Wyrok NSA z dnia 14 marca 2018 r., sygn. II OSK 1297/16
Planowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Piotr Broda (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Łd 1035/15 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. akt II SA/Łd 1035/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] września 2015 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. Prezydent Miasta Ł. ustalił na wniosek M. Z. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku cieplarni z częścią magazynową wraz z urządzeniami budowlanymi, przewidzianej do realizacji w Ł.przy ulicy B. [...], na terenie oznaczonym jako działki nr ewid. [...] w obrębie geodezyjnym numer [...].
W odwołaniu od tej decyzji M. Z.podniosła, że ustalenie w decyzji nieprzekraczalnej linii zabudowy wyklucza spory fragment działki z inwestycji i jest to bardzo atrakcyjny fragment terenu bezpośrednio stykający się z drogą. Takie rozwiązanie nie jest korzystne dla inwestora.
Po rozpoznaniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł.utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] lipca 2015 r. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy przywołał brzmienie art. 61 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2007 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.) - dalej u.p.z.p. oraz § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588) - dalej w skrócie "rozporządzenie" wywodząc, że przeprowadzone przez organ I instancji postępowanie wykazało, iż wnioskowana inwestycja spełnia wszystkie warunki, o których mowa w przepisie art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. Natomiast odnosząc się do zarzutu odwołania w zakresie linii zabudowy przywołało regulację § 4 ust. 1 rozporządzenia i stwierdziło, że chodzi o zachowanie przez nową zabudowę linii dotychczasowej, ukształtowanej przez istniejącą zabudowę na działkach sąsiednich. Użyte pojęcie "nieprzekraczalna linia nowej zabudowy" stanowi jedynie o tym, że inwestycja nie może być sytuowana w odległości od drogi publicznej mniejszej, niż ukształtowana dotychczasową zabudową i jest to jedyne ograniczenie w odniesieniu do "linii zabudowy" wynikające z przepisów u.p.z.p. oraz rozporządzenia. W niniejszej sprawie organ I instancji prawidłowo wyznaczył linię zabudowy, jako kontynuację linii znajdującej się na działce przy ul. L.. Wyznaczenie w innym kształcie tejże linii zabudowy nie jest poparte żadnym materiałem dowodowym, a już na pewno nie wynika z analizy urbanistycznej, dokumentu, na podstawie którego warunki zabudowy są ustalane. Zatem zmiana tego parametru byłaby nieuzasadniona, nawet w sytuacji, jak wskazuje inwestor, gdy faktycznie mamy do czynienia z niemożnością korzystania w sposób nieograniczony z prawa własności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
