Na podstawie art. 109 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.) w sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe dla rolników, wszczętych lecz nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1991 r. decyzją organu rentowego, nadal stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych
Nie jest dopuszczalne umorzenie postępowania w sprawie umorzenia odsetek od zaległości podatkowej, jeżeli w trakcie toczącego się postępowania należność z tego tytułu została wyegzekwowana w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji poprzez pobranie odpowiedniej kwoty z rachunku bankowego podatnika.
Utrata prawa do ekwiwalentu za deputat węglowy wypłacany przez pracodawcę po przyznaniu emerytury, uzasadnia ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego przez wliczenie wartości ekwiwalentu do podstawy wymiaru emerytury z daty przyznania świadczenia, z uwzględnieniem jego rewaloryzacji, ubruttowienia i kolejnych waloryzacji.
Nie jest dopuszczalna sądowa waloryzacja świadczeń na podstawie art. 3581 § 3 k.c. w sytuacji, gdy strony zawarły w umowie klauzulę waloryzacyjną (art. 3581 § 2 k.c.)
Możliwe było ustalenie zasad wynagradzania w zakładowej umowie zbiorowej odmiennie od postanowień układu zbiorowego pracy, w zakresie najniższych stawek wynagrodzenia, także na niekorzyść pracowników, jeżeli zakład pracy nie posiadał odpowiednich środków finansowych (art. 24111 § 2 k.p.)
Wyodrębniona jednostka organizacyjna spółki cywilnej zatrudniająca pracowników jest zakładem pracy w rozumieniu art. 3 k.p. i ma zdolność sądową i procesową (art. 460 § 1 k.p.c.).
Zarówno zawinione umyślnie przez pracownika uchybienie obowiązkom pracowniczym jak i ich naruszenie z winy nieumyślnej stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę. Wymierzenie pracownikowi kary porządkowej nie wyklucza możliwości uznania tego samego nagannego zachowania się pracownika, stanowiącego przesłankę ukarania, za przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę.
Czynności procesowe w postaci uznania przez dłużnika (pozwanego) powództwa o zniesienie wspólności ustawowej oraz złożenia przez niego jako współuczestnika postępowania zgodnego wniosku co do sposobu podziału majątku dorobkowego nie podlegają zaskarżeniu przez jego wierzyciela w drodze skargi pauliańskiej (art. 527 i nast. k.c.).
Przepis art. 22 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. nr 19, poz. 145 ze zm.) nie ma zastosowania do radców prawnych będących żołnierzami zawodowymi i wykonującymi zawód w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej.
Ubezpieczony, który stał się długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym przed okresem podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, może uzyskać rentę inwalidzką dopiero po spełnieniu warunków określonych w art.21 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71,poz. 342).
Wydanie wyroku ustalającego, że osoba zainteresowana spełnia warunek długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, nie jest orzeczeniem co do istoty sprawy o przyznanie renty inwalidzkiej rolniczej.
Podstawą nawiązania przez gminę stosunku pracy z kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest powołanie (art. 6ust. 3 ustawy prawo o aktach stanu cywilnego, w brzmieniu nadanym temu przepisowi przez art. 38 ustawy z dnia 17 maja1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy, a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz. U. Nr 34,
Te motywy, którymi kierował się ustawodawca, łagodniej traktując sprawcę czynu przewidzianego w art. 228 k.k., z reguły będą uzasadniać przyjęcie, że gdy czyn ten równocześnie wyczerpuje znamiona oszustwa, to zachodzi wówczas wypadek mniejszej wagi z § 2 art. 205 k.k.
W postępowaniu o świadczenia emerytalno rentowe orzeczenie sądu wy-dane w trybie przewidzianym przez ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149), stwierdzające nieważność wyroków określonych w tej ustawie, stanowi podstawę do uznania okresu takiej represji za
Wydanie przez zakład pracy opinii o pracy bez dopełnienia obowiązku zapoznania pracownika z projektem opinii i wysłuchania jego uwag oraz bez uzyskania stanowiska zakładowej organizacji związkowej (art. 98 § 5 k.p.) stanowi przesłankę żądania wydania nowej opinii o pracy .