Klauzule przeliczeniowe stanowiące główne świadczenie stron, uznane za niedozwolone, prowadzą do nieważności umowy. Brak możliwości zastąpienia ich dyspozytywnymi regulacjami prawa oznacza, że umowa kredytu indeksowanego nie może obowiązywać.

Niedozwolone postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (CHF), uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursu walut przy przeliczaniu świadczeń kredytobiorcy, prowadzą do nieważności całej umowy, jeżeli po ich wyeliminowaniu nie jest możliwe utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony, a świadomy konsument nie wyraża zgody na związanie tymi postanowieniami. W takiej

Klauzule waloryzacyjne w umowie kredytowej denominowanej do waluty obcej, nieuzgodnione indywidualnie i wprowadzające rażącą nierównowagę kontraktową, są abuzywne i bezskuteczne. Po ich usunięciu, umowa nie może być utrzymana w pierwotnej formie.

Abuzywność klauzul indeksacyjnych umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF skutkuje jej nieważnością, gdyż brak możliwości utrzymania umowy bez przekształcenia jej istoty. Ochrona konsumencka wymaga, aby postanowienia umowne były jednoznaczne i zrozumiałe, co w niniejszej sprawie nie zostało spełnione.

Postanowienia umowy kredytu dotyczące mechanizmu indeksacji do CHF, prowadzące do jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank, są niedozwolone, co narusza interesy konsumenta i uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie umowy kredytu; sprawa przekazana do ponownego rozpoznania.

W razie stosowania przez przedsiębiorcę nieuczciwej praktyki rynkowej, konsument może żądać unieważnienia umowy i zwrotu świadczeń, nawet jeśli przedsiębiorca nie jest ubezpieczycielem, o ile jego działania wprowadzają w błąd i naruszają interes konsumenta.

Brak pouczenia strony występującej bez profesjonalnego pełnomocnika o możliwości ustanowienia pełnomocnika z urzędu nie stanowi naruszenia przepisów postępowania mającego istotny wpływ na wynik sprawy, jeżeli strona wykazywała w toku postępowania aktywność i zdolność do racjonalnego formułowania argumentów prawnych. Sąd nie ma obowiązku dopuszczania z urzędu dowodów uzupełniających, gdy przeprowadzone

Zastosowanie prawa zatrzymania w sytuacji wzajemnych świadczeń pieniężnych jest nieprawidłowe; klauzule indeksacyjne w umowach konsumenckich są niedozwolone, a odsetki za zwłokę przysługują od chwili doręczenia wezwania do zapłaty, a nie od wydania wyroku.

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej abuzywnych klauzul dotyczących ustalania kursów walut skutkuje nieważnością całej umowy, a niedopuszczalne jest zastępowanie tych klauzul innymi postanowieniami w celu utrzymania umowy w mocy. Prawo zatrzymania (art. 496 k.c.) nie przysługuje stronie, która może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony.

Stwierdzenie abuzywności klauzul umownych indeksujących kredyty do CHF powoduje ich bezskuteczność, co w świetle prawa krajowego i orzecznictwa TSUE może uzasadniać stwierdzenie nieważności całej umowy, jeżeli utrzymanie jej obowiązywania jest niemożliwe bez tych postanowień.

Przedsiębiorca, jako profesjonalny uczestnik obrotu gospodarczego, powinien wykazywać większą odporność na krytykę ze strony konsumenta, a krytyka ta – jeśli dotyczy jakości usług i mieści się w granicach rzeczowości – nie może być uznana za naruszenie dóbr osobistych. Natomiast reakcja przedsiębiorcy, polegająca na personalnym ataku na konsumenta, może stanowić przekroczenie granic wolności słowa

Klauzule indeksacyjne oparte na kursach walut i marży, jeśli nieprzejrzysto określone i dające bankowi jednostronne prawo modyfikacji, są abuzywne w całości, co może skutkować nieważnością umowy kredytowej w świetle art. 385(1) k.c. Bez wyraźnej zgody konsumenta, takie postanowienia nie mogą obowiązywać w obrocie prawnym.

