Trybunał Konstytucyjny, oceniając w wyroku z dnia 5 lutego 2015 r., K 60/13 konstytucyjność art. 3 ust. 1 i 3 u.s.m. uznał, że jest on niezgodny z Konstytucją RP w określonym zakresie. Tego typu wyrok Trybunału Konstytucyjnego stanowi tzw. orzeczenie interpretacyjne. Trybunał konfrontuje w takim przypadku przepis ustawy z wzorcem konstytucyjnym. Orzeczenia takie wydawane są wtedy, gdy przepis ustawy

Sąd powszechny nie może podważyć decyzji komunalizacyjnej.

Szkoda majątkowa uzasadniająca odpowiedzialność Skarbu Państwa na podstawie art. 4171 § 2 k.c. musi mieć jednak, charakter rzeczywisty, a nie hipotetyczny. W konsekwencji, będzie ona miała dopiero miejsce po "wyjściu" z majątku poszkodowanego kwoty, na którą opiewa wadliwe orzeczenie, co nie wyłącza oczywiście odpowiedzialności z tytułu lucrum cessans.

W przypadku, w którym zapłata po wytoczeniu powództwa następuje na skutek zastosowania przymusu egzekucyjnego, przy sprzeciwie, co do zasadności dochodzonego roszczenia, pozbawiona podstaw i nietrafna byłaby teza, że pozwany poddaje się żądaniu, a powód osiąga cel, w jakim wystąpił o udzielenie sądowej ochrony prawnej.

Umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem (spółką) lub kontrakt menedżerski wskazane w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią samodzielnej podstawy podlegania ubezpieczeniom społecznym z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy systemowej, jeżeli są realizowane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wierzytelnością, o której mowa w art. 52 § 1a k.r.i.o., może być każda wierzytelność w stosunku do jednego z małżonków, której zaspokojenie nie może według ustawy nastąpić z majątku wspólnego małżonków, tj. wierzytelność wynikająca ze zobowiązania jednego z małżonków zaciągniętego bez zgody drugiego z nich oraz ze zobowiązania jednego małżonka niewynikającego z czynności prawnej, jak i wierzytelność

Tzw. skutek przypozwania wyroku (art. 82 w związku z art. 85 k.p.c) swoją treścią odpowiada tzw. skutkowi interwencyjnemu wyroku (art. 82 k.p.c). Istota przedmiotowych skutków polega na tym, że wyrok wydany w procesie, w którym osoba trzecia wystąpiła z interwencją uboczną lub do którego została przypozwana (proces pierwotny), ma moc wiążącą w późniejszym procesie (procesie wtórnym) między interwenientem

Skoro w art. 4171 § 2 k.c. ustawodawca jednoznacznie wyłączył kompetencję sądu powszechnego, orzekającego w procesie odszkodowawczym, do oceny niezgodności decyzji ostatecznej z prawem, to nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, by sąd ten mógł oceniać, czy wada ta miała charakter rażący.

Przywrócenie pracownika do pracy w wyniku oceny sądu pracy, że do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia (art. 52 k.p.) doszło w wyniku niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę tego stosunku (naruszenia przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie) otwiera pracownikowi drogę do domagania się odszkodowania na podstawie przepisów kodeksu cywilnego o czynach niedozwolonych

Ocena, czy zachodzą przesłanki wyłączające na podstawie art. 411 pkt 1 k.c. obowiązek zwrotu spełnionego świadczenia, musi być poprzedzona ustaleniem, z którą postacią nienależnego świadczenia - według kwalifikacji zawartej w art. 410 § 2 k.c. - wiąże się dochodzone roszczenie. Jeżeli bowiem podstawą prawną świadczenia była nieważna czynność prawna, która nie stała się ważna mimo spełnienia świadczenia

Art. 3851 § 1 zd. 1 k.c. decydujące znaczenie przypisuje ocenie postanowienia w świetle kryterium dobrych obyczajów oraz kryterium "rażącego", tzn. znaczącego naruszenia interesów konsumenta. Odwołuje się zatem do zwrotów niedookreślonych (w tym klauzuli generalnej), które w procesie stosowania prawa pozostawiają sądowi stosunkowo daleko idącą swobodę interpretacyjną. O rażącym wykroczeniu poza tę

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Elementami essentialia negotii umowy pożyczki są: zobowiązanie dającego pożyczkę (pożyczkodawcy

W razie odstąpienia od umowy na podstawie art. 635 k.c, do rozliczeń pomiędzy zamawiającym i przyjmującym zamówienie nie odnosi się reguła wyrażona w art. 644 k.c. Rozwiązań w tym przedmiocie należy poszukiwać na gruncie ogólnych przepisów regulujących odstąpienie od umów wzajemnych (art. 494 k.c, względnie art. 491 § 2 k.c, w kontekście podzielności świadczenia w rozumieniu art. 379 § 1 k.c). W związku

Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. może stanowić wyjątkowo skuteczną podstawę skargi kasacyjnej, jeżeli z powodu braków w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia nie poddaje się ono kontroli kasacyjnej. Wówczas możliwe jest przyjęcie, że jest to uchybienie procesowe, które mogło mieć - jak tego wymaga art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c. - istotny wpływ na wynik sprawy.