Przy ocenie odpowiedzialności deliktowej osoby prawnej w przypadku naruszenia powszechnego obowiązku przestrzegania zasad uczciwości, lojalności kontraktowej i dobrych obyczajów, nie można opierać się wyłącznie na art. 415 k.c., który nie stanowi samodzielnej podstawy odpowiedzialności deliktowej osoby prawnej, lecz należy uwzględniać także przesłanki określone w art. 430 k.c., odnoszące się do odpowiedzialności

W ramach oceny prawidłowości wykonywania prawa przez uprawnionego, sąd bierze pod uwagę kontekst, w którym prawo to jest realizowane, włączając w to normy społeczne. Przy ocenie, czy zachowanie strony jest zgodne z zasadami lojalności kontraktowej, należy brać pod uwagę całość faktów istotnych dla danej sprawy.

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej, jako postanowienia określającego główne świadczenia stron, powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Nie istnieje więc konsens w zakresie głównych świadczeń, który z perspektywy art. 3851 §

1. Emisja przez Narodowy Bank Polski monet kolekcjonerskich z wykorzystaniem dzieł artysty bez uzyskania zgody jego prawnych spadkobierców stanowi naruszenie praw autorskich. 2. Prawa autorskie są chronione niezależnie od charakteru i formy wykorzystania dzieła, a środki płatnicze, choć wyłączone z ochrony prawa autorskiego, nie mogą być podstawą do naruszania praw do dzieł objętych tą ochroną. Ponadto

Umowy kredytu denominowanego i kredytu indeksowanego, choć nie są definiowane w przepisach prawa, stanowią rodzaje umów kredytowych, w których kwoty są związane z walutą obcą, co różni je od kredytów walutowych, gdzie kwoty są wyrażane i spłacane w walucie obcej. Definicja tych umów opiera się na sposobie wyrażenia kwoty kredytu, a nie na walucie, w jakiej spłacane są raty kredytowe.

Sprzeciw może być oparty na dowodach nie wskazanych w zgłoszeniu wierzytelności (art. 258 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe, tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 1520 ze zm.).

1. Uznanie długu w istocie nie kreuje odrębnego stosunku zobowiązaniowego. Jego skutek materialny ogranicza się do przerwania biegu przedawnienia (art. ‎123 § 1 pkt 1 k.c.), zaś procesowy sprowadza się do tego, że na dłużnika, który uznał dług przenosi się ciężar wykazania w ewentualnym sporze sądowym, że dług nie istnieje. Uznanie długu nie stoi zatem na przeszkodzie wykazaniu, że zobowiązanie, z

Nietezowane

Postanowienia umowy zastrzegające rażąco wygórowane odsetki są więc nieważne w takiej części, w jakiej – w okolicznościach sprawy – zasady współżycia społecznego ograniczają zasadę swobody umów, wyrażoną w art. 3531 k.c. i czynią to w odniesieniu zarówno do obrotu powszechnego, jak i profesjonalnego.

W stanie prawnym ukształtowanym ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1469 ze zm.), sąd drugiej instancji sporządza z urzędu uzasadnienie wydanego na posiedzeniu niejawnym postanowienia o odrzuceniu apelacji i doręcza stronie z urzędu odpis tego postanowienia z uzasadnieniem (art. 387 § 1 i § 3 zd. 3 k.p.c.)

Istotą zakazu retroakcji właściwej, ujętego w art. 3 in principio k.c., jest to, że jeśli dane zdarzenie cywilnoprawne wywołało skutek określony przepisami składającymi się na stan prawny obowiązujący w czasie zajścia tego zdarzenia, to skutek ten nie może następnie podlegać zmianie w wyniku wprowadzenia nowych przepisów, regulujących tę samą sytuację prawną. Inaczej rzecz ujmując, skutki wywołane

W przypadku, gdy kwestia stałości stosunku zlecenia pomiędzy zleceniodawcą a płatnikiem składek budzi wątpliwości sądu, zamiast odwoływać się do sformalizowanej formuły nieważności postępowania, należy przeprowadzić postępowanie przygotowawcze. W sytuacji sukcesji uniwersalnej, w której prawa i obowiązki jednej spółki zostały przejęte przez inną spółkę, postępowanie powinno kontynuować się z udziałem

Decyzja o unieważnieniu umowy nie może być oparta wyłącznie na skutkach czysto finansowych, lecz również uwzględniać niepewność sytuacji prawnej konsumenta, zwłaszcza w przypadku wykonywania już świadczonych usług, gdzie przedsiębiorca może dochodzić roszczeń na podstawie prawa pozaumownego.

Nie ma żadnych przeszkód, by skonstruować pakiet socjalny w taki sposób, że będzie z niego wynikało cywilnoprawne zobowiązanie inwestora do zrealizowania określonych świadczeń ustalonych w pakiecie na rzecz pracowników kontrolowanego przez niego pracodawcy. Jednak w tym celu konieczne jest odpowiednio sformułowane postanowienie umowne zawierające zastrzeżenie wzorowane na art. 393 k.c., z tym że odnoszące

Bezprawność na użytek odpowiedzialności deliktowej władz publicznych jest traktowana szerzej, niż tylko wąskie rozumienie bezprawności ograniczone do naruszeń prawa. Wskazuje się, że niekiedy sądy muszą oceniać, czy działanie funkcjonariuszy publicznych prowadzone było „w odpowiedni sposób”, czy środki przymusu bezpośredniego nie były podejmowane „ponad potrzebę”, oraz czy środki te „były adekwatne

Eksperyment prowadzony wbrew przepisom ustawy narusza godność i wolność człowieka. Będzie zawsze eksperymentem nielegalnym i potencjalnie niebezpiecznym, i sam fakt jego przeprowadzenia będzie stanowić naruszenie dóbr osobistych i prawa pacjenta do wyrażenia poinformowanej zgody. Innymi słowy, skuteczne wykazanie w procesie cywilnym rozstroju zdrowia powinno w istotnym stopniu zwiększać kwotę należnego

Konsumentem ‎w rozumieniu art. 221 k.c. jest osoba fizyczna, udzielająca poręczenia wekslowego spłaty zobowiązania małżonka – przedsiębiorcy z tytułu umowy leasingu, jeżeli poręczenie to nie jest bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby.

To na wierzycielu spoczywa obowiązek wykazania podstaw odpowiedzialności dłużnika, a więc również zdarzenia, które wywołało szkodę, której naprawienia domaga się wierzyciel, oraz adekwatnego związku przyczynowego między zdarzeniem a szkodą. Dopiero wykazanie tych przesłanek aktualizuje potrzebę obrony dłużnika, który może wykazać, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem

1. W prawie wekslowym weksel in blanco może służyć jako skuteczne narzędzie zabezpieczające różnorodne wierzytelności, jednak w przypadku sporów między wystawcą a remitentem, samodzielność zobowiązania wekslowego ulega złagodzeniu, a możliwości obrony pozwanych jako dłużników wekslowych zależą od podstaw materialnoprawnych zobowiązania wynikających ze stosunku podstawowego między wystawcą a remitentem