W przypadku umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, sąd zobowiązany jest z urzędu badać klauzule przeliczeniowe i ryzyka walutowego pod kątem ich potencjalnej abuzywności, niezależnie od postawy procesowej stron, w celu ochrony interesów konsumentów przed nieuczciwymi praktykami.

Klauzule przeliczeniowe oraz klauzule ryzyka walutowego w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, determinując łącznie rozmiar świadczeń stron, współokreślają główne świadczenia stron i podlegają ocenie pod kątem abuzywności, jeżeli nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i transparentny, umożliwiający kredytobiorcy pełne zrozumienie mechanizmu ustalania kursu walutowego i realnego ryzyka

W postępowaniu odwoławczym uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji jest dopuszczalne wyłącznie w ścisłe okolicznościach określonych w art. 437 § 2 k.p.k. i nie może opierać się jedynie na konieczności korekty zastosowania prawa materialnego bez potrzeby przeprowadzenia w całości przewodu sądowego na nowo. Naruszenie tego przepisu przez Sąd Apelacyjny, prowadzące

W przypadku dochodzenia zadośćuczynienia uzupełniającego, szczególnie ważne jest uwzględnienie przez sąd wszystkich istotnych okoliczności mających wpływ na ocenę odpowiedniości zadośćuczynienia w kontekście już otrzymanych świadczeń, z uwzględnieniem uzupełniającego charakteru roszczenia oraz adekwatności do zmienionych warunków i stopy życiowej społeczeństwa. Pominięcie tych czynników prowadzi do

Ustanie stosunku służbowego funkcjonariusza służby celno-skarbowej nie jest przekształceniem w stosunek pracy, a zakończeniem dotychczasowego stosunku administracyjnoprawnego i zawarciem nowego, odrębnego stosunku prawnego w formie umowy o pracę. Przekształcenie to następuje na mocy zgodnego oświadczenia woli organu i funkcjonariusza i nie wymaga wcześniejszego wygaśnięcia stosunku służbowego. W konsekwencji

Brak zgłoszenia gotowości do pracy przez pracownika po ustaniu przyczyny niezdolności do pracy umożliwia pracodawcy zastosowanie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. w celu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

W sytuacji, gdy w toku kontroli kasacyjnej ujawniona zostaje bezwzględna przyczyna odwoławcza w postaci nienależytej obsady składu sądu (zgodnie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.), Sąd Najwyższy, niezależnie od granic zaskarżenia i sformułowanych w kasacji zarzutów, jest zobowiązany z urzędu do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, nawet jeśli kwestia ta nie była

Przy rozstrzyganiu wniosku oskarżonego złożonego w oparciu o treść przepisu art. 387 § 1 k.p.k., sąd jest zobowiązany do dokładnej weryfikacji wszystkich warunków dopuszczalności takiego wniosku, w tym zgodności zgłaszanych propozycji co do oceny prawno-karnej czynu, wymiaru kary bądź środków karnych, z obowiązującymi przepisami prawa karnego materialnego, a w sytuacji stwierdzenia niezgodności z regulacjami

W przypadku wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy pracownika objętego szczególną ochroną trwałości stosunku pracy, niezgodność wypowiedzenia z wymogami prawnymi dotyczącymi zgody związku zawodowego oraz brak podstaw do uzasadnienia zmiany warunków pracy wyłącznie na braku kwalifikacji pracownika, których wymóg utracił moc obowiązującą przed zakończeniem procesu, nie mogą stanowić przeszkody

W kontekście art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pojęcie renta obejmuje tylko te świadczenia, które są zdefiniowane wewnątrz systemu ubezpieczeń społecznych jako renty, czyli rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz rentę rodzinną, natomiast definicja ta nie rozciąga się na świadczenia z innych systemów, takie jak renta socjalna, nie będąca świadczeniem wypłacanym z tytułu ubezpieczenia

Umowa o pracę, na podstawie której pracownik podjął faktyczne świadczenie pracy, a pracodawca to świadczenie przyjął, nie może być uznana za pozorną i nieważną tylko z uwagi na motywacje związane z uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jeśli faktycznie realizuje elementy charakterystyczne dla stosunku pracy.

Przepisy prawne ustanawiające określone ograniczenia lub nakazy muszą być wydane na podstawie explicit and valid statutory authorization and within its limits, aby mogły stanowić podstawę do pociągnięcia do odpowiedzialności karnej za ich naruszenie w świetle art. 54 k.w. W przypadku naruszeń przepisów nie będących przepisami porządkowymi w rozumieniu tego artykułu, nie można uznać czynu za wykroczenie

Stosując się do zasad tworzenia tezy, odpowiednią tezą dla wyżej omówionego orzeczenia Sądu Najwyższego może być: Obecność sędziego delegowanego przez ministra sprawiedliwości do orzekania w sądzie wyższej instancji, który równocześnie pełni funkcje związane z systemem dyscyplinarnym sędziów, może wzbudzać uzasadnione wątpliwości co do niezawisłości i niepodatności na zewnętrzne wpływy tego sędziego

Zgodnie z art. 194j oraz art. 194i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do ponownego ustalenia podstawy obliczenia emerytury bez zastosowania przepisu art. 25 ust. 1b przysługuje ubezpieczonym urodzonym w 1953 r., którzy złożyli wniosek o emeryturę zgodnie z art. 24 przed dniem 1 stycznia 2013 r. i spełnili przed tym dniem wszystkie warunki nabycia prawa do emerytury