Wyrok NSA z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. I GSK 1957/19
Finanse publiczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Fischer (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Piotr Kaczmarek po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. Sp. z o.o. Sp. k. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2019 r. sygn. akt V SA/Wa 1569/18 w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. Sp. k. w [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu kwoty dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od B. Sp. z o.o. Sp. k. w [...] na rzecz Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej kwotę 10800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 maja 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 1569/18 oddalił skargę B. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w W. (dalej "skarżąca", "beneficjent") na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania ze środków unijnych.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
W dniu 29 maja 2014 r. pomiędzy B. B. [...] sp. j. z siedzibą w Warszawie (obecnie B. sp. z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k., z siedzibą w Warszawie), a Województwem Mazowieckim w imieniu, którego działała Mazowiecka Jednostka Wdrażania Programów Unijnych zawarto umowę o dofinansowanie projektu nr [...], pt. "[...]", w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, dalej "Umową o dofinansowanie". Celem głównym projektu było zmniejszenie wykluczenia cyfrowego wśród 300 osób z wykształceniem co najwyżej średnim, zamieszkujących w województwie mazowieckim. Powyższe założenia miały być osiągnięte poprzez wdrożenie działań projektowych w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. Organ wezwał beneficjenta do zwrotu środków w wysokości 565.303,53 zł wraz z odsetkami. W związku z brakiem zwrotu powyższej kwoty, Dyrektor MJWPU 29 grudnia 2016 r. wszczął postępowanie administracyjne zakończone wydaniem decyzji 27 lutego 2017 r., która została 21 marca 2017 r. zaskarżona do Ministra Rozwoju i Finansów. Minister uchylił w całości decyzję Dyrektora MJWPU i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy, Dyrektor MJWP wydał decyzję z [...] listopada 2017 r. nr [...], od której skarżący odwołał się do Ministra Rozwoju i Finansów. Decyzją z [...] lipca 2018 r. nr [...] Minister Inwestycji i Rozwoju uchylił decyzję z [...] listopada 2017 r. w części dotyczącej zwrotu kwoty w wysokości 32.241,78 zł wraz z należnymi odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych od dnia przekazania środków do dnia zwrotu i w tym zakresie umorzył postępowanie w I instancji, w pozostałym zakresie utrzymał w mocy decyzję. Organ odwoławczy odnosząc się do kwestii - niekwalifikowalności kosztów szkoleń ECDL Core i ECDL Start (stawki jednostkowe) w związku z powierzeniem realizacji istotnej części zadania merytorycznego wykonawcy zewnętrznemu - 481.309,50 zł wyjaśnił, że skarżąca zleciła zadanie nr 1 wykonawcy zewnętrznemu, co jest sprzeczne z zapisami umowy o dofinansowanie. Wskazał, że zebrane w sprawie dokumenty nie potwierdziły faktu, że to skarżąca samodzielnie zrealizowała przedmiotowe zadanie merytoryczne. Zdaniem organu skarżąca nie była w stanie wykazać, że wypłaciła wynagrodzenia szkoleniowcom, nadto że opłaciła zaliczkę na podatek dochodowy od umów zawartych ze szkoleniowcami, co podało w wątpliwość nie tylko oświadczenia trenerów, o tym że realizowali usługi na rzecz beneficjenta, lecz przede wszystkim umowy o dzieło z nimi zawarte. Organ odwoławczy stwierdził, że organizacja zadania nr 1 została w całości zlecona przez odwołującego firmie T. Sp. z o.o. Organ zakwestionował również niekwalifikowalny kosztu cateringu (zasada konkurencyjności) w wysokości 2.925 zł stanowiący różnicę pomiędzy kwotą 47.175 zł (koszt usługi poniesiony w ramach projektu), a 44.250 zł (koszt usługi, jaki zostałby poniesiony w ramach projektu, gdyby skarżąca nie przeprowadziła negocjacji z wykonawcą, w wyniku których uśredniono koszt cateringu do 17 zł za osobodzień).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
