Wyrok NSA z dnia 12 listopada 2019 r., sygn. II OSK 3202/17
Ochrona środowiska
Dnia 12 listopada 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Fundacji [...] z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2232/16 w sprawie ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w S. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowania przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 23 czerwca 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2232/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w S. (dalej: Fundacja) na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (dalej: GDOŚ) z [...] czerwca 2016 r., znak: [...], w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań przedsięwzięcia, oddalił skargę.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że skargę należało oddalić, albowiem zaskarżona decyzja GDOŚ z [...] czerwca 2016 r. nie narusza przepisów prawa w sposób upoważniający Sąd I instancji do jej wyeliminowania z obrotu prawnego. Zdaniem Sądu I instancji, skonfrontowanie treści zaskarżonego orzeczenia GDOŚ z [...] czerwca 2016 r. z materiałem dowodowym sprawy upoważnia do sformułowania wniosku o prawidłowości zarówno ustaleń faktycznych, jak i ocen prawnych, zawartych w zaskarżonej decyzji GDOŚ.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 53 ust. 2 ustawy z 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1297 ze zm., dalej: u.t.k.), przez zbyt bliskie usytuowanie planowanej linii kolejowej względem istniejących budynków mieszkalnych, Sąd I instancji zwrócił uwagę, że wskazany w skardze wymóg zachowania, względem budowli i budynków, odległości nie mniejszej niż 10 m od granicy obszaru kolejowego (20 m od osi skrajnego toru) nie jest bezwzględny w sytuacji, w której art. 57 ust. 1 u.t.k. przewiduje od niego odstępstwo, na które zgodę może udzielić właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej (po uzyskaniu opinii właściwego zarządcy). Według Sądu I instancji, rolą organu właściwego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest określenie warunków realizacji przedsięwzięcia, natomiast kwestie uzyskania ewentualnych odstępstw od zakazów określonych w przepisach odrębnych pozostają poza zakresem tego postępowania i leżą po stronie inwestora. Sąd I instancji wskazał, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach sama w sobie nie posiada charakteru bezpośredniej wykonalności. Realizacja przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko jest możliwa dopiero po uzyskaniu decyzji wymienionej w art. 72 ust. 1 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 353 ze zm., dalej: u.u.i.ś.). Adekwatnym postępowaniem weryfikującym techniczne (formalno-prawne) aspekty realizacji przedsięwzięcia jest postępowanie w sprawie wydania decyzji inwestycyjnej. Inwestor zatem, występując o ustalenie warunków środowiskowych w kształcie zakładającym późniejsze uzyskanie stosownego odstępstwa, przyjmuje na siebie ryzyko - w razie nieuzyskania niezbędnego odstępstwa - braku możliwości skonsumowania decyzji środowiskowej. W ocenie Sądu I instancji, realizacja przedmiotowego przedsięwzięcia uwzględnia zastosowanie środków minimalizujących hałas do wartości normatywnych (ekran akustyczny ochraniający zabudowę mieszkaniową zlokalizowaną w sąsiedztwie linii kolejowej). Według Sądu I instancji, organ trafnie wywiódł, że kwestia oceny dopuszczalności zastosowania odstępstw od rygorów odległościowych, przewidzianych w art. 53 ust. 3 ustawy o transporcie kolejowym, to materia właściwa dla postępowania lokalizacyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
