Korekta poziomu rentowności, niezależnie od jej wpływu na zyskowność, nie podlega dokumentowaniu za pomocą faktury VAT, gdyż nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi fakturami czy cenami pierwotnymi, i nie wywołuje skutków w zakresie rozliczeń VAT.

Cofnięcie pozwolenia zintegrowanego bez odszkodowania następuje przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 195 ust. 1 pkt 1 p.o.ś. zgodnie z uznaniem organu, przy czym błędy proceduralne nie zawsze wpływają na zasadność cofnięcia.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostaje uchylony w zakresie stwierdzenia bezczynności Wojewody, z uwagi na niewyznaczenie terminu rozpoznania przez NSA warunkującego ocenę przewlekłości lub bezczynności w orzekanej sprawie.

W przypadku omyłkowego wystawienia faktur niezwiązanych z rzeczywistymi transakcjami, wystawca jest zobligowany do zapłaty VAT wykazanego na fakturach (art. 108 ust. 1 ustawy o VAT), nawet jeśli zostały one skorygowane do zera, gdy zostały wcześniej wprowadzone do obrotu prawnego.

W przypadku dropshippingu, w którym przedsiębiorca ma ekonomiczne prawo do zarządzania towarem, transakcje w ramach VAT kwalifikowane są jako dostawa towarów, a nie usługi, a miejsce opodatkowania dostawy zależy od fizycznego miejsca rozpoczęcia wysyłki, co skutkuje brakiem opodatkowania w kraju importu.

Działalność w zakresie opracowania i tworzenia nowych, istotnie zmienionych produktów stanowi działalność badawczo-rozwojową wg ustawy o PIT, co uprawnia podatnika do odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R, o ile koszty te są należycie ewidencjonowane.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony w granicach władztwa planistycznego gminy, może zawierać legalne definicje pojęć, o ile zgodne są one z obowiązującym prawem w chwili jego uchwalania oraz nie naruszają zasad tworzenia przepisów prawnych.

Brak alternatywnych rozwiązań dla realizacji inwestycji i nadrzędny interes publiczny uzasadniają odstępstwo od zakazów ochrony przyrody.

W przypadku świadczenia usług wodnych w ramach realizacji zadań własnych gmin, wysokość stawek opłat zmiennych za pobór wód podziemnych powinna być ustalana w oparciu o cel ich wykorzystania - realizacja zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę pitną uprawnia do obniżenia stawek opłat.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że organizowanie gier na automatach bez koncesji stanowi naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych, a dotychczasowe ustalenia dowodowe w sposób wystarczający potwierdzają zasadność nałożonej kary pieniężnej.

Nowa zabudowa na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, nawet o charakterze rekreacyjnym, jest niezgodna z Planem zarządzania ryzykiem powodziowym i uzasadnia odmowę udzielenia pozwolenia wodnoprawnego, mając na względzie zapobieganie zwiększaniu ryzyka powodziowego i ochronę interesu publicznego.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że decyzje organów podatkowych, skierowane do niewłaściwego podmiotu (syndyka), są nieważne. Syndyk nie zastępuje podatnika w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności za długi podatkowe powstałe przed ogłoszeniem upadłości byłego wspólnika spółki cywilnej.

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, będący aktem wewnętrznego charakteru, nie wymaga waloru aktu prawa miejscowego, a proceduralne wady w jego przyjęciu, o ile nie wpływają na jego merytoryczną zgodność z prawem, nie skutkują jego nieważnością.

Gry hazardowe urządzone na automatach, które zawierają element losowości, podlegają rygorom ustawy o grach hazardowych, co nakłada obowiązek uzyskania koncesji. Skarga kasacyjna na niekorzyść organów administracji publicznej od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za brak koncesji jest niezasadna, gdyż urządzenia wykorzystywane do gier posiadały cechy losowości.

Woda pobierana przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w ramach zadań gminy, stanowi podmiot korzystający z obniżonych stawek opłat zmiennych, przy czym kluczowym jest cel poboru, a nie odbiorca końcowy. Organ winien uwzględniać różne cele poboru wody przy ustalaniu wysokości opłat.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając w granicach skargi kasacyjnej, oddala skargę, uznając, że decyzje administracyjne nie podlegają merytorycznej modyfikacji w trybie art. 113 § 2 k.p.a. Wyjaśnienie niejasności nie może prowadzić do zmiany decyzji.

Rozdrabnianie odpadów wielkogabarytowych, jako proces przetwarzania, uzasadnia zmianę klasyfikacji odpadów w katalogu odpadów zgodnie z art. 4 ustawy o odpadach. Proces ten wymaga właściwego zezwolenia, a brak jego uzyskania może skutkować potwierdzeniem słuszności zarządzeń pokontrolnych.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym cechowało się nieważnością z uwagi na pozbawienie stron prawa do obrony przez brak możliwości ich udziału, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.