Wyrok NSA z dnia 30 maja 2017 r., sygn. II FSK 1361/15
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędziowie: NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), NSA del. Anna Maria Świderska, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1941/14 w sprawie ze skargi K. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 26 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1.1. Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2014 r. o sygn. akt I SA/Kr 1941/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę K. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 26 czerwca 2013 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2009 r.
1.2 Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że decyzją z dnia 13 marca 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił skarżącej wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2009 r. Od powyższego rozstrzygnięcia wywiedzione zostało odwołanie.
1.3. Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie decyzją z dnia 26 czerwca 2013 r. uchylił decyzję organu I instancji i ustalił wysokość zryczałtowanego podatku w kwocie 178.067 zł. W uzasadnieniu podniesiono, że zasadniczą kwestią sporną w sprawie było otrzymanie przez skarżącą kwoty 300.000 zł tytułem zaliczki przy zawieraniu przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości. W ocenie organu odwoławczego zgromadzony materiał dowodowy nie dawał podstaw do przyjęcia, że skarżąca otrzymała taką zaliczkę. W związku z tym zdaniem organu odwoławczego skarżąca nie udokumentowała posiadania środków w wysokości 237.423,02 zł i od tej kwoty ustalony został stosowny podatek. Jak ustaliły organy podatkowe skarżąca otrzymała w dniu 26 października 2006 r. pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego z przeznaczeniem na cele agroturystyczne i praktycznie od 2007 r. rozpoczęła inwestycję. Prace te zostały wstrzymane w dniu 30 maja 2009 r. w związku z istotnym odstąpieniem od zatwierdzonego projektu budowlanego. Do końca 2007 r. został wykonany stan surowy zamknięty, natomiast w 2008 r. wykonana została jedynie gazowa instalacja zewnętrzna i wewnętrzna wraz z montażem gazomierza i próbą szczelności. Pozostałe prace kontynuowane były dopiero począwszy od 2009 r. Organy nie dały wiary twierdzeniom skarżącej, że w dniu 2 stycznia 2009 r. zawarła z kuzynką męża przedwstępną umowę sprzedaży tej nieruchomości za kwotę 600.000 zł i otrzymała zaliczkę w wysokości 300.000 zł płatną w 6 ratach po 50.000 zł. Umowa ostateczna miała zostać zawarta w dniu 20 września 2011 r. Organ odmówił wiarygodności zeznaniom skarżącej, R. M. oraz mężowi skarżącej J. D.. Organ wskazał na wzajemną sprzeczność tych zeznań, jak również wewnętrzną sprzeczność zeznań R. M.. Ponadto organ wskazał na obiektywną niemożliwość zawarcia takiej umowy. R. M. miała otrzymać nieruchomość w takim stanie, jaki istniał w dniu zawarcia umowy przedwstępnej. Tymczasem skarżąca kontynuowała proces inwestycyjny po podpisaniu umowy i zawarła w dniu 5 stycznia 2009r. umowę ze spółką K. na wykonanie prac budowlano-wykończeniowych przedmiotowego budynku. Umowa została zawarta na okres od 5 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. i opiewała na kwotę 2.000.000 zł. Część prac została wykonana i skarżąca zapłaciła za nie łącznie 214.130,74 zł w okresie od kwietnia do maja 2009 r. Działanie takie byłoby irracjonalne i nawet sama skarżąca nie potrafiła go wyjaśnić. Organ powziął również wątpliwość co do możliwości posiadania przez R. M. gotówką kwoty 300.000 zł, skoro w latach 2008-2009 zaciągała ona kredyty i pożyczki. Ponadto w toku postępowania przeprowadzono dowód z opinii Centralnego Laboratorium Kryminalistyki Policji, w której to opinii zostało stwierdzone, że przedwstępna umowa sprzedaży nie została sporządzona wcześniej niż w 2010 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
