Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. I FSK 1249/16
1. Dychotomiczny podział czynności podlegających opodatkowaniu na dostawę towarów i świadczenie usług nie oznacza, iż każde przesunięcie, czy rozliczenie określonych wartości ekonomicznych pomiędzy dwoma różnymi podmiotami może zostać uznane za świadczenie usług jeśli nie stanowi dostawy towarów.
2. Świadczenie usług jest "odpłatne" w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, wyłącznie jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w trakcie którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi rzeczywistą równowartość usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska, Sędzia del. WSA Maja Chodacka, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 172/16 w sprawie ze skargi K. M. L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 29 lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz K. M. L. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 14 kwietnia 2016 r., I SA/Łd 172/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez Kurię [...] (dalej: skarżąca, wnioskodawca) interpretację Ministra Finansów z 29 lipca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji przypomniał, m.in., że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wnioskodawca podał, że przedmiotem wniosku są usługi świadczone przez Kościół Katolicki, będący właścicielem i zarządcą cmentarza wyznaniowego. Wskazano, że wnioskodawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). W ocenie wnioskodawcy usługi zarządzania cmentarzem wyznaniowym świadczone są w zakresie zbiorowego interesu członków Kościoła Katolickiego. Usługi będące przedmiotem wniosku skarżąca świadczy na rzecz członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statusowych wnioskodawcy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
