Wstrzymanie biegu przedawnienia karalności czynu i przedawnienia wykonania kary w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe
Decyzja wojewody o wyrażeniu zgody na odstąpienie od stosowania przepisów prawa budowlanego i innych ustaw, określona w art. 46c ust. 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, nie jest decyzją administracyjną w klasycznym rozumieniu, lecz stanowi specyficzny akt administracji, który może być przedmiotem kontroli sądu administracyjnego
Zgodnie z art. 46.c ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, decyzje dotyczące odstąpienia od stosowania przepisów prawa budowlanego i innych ustaw w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, podejmowane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą, nie są załatwiane w formie decyzji administracyjnej, lecz stanowią czynności administracyjne, które
Akt prawny
obowiązujący
Stan epidemii, poprzedzony stanem zagrożenia epidemiologicznego, nie jest stanem klęski żywiołowej, a w związku z tym, że nie jest stanem nadzwyczajnym w rozumieniu art. 228 ust. 1 Konstytucji RP, nie może prowadzić wraz z wprowadzanymi na jego podstawie ograniczeniami do naruszania podstawowych praw i wolności.
Decyzje podjęte przez organy administracyjne w okresie stanu epidemii, które nie uwzględniają przepisów zawartych w ustawie COVID-19 dotyczących przywrócenia terminów prawa materialnego i procesowego, są sprzeczne z zamierzeniem ustawodawcy. Ustawodawca, poprzez wprowadzenie tych przepisów, miał na celu zapewnienie obywatelom dodatkowej, szerokiej ochrony prawnej oraz zabezpieczenie ich przed negatywnymi
Brak w określonym czasie regulacji prawnych w przedmiocie składania korekt deklaracji dotyczących składek na ubezpieczenie społeczne nie może negatywnie wpływać na prawa strony, w szczególności, gdy doszło do automatycznego utworzenia za dany okres dokumentacji rozliczeniowej z nieprawidłową wysokością składek.
Artykuł 15 zzr ust. 1 pkt 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, nie dotyczy wstrzymania, rozpoczęcia i zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Termin z art. 31zp ust. 1 pkt 4 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych jest terminem zawitym, natomiast art. 15zzzzzn2 tej ustawy jest regulacją szczególną w stosunku do tego przepisu. Oznacza to, że po wpływie do organu wniosku, organ winien zawiadomić skarżących o uchybieniu
Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, ograniczenie prawa do jawnego rozpatrzenia sprawy sądowej, na posiedzeniu niejawnym jest dopuszczalne w warunkach stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii uzasadnionego ochroną zdrowia publicznego i porządku publicznego.
Stan epidemii, poprzedzony stanem zagrożenia epidemiologicznego, nie jest stanem klęski żywiołowej, a w związku z tym, że nie jest stanem nadzwyczajnym w rozumieniu art. 228 ust. 1 Konstytucji RP, nie może prowadzić wraz z wprowadzanymi na jego podstawie ograniczeniami do naruszania podstawowych praw i wolności.
Stan epidemii, poprzedzony stanem zagrożenia epidemiologicznego, nie jest stanem klęski żywiołowej, a w związku z tym, że nie jest stanem nadzwyczajnym w rozumieniu art. 228 ust. 1 Konstytucji RP, nie może prowadzić wraz z wprowadzanymi na jego podstawie ograniczeniami do naruszania podstawowych praw i wolności.
Obowiązek szczepień ochronnych, wynikający z przepisów prawa, jest zgodny z Konstytucją RP i Konwencją o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Brak wywiązania się z tego obowiązku przez osobę sprawującą pieczę prawną nad małoletnim, może prowadzić do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Szczepienia są istotnym elementem ochrony zdrowia publicznego i prewencji przeciwko chorobom zakaźnym
Obowiązek wykonania szczepień ochronnych, ciąży na osobie sprawującej pieczę nad małoletnim, a jego niewypełnienie może skutkować nałożeniem grzywny. Ograniczenia w korzystaniu z praw i wolności w przypadku ochrony zdrowia, w tym poprzez obowiązkowe szczepienia, są zgodne z prawem i służą ochronie zdrowia społeczeństwa.
Obowiązkowe szczepienia ochronne dzieci są zgodne z przepisami prawa i nie naruszają praw do ochrony zdrowia. Brak odszkodowań i rejestru niepożądanych odczynów poszczepiennych nie jest sprzeczny z prawem. Obowiązek wykonania szczepień jest zabezpieczony przymusem administracyjnym.
1. Naruszenie praw pacjenta do informacji o stanie zdrowia, świadomego decydowania o poddawaniu się zabiegom i badaniom medycznym, a także skutkom ich wykonania, stanowi naruszenie dóbr osobistych, za które przysługuje zadośćuczynienie. 2. Podanie niezatwierdzonej szczepionki bez świadomej zgody pacjenta stanowi naruszenie praw pacjenta, za które przysługuje zadośćuczynienie, niezależnie od tego, czy