28.01.2015 Kadry i płace

Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. I OSK 1404/13

Naczelny Sąd Administracyjny, ze względu na ograniczenia wynikające ze wskazanych regulacji prawnych, nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich bądź w inny sposób korygować. Do autora skargi kasacyjnej należy wskazanie konkretnych przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania, które w jego ocenie naruszył Sąd pierwszej instancji i precyzyjne wyjaśnienie, na czym polegało ich niewłaściwe zastosowanie lub błędna interpretacja, w odniesieniu do prawa materialnego bądź wykazanie istotnego wpływu naruszenia prawa procesowego na rozstrzygnięcie sprawy przez Sąd I instancji.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia del. WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.) Protokolant st. asystent sędziego Małgorzata Penda po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Gd 106/13 w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej oraz prawa do zasiłku dla bezrobotnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z 28 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Gd 106/13, oddalił skargę M.K. na decyzję Wojewody Pomorskiego z [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej oraz prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z [...] listopada 2012 r. Starosta Kwidzyński, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b, art. 2 ust. 1 pkt. 2, art. 71 ust. 1 pkt 2, art. 104 ust. 1 pkt 1 lit. c, art. 104 ust. 1 pkt 3 lit. i