Wniesienie skargi kasacyjnej przez stronę nie stanowi podstawy odrzucenia złożonego przez nią zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji, którego przedmiotem jest zwrot kosztów postępowania apelacyjnego, jeżeli Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia tej skargi do rozpoznania (art. 3942 § 11 ‎pkt 3 k.p.c.).

W postępowaniu apelacyjnym istotnym celem jest ponowne i wszechstronne merytoryczne rozpoznanie sprawy oraz możliwość dokonywania własnych ustaleń faktycznych przez sąd drugiej instancji, co wymaga uwzględnienia istotnych argumentów stron i przeprowadzenia niezbędnych dowodów. Naruszenie tego celu, jak również zaniedbania w analizie argumentów stron, mogą prowadzić do uchybienia zasadzie sprawiedliwego

1. Wydruki komputerowe mogą stanowić ważne środki dowodowe do ustalenia faktów, niezależnie od domniemań obowiązujących przy dokumentach zgodnie z art. 244 i art. 245 k.p.c. 2. Skarga kasacyjna nie może być oparta na zarzutach naruszenia przepisów postępowania, które dotyczą wyłącznie sposobu ustalania faktów lub oceny dowodów, a nie naruszenia prawa materialnego.

Niewydanie przez organ rentowy decyzji nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 47714 § 3 zdanie drugie k.p.c., wymaga uprzedniego ustalenia, że zaniechanie ze strony organu rentowego stanowiło konsekwencję oczywistego uchybienia przepisom procedury administracyjnej (w zakresie prawidłowości i terminowości jej stosowania) lub przepisom prawa materialnego właściwym dla oceny danej

Naruszenie przez sąd drugiej instancji zasad sporządzania uzasadnienia orzeczenia może stanowić usprawiedliwioną podstawę kasacyjną tylko w sytuacji, gdy zaskarżone orzeczenie nie poddaje się kontroli kasacyjnej z powodu niewystarczającego lub błędnego ustalenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia.

Skarga kasacyjna nie może być oparta na zarzutach naruszenia przepisów prawa materialnego, jeśli strona skarżąca nie udowodniła, że przeciwnik nie wywiązał się z obowiązków wynikających z umowy i tym samym nie zasługuje na realizację roszczeń windykacyjnych, nawet jeśli istnieje uprawnienie do przeniesienia własności, co stanowi podstawę prawa obligacyjnego, a nie rzeczowego.

Bezwzględnym wymaganiem jest, aby zakres zaskarżenia i wniosek ‎o uchylenie lub o uchylenie i zmianę orzeczenia były ze sobą ściśle skorelowane, zaś brak tej korelacji skutkuje odrzuceniem skargi kasacyjnej. Od skarżącego wymaga się, aby skarga została prawidłowo zredagowana i nie wywoływała wątpliwości o charakterze interpretacyjnym, ponieważ zakres zaskarżenia oraz wnioskowanego uchylenia albo uchylenia

Decyzje dotyczące przyznawania środków finansowych rodzinom zastępczym na podstawie art. 83 ust. 2 i ust. 3a ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej wymagają nie tylko oceny zgodności z prawem materialnym, ale także uwzględnienia zasad słusznego interesu obywateli i interesu społecznego, z uwagi na specyfikę świadczeń rodzin zastępczych.

Nieprawidłowości w procesie powoływania sędziów, o ile nawet by miały miejsce, nie mają wpływu na merytoryczną ocenę sprawy dotyczącej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wynikającej z wypadku przy pracy. Sąd podkreślił również, że ocena niezdolności do pracy musi opierać się na konkretnych dowodach medycznych, a nie na abstrakcyjnych zarzutach proceduralnych.

Odmowa ustanowienia pełnomocnika z urzędu dla strony, nawet w przypadku niepełnej znajomości języka polskiego, nie zawsze uzasadnia konieczność uwzględnienia wniosku o ustanowienie pełnomocnika, jeśli strona jest zdolna do skutecznej obrony swoich praw za pomocą tłumacza, co podkreśla istnienie prawa do korzystania z pomocy tłumacza w procesie.

