia strony występującej bez profesjonalnego pełnomocnika o możliwości ustanowienia pełnomocnika z urzędu nie stanowi naruszenia przepisów postępowania mającego istotny wpływ na wynik sprawy, jeżeli strona wykazywała w toku postępowania aktywność i zdolność do racjonalnego formułowania argumentów prawnych. Sąd nie ma obowiązku dopuszczania z urzędu dowodów uzupełniających, gdy przeprowadzone
Zastosowanie prawa zatrzymania w sytuacji wzajemnych świadczeń pieniężnych jest nieprawidłowe; klauzule indeksacyjne w umowach konsumenckich są niedozwolone, a odsetki za zwłokę przysługują od chwili doręczenia wezwania do zapłaty, a nie od wydania wyroku.
Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej abuzywnych klauzul dotyczących ustalania kursów walut skutkuje nieważnością całej umowy, a niedopuszczalne jest zastępowanie tych klauzul innymi postanowieniami w celu utrzymania umowy w mocy. Prawo zatrzymania (art. 496 k.c.) nie przysługuje stronie, która może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony.
Stwierdzenie abuzywności klauzul umownych indeksujących kredyty do CHF powoduje ich bezskuteczność, co w świetle prawa krajowego i orzecznictwa TSUE może uzasadniać stwierdzenie nieważności całej umowy, jeżeli utrzymanie jej obowiązywania jest niemożliwe bez tych postanowień.
Przedsiębiorca, jako profesjonalny uczestnik obrotu gospodarczego, powinien wykazywać większą odporność na krytykę ze strony konsumenta, a krytyka ta – jeśli dotyczy jakości usług i mieści się w granicach rzeczowości – nie może być uznana za naruszenie dóbr osobistych. Natomiast reakcja przedsiębiorcy, polegająca na personalnym ataku na konsumenta, może stanowić przekroczenie granic wolności słowa
Klauzule indeksacyjne oparte na kursach walut i marży, jeśli nieprzejrzysto określone i dające bankowi jednostronne prawo modyfikacji, są abuzywne w całości, co może skutkować nieważnością umowy kredytowej w świetle art. 385(1) k.c. Bez wyraźnej zgody konsumenta, takie postanowienia nie mogą obowiązywać w obrocie prawnym.
Sąd Najwyższy uznał, iż abuzywne klauzule indeksacyjne i kursowe umowy kredytowej indeksowanej do CHF skutkują jej nieważnością. Upadek umowy bez możliwości zastąpienia tych klauzul innymi przepisami nie narusza interesów konsumenta, jako że konsument świadomie domaga się stwierdzenia nieważności umowy.
Czynności DJ-a polegające na tworzeniu playlist i oprawie muzycznej imprez klubowych, gdzie zamawiającego interesuje jedynie obecność wykonawcy w określonym czasie i miejscu, a wynik jego pracy nie jest poddawany weryfikacji pod kątem istnienia wad i nie jest z góry szczegółowo określony, stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c., a nie wykonanie dzieła w rozumieniu art. 627 k.c., co skutkuje
Więzi rodzinne, rozumiane jako szczególna relacja bliskości łącząca członków rodziny (zwłaszcza między małżonkami oraz między rodzicami i dziećmi), stanowią dobro osobiste podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 23 k.c. i art. 24 § 1 k.c., a ich naruszenie wskutek śmierci osoby bliskiej spowodowanej czynem niedozwolonym uprawnia do dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na podstawie
W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r. (tj. przed wejściem w życie art. 107 § 3 Ordynacji podatkowej) członkowie zarządu spółki kapitałowej, jako osoby trzecie, nie ponoszą odpowiedzialności za odsetki od zaległości składkowych spółki za okres po dniu ogłoszenia jej upadłości, gdyż odpowiedzialność ta ma charakter akcesoryjny i subsydiarny wobec odpowiedzialności samej spółki, która
Postanowienia umowy kredytu indeksowanego dotyczące jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank są abuzywne i nie wiążą kredytobiorców, a ich bezskuteczność nie może być sanowana poprzez zastosowanie przepisów dyspozytywnych.
Od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie pobiera się opłaty, o której mowa w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych, jeżeli dochodzenie danej wierzytelności mieści się w zakresie działalności tego Zakładu określonej w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, a koszty postępowania egzekucyjnego obciążają dłużnika; opłaty tej nie pobiera