Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. II OSK 8/20
Planowanie przestrzenne; Zagospodarowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędzia del. WSA Marta Laskowska - Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. M. i P. M., B. S. i S. S., R. G. i J. G., B. M. i M. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 12 września 2019 r. sygn. akt II SA/Go 415/19 w sprawie ze skargi K. M. i P. M., B. S. i S. S., R. G. i J. G., B. M. i M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 20 marca 2019 r., nr SKO-5807/220-L/18 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 12 września 2019 r., sygn. akt II SA/Go 415/19, oddalił skargi K. M., P. M., B. S., B. M., J. G., M. R., R. G. i S. S. (dalej jako skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 20 marca 2019 r. nr SKO-5807/220-L/18 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym w sprawie:
Decyzją z 9 września 2014 r. nr DR-PL.6730.2.32.2014.KM Prezydent Miasta Zielona Góra ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z przynależnym zagospodarowaniem terenu na działkach [...],[...], [...], [...], [...], [...] obręb [...] przy ul. [...] w Z..
K. M., P. M., B. M., B. S., S. S., R. G., J. G. i M. R., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika wystąpili do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji. Zarzucili rażące naruszenie prawa z art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. bowiem decyzja ta rażąco narusza art. 6 K.p.a. w zw. z art. 107 § 1 pkt. 6 K.p.a. w zw. z art. 61 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. 2003 Nr 80, poz. 717, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1945, dalej: u.p.z.p.) w zw. z § 3 i 7 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588, dalej: Rozporządzenie), poprzez arbitralne, nieuzasadnione i sprzeczne z prawem ustalenie warunków zabudowy na działkach objętych decyzją. Objawia się to w sprzecznym z prawem ustaleniem wysokości zabudowy dla planowanego przedsięwzięcia, wadliwym uzasadnieniu decyzji poprzez ogólnikowe wskazanie w analizie urbanistycznej elementów, które powinny być brane przy jej wydawaniu bez uwzględnienia elementów kluczowych jak kontynuacja funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy (w szczególności pod względem wysokości) oraz intensywności wykorzystania terenu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
