Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. I OSK 2711/20
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 951/19 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie wygaszenia decyzji w sprawie zasiłku stałego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 12 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 951/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. (dalej: "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z [...] grudnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie wygaszenia decyzji w sprawie zasiłku stałego.
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku M. K., zaskarżając wyrok w całości, jako podstawy kasacyjne wskazał na naruszenie przepisów postępowania, mające istoty wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 106a ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2018 r. poz. 1508, dalej: "ustawa") w zw. z art. 44 § 1 - § 4 w zw. z art. 50 § 2 w zw. z art. 80 w zw. z art. 138 § 2 k.p.a. polegające na nieuzasadnionym oddaleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargi skarżącego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z [...] grudnia 2018 r., pomimo faktu, że decyzja ta obarczona była naruszeniem przepisów prawa polegającym na błędnym przyjęciu przez organ drugiej instancji, że Prezydent Miasta P. w sposób prawidłowy wezwał skarżącego do stawienia się w ośrodku pomocy społecznej celem złożenia wyjaśnień w trybie art. 106a ust. 3 ustawy, skoro pomiędzy wezwaniem datowanym na dzień 4 września 2018 r. a rzekomo wyznaczoną skarżącemu w tym wezwaniu datą stawiennictwa w ośrodku pomocy społecznej (do 17 września 2018 r.) celem złożenia wyjaśnień nie upłynął 14-dniowy termin awizowania przesyłki wynikający z art. 44 § 1 - § 4 k.p.a., skutkiem czego, wobec następczego uznania doręczenia skarżącemu tego wezwania per aviso, tj. z upływem 14 dni od dnia awizowania wezwania, a więc w dniu 18 września 2018 r. -skarżący nie mógł, korzystając z ustawowej gwarancji procesowej w postaci 14-dniowego terminu na odbiór awizowanej przesyłki, stawić się o wyznaczonej dacie i wyznaczonym przez organ miejscu, skoro wyznaczony skarżącemu przez organ dzień stawiennictwa (17 września 2018 r.) przypadał przed upływem ustawowego terminu na odbiór przesyłki przez skarżącego lub zaistnienia prawnego skutku doręczenia per aviso, który to skutek nastąpił 18 września 2018 r., czego konsekwencją stało się błędne przyjęcie, że możliwym jest wydanie decyzji stwierdzającej wygaśnięcie prawa skarżącego do zasiłku stałego, pomimo nieskutecznego wezwania do stawiennictwa (art. 106a ust. 3 ustawy) - w świetle czego oddalenie skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uzasadniało sformułowanie wyżej opisanych naruszeń, wobec błędnego przyjęcia przez Sąd pierwszej instancji, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem (art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, dalej: "p.p.s.a.");
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
