Orzeczony przez sąd pracy obowiązek przywrócenia do pracy jest długiem kolejnego pracodawcy, gdy wynika z zasadnego roszczenia o przywrócenie do pracy, które zwolniony pracownik skierował do poprzedniego pracodawcy. Pracownik ma wówczas zwykłe prawo do restytucji stosunku pracy i dlatego odpowiedzialność ta przechodzi na kolejny podmiot, który stał się pracodawcą na mocy art. 231 k.p.

Wyroki sądów drugiej instancji muszą spełniać wymogi formalne, w szczególności należyte uzasadnienie, które zawiera ocenę zarzutów apelacyjnych, ustalenie faktów, oparcie na dowodach oraz wskazanie stosowanej podstawy prawnej, co jest niezbędne do umożliwienia kontroli kasacyjnej orzeczenia.

Pominięcie przez sąd środków dowodowych wnioskowanych przez stronę, gdy sąd uznaje, że zgromadził już materiał wystarczający do rozstrzygnięcia sprawy, nie może być uznane za pozbawienie strony możliwości obrony jej praw, a co za tym idzie nie może być podstawą dla stwierdzenia nieważności postępowania, o której mowa w art. 379 pkt 5 k.p.c.

W wypadku skazania za wykroczenie określone w art. 94 § 1 Kodeksu wykroczeń (k.w.) popełnione po dniu 31 grudnia 2021 r., obowiązkowo należy orzec środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, co wynika z bezwarunkowego charakteru przepisu art. 94 § 3 k.w. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 2 grudnia 2021 r. Naruszenie tego obowiązku w orzeczeniu sądu skutkuje rażącą obrazą przepisów

W przypadku braku w decyzji, określającej warunki umorzenia należności składkowych i informacji o wysokości należności niepodlegających umorzeniu, organ rentowy ma obowiązek, na wniosek ubezpieczonego, udzielić pełnej i precyzyjnej informacji o tych należnościach w sposób umożliwiający ich spłatę, a naruszenie tego obowiązku może skutkować nieważnością decyzji o odmowie umorzenia należności.

Prawidłowa wykładnia art. 66 § 2 Kodeksu cywilnego musi uwzględniać, że proponowany w ofercie termin rozwiązania umowy o pracę nie jest tożsamy z terminem związania ofertą, a oferta wiąże w terminach wynikających z okoliczności zakomunikowania treści oferty. Jeśli złożenie oferty nie nastąpiło w bezpośrednim kontakcie z oblatem, to oferta przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę

W przypadku wniosku o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach, prawo do świadczenia emerytalnego wypłacane jest począwszy od miesiąca złożenia wniosku o rekompensatę, a nie od wcześniejszej daty, chyba że zachodzą szczególne okoliczności wskazujące na błąd organu rentowego. W sytuacji, gdy wnioskodawca złoży wniosek o rekompensatę dopiero po kilku latach od osiągnięcia wieku emerytalnego

Przepisy ustawy obniżające wysokość emerytur za okres służby na rzecz totalitarnego państwa mogą być zgodne z Konstytucją RP jedynie gdy są proporcjonalne, adekwatne oraz nie naruszają zasady sprawiedliwości społecznej oraz równości obywateli przed prawem.

W przypadku żołnierzy, których emerytury obliczone zostały zgodnie z regulacjami określonymi w art. 15a i art. 18e ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych, nie dotyczy zasada niemożności kumulacji świadczeń – emerytury wojskowej oraz emerytury powszechnej, o ile dotyczy to żołnierzy powołanych do służby po 1 stycznia 1999 r. lub po 31 grudnia 2012 r.