Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. II OSK 536/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) Protokolant asystent sędziego Barbara Kowalska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1395/21 w sprawie ze skargi [...] sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 18 maja 2021 r. nr KOC 2112/Ar/21 w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 1395/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie (zwanego dalej "Kolegium") z dnia 18 maja 2021 r., nr KOC 2112/Ar/21 utrzymującą w mocy decyzję Zarządu Dzielnicy Wola m.st. Warszawy (zwanego dalej "Zarządem Dzielnicy") z dnia 12 marca 2021 r., nr 7/U/o/2021/wz o odmowie ustalenia na rzecz [...] S.A warunków zabudowy dla wolnostojącego nośnika reklamowego nr 76901_A na działce nr [...] w obręb [...] przy ul. T. w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła skarżąca zarzucając naruszenie:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (na datę zaskarżonego wyroku Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm., dalej "P.p.s.a.") poprzez wadliwe ustalenie, w ślad za organami, stanu faktycznego i poprzez oddalenie skargi pomimo naruszenia przez Kolegium art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (na datę zaskarżonej decyzji tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 256 z późn. zm., dalej "K.p.a.") w sytuacji, gdy:
a. decyzja Kolegium została wydana z naruszeniem przepisów postępowania z zakresu gromadzenia i oceny materiału dowodowego polegającym na zaniechaniu wszechstronnego zgromadzenia i wszechstronnej oceny materiału dowodowego sprawy oraz na przeprowadzeniu dowolnej, a nie swobodnej, oceny materiału dowodowego. Zdaniem S. sp. z o.o. nie wyjaśniono stanu faktycznego, a przede wszystkim: czy sporna reklama stanowi realne zagrożenie (i jakiego rodzaju) dla ruchu drogowego. Niewyczerpująco zebrano i nie rozpatrzono materiału dowodowego. Zdaniem spółki brak jednoznacznych dowodów potwierdzających stworzenie zagrożenia przez nośnik reklamowy. To skutkowało błędnym ustaleniem, że inwestycja stanowi zagrożenie dla ruchu drogowego. Ustalenie takie miało charakter dowolny i nie zostało poparte dowodami wskazującymi na konkretne usytuowanie nośnika, jego rozmiary (organy nie odwołują się w ogóle do wymiarów), odległości od drogi, czy nawet jego rodzaju i charakteru zabudowy w sąsiedztwie spornego nośnika reklamowego. Spółka skonstatowała, że zaniechano tym samym przeprowadzenia przez organy stosownych ustaleń faktycznych co do zakresu uzgodnień (lub wyrażenia opinii) wymaganych w świetle art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (na datę zaskarżonej decyzji tekst jednolity Dz. U. z 2021 r., poz. 741 z późn. zm., dalej "u.p.z.p.") wskutek czego decyzja Kolegium nie zawiera pełnych informacji, jakiego rodzaju czynności i oceny zostały przeprowadzone. Zdaniem skarżącej ogólne informacje o rzekomym zagrożeniu stwarzanym przez reklamy nie stanowią podstaw do przyjętych przez organ wniosków;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