Sąd Najwyższy uznał, iż abuzywne klauzule indeksacyjne i kursowe umowy kredytowej indeksowanej do CHF skutkują jej nieważnością. Upadek umowy bez możliwości zastąpienia tych klauzul innymi przepisami nie narusza interesów konsumenta, jako że konsument świadomie domaga się stwierdzenia nieważności umowy.

Czynności DJ-a polegające na tworzeniu playlist i oprawie muzycznej imprez klubowych, gdzie zamawiającego interesuje jedynie obecność wykonawcy w określonym czasie i miejscu, a wynik jego pracy nie jest poddawany weryfikacji pod kątem istnienia wad i nie jest z góry szczegółowo określony, stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c., a nie wykonanie dzieła w rozumieniu art. 627 k.c., co skutkuje

Więzi rodzinne, rozumiane jako szczególna relacja bliskości łącząca członków rodziny (zwłaszcza między małżonkami oraz między rodzicami i dziećmi), stanowią dobro osobiste podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 23 k.c. i art. 24 § 1 k.c., a ich naruszenie wskutek śmierci osoby bliskiej spowodowanej czynem niedozwolonym uprawnia do dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na podstawie

Postanowienia umowy kredytu indeksowanego dotyczące jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank są abuzywne i nie wiążą kredytobiorców, a ich bezskuteczność nie może być sanowana poprzez zastosowanie przepisów dyspozytywnych.

W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r. (tj. przed wejściem w życie art. 107 § 3 Ordynacji podatkowej) członkowie zarządu spółki kapitałowej, jako osoby trzecie, nie ponoszą odpowiedzialności za odsetki od zaległości składkowych spółki za okres po dniu ogłoszenia jej upadłości, gdyż odpowiedzialność ta ma charakter akcesoryjny i subsydiarny wobec odpowiedzialności samej spółki, która

Od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie pobiera się opłaty, o której mowa w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych, jeżeli dochodzenie danej wierzytelności mieści się w zakresie działalności tego Zakładu określonej w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, a koszty postępowania egzekucyjnego obciążają dłużnika; opłaty tej nie pobiera

Niezawinione działanie członka zarządu spółki, pozostające w granicach dopuszczalnego ryzyka gospodarczego, nie rodzi odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 293 § 1 k.s.h., jeżeli szkoda nie została realnie poniesiona przez spółkę.

Nie można kwalifikować łamania zakazu prowadzenia pojazdów jako okoliczności obniżającej wysokość zadośćuczynienia za krzywdę, jeżeli naruszenie to nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z wypadkiem. Zadośćuczynienie winno być ustalane w oparciu o obiektywne przesłanki krzywdy.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający zdecydowaną większość udziałów (99%) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostanie udowodnione, że utworzenie spółki dwuosobowej miało charakter pozorny lub zmierzało do obejścia prawa, przy czym ciężar

Wysokość sumy gwarancyjnej dla umów obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych określona w przepisach obowiązujących w chwili orzekania nie może stanowić jedynego kryterium waloryzacji na podstawie art. 3571 k.c.

Obowiązek zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia nie powstaje, gdy osoba trzecia otrzymała środki pieniężne zgodnie z umową, a następnie na polecenie uprawnionego przekazała je w całości innym podmiotom, nie uzyskując z tego tytułu żadnej korzyści majątkowej.

Ogłoszenie upadłości generalnego wykonawcy, wywołujące skutek w postaci postawienia jego zobowiązań w stan wymagalności na podstawie art. 91 ust. 1 Prawa upadłościowego, nie powoduje automatycznej wymagalności zobowiązań inwestora (zamawiającego) jako odpowiedzialnego solidarnie za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcom na podstawie art. 6471 § 5 k.c.