1. Uchylenie przez sąd pierwszej instancji zaskarżonej decyzji organu rentowego oraz przekazanie sprawy temu organowi do ponownego rozpoznania na podstawie art. 47714 § 21 k.p.c. następuje wyrokiem. 2. Uchylenie przez sąd pierwszej instancji zaskarżonej decyzji organu rentowego i przekazanie sprawy temu organowi do ponownego rozpoznania z naruszeniem art. 47714 § 21 k.p.c. samodzielnie nie uzasadnia

1. Umowa pożyczki w sensie art. 720 § 1 k.c. nie wymaga niezbędnie przeniesienia własności przedmiotu pożyczki, lecz zapewnienia pożyczkobiorcy możliwości swobodnego dysponowania tym przedmiotem, co może być osiągnięte na różne sposoby. 2 Kserokopie dokumentów, niepotwierdzone za zgodność z oryginałem, mogą stanowić ważny środek dowodowy w postępowaniu sądowym, chyba że sąd lub strona przeciwna zażąda

Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające w sentencji niezgodność z Konstytucją RP określonej wykładni aktu normatywnego, które nie powodują utraty mocy obowiązującej przepisu, nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania na podstawie art. 401(1) k.p.c.

Wygaśnięcie pełnomocnictwa procesowego udzielonego samodzielnie przez stronę nie powoduje wygaśnięcia dalszego pełnomocnictwa procesowego udzielonego w imieniu strony adwokatowi lub radcy prawnemu na podstawie art. 91 pkt 3 k.p.c.

Mimo wykreślenia, stosownie do art. 1003 § 2 w związku z art. 1000 k.p.c., hipoteki obciążającej nieruchomość będącą przedmiotem egzekucji wierzyciel hipoteczny – w celu wykazania przesłanek, od których zależy jego udział w planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji (art. 1036 § 2 k.p.c.) - może dochodzić wierzytelności zabezpieczonej tą hipoteką z powołaniem się na uprawnienia wynikające z jej rzeczowego

Odtworzenie aktu własności ziemi, w przypadku jego zagubienia lub zniszczenia, nie jest możliwe w drodze postępowania administracyjnego, a powinno przebiegać w toku postępowania cywilnego, z uwagi na cywilnoprawny charakter prawa regulowanego w takim akcie.

1. W sprawach dotyczących funkcjonariuszy służb państwowych, takich jak Służba Więzienna, stroną pozwaną powinien być Skarb Państwa reprezentowany przez właściwą jednostkę organizacyjną, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie. 2. Możliwe jest sprostowanie przez sąd niewłaściwego oznaczenia strony pozwanej, co do tożsamości której nie ma wątpliwości, co nie jest równoznaczne z niewłaściwym

W obowiązującym modelu apelacji pełnej rola sądu drugiej instancji nie ogranicza się jedynie do samego aktu kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia, ale obejmuje także powinność merytorycznego rozpoznania sprawy. Celem postępowania apelacyjnego jest bowiem ponowne i wszechstronne merytoryczne rozpoznanie sprawy. Merytoryczne rozpoznanie sprawy przez sąd drugiej instancji odbywa się przy zastosowaniu

Pojęcie nierozpoznania istoty sprawy interpretowane jest jako wadliwość rozstrzygnięcia, polegająca na wydaniu przez sąd pierwszej instancji orzeczenia, które nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź zaniechaniu zbadania przez ten sąd materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów stron z powodu bezpodstawnego przyjęcia, wystąpiła przesłanka materialnoprawna lub procesowa

Sąd, rozpoznając odwołanie organu rentowego o odmowie prawa do zasiłku chorobowego jest zobowiązany wcześniej ustalić, czy niezdolność do pracy ubezpieczonej warunkująca prawo do zasiłku chorobowego, powstała w okresie ubezpieczenia. Zawieszenie postępowania w tym przypadku dotyczy zależności o charakterze prejudycjalnym.

Pozbawienie stron możliwości obrony swych praw, aby mogło stanowić przyczynę nieważności, musi być całkowite i w sposób bezwzględny wyłączyć możliwość obrony.

W sytuacji, w której sąd apelacyjny odmiennie ocenia kwestię istnienia roszczenia strony powodowej, powinien - rozpoznając sprawę – odnieść się do zarzutu przedawnienia. Postępując w odmienny sposób dopuszcza się naruszenia art. 382 w związku z art. 378 § 1 k.p.c., które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.