Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. II OSK 2770/14
W postępowaniu toczącym się na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym sąd orzeka jedynie w granicach interesu prawnego skarżącego. Naruszenie interesu prawnego skarżącego, nie zawsze wynika z ustaleń planu odnoszących się wyłącznie do jego nieruchomości, lecz często również z ustaleń dotyczących nieruchomości sąsiednich.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Czesława Nowak - Kolczyńska Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 463/14 w sprawie ze skargi H. W. na uchwałę Rady Miasta J. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i stwierdza nieważność § 18 zaskarżonej uchwały w zakresie ustaleń dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem 2 U/MN, 2. zasądza od Miasta J. na rzecz H. W. kwotę 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 463/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi H.W. na uchwałę Rady Miasta J. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stwierdził nieważność § 18 zaskarżonej uchwały w odniesieniu do działki o nr ewidencyjnym [...], obręb [...].
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Rada Miasta J. uchwałą Nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta J. obejmujący teren ograniczony ulicami: P., P., [...] i R. (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2013 r., poz. [...]). Na uchwałę tę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył H.W., podnosząc zarzuty naruszenia: art. 9 ust. 4 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie zaskarżonej uchwały w sytuacji jej oczywistej sprzeczności z ustaleniami studium w części obejmującej działkę o nr ew. [...] z obrębu [...] oraz pozostałe działki położone wzdłuż ulicy P. w J. albowiem wbrew ustaleniom studium uchwała ta zmieniła przeznaczenie tego terenu z mieszkalnego z dodatkową funkcją usługową na przeznaczenie usługowe z jednoczesnym zakazem zabudowy mieszkaniowej, art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez: niezgodne z prawem stwierdzenie, że uchwała nie narusza ustaleń studium, zaniechanie podjęcia odrębnej uchwały w przedmiocie stwierdzenia, czy uchwała narusza studium, w sytuacji, gdy takie stwierdzenie jest czynnością poprzedzającą uchwalenie miejscowego planu i nie może następować jednocześnie z jego uchwaleniem, zaniechanie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz zaniechanie rozpatrzenia przez Radę Miasta każdej uwagi indywidualnie, art. 17 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez dowolne uznanie, że wprowadzenie do miejscowego planu uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień nie wymaga powtórnego wyłożenia planu do publicznego wglądu, art. 17 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez zaniechanie sporządzenia oceny skutków finansowych uchwalenia miejscowego planu w sytuacji, gdy B. i H. W. wskazali, że w związku ze zmianą przeznaczenia działek sąsiadujących z ich nieruchomością wnioskują o wykupienie ich nieruchomości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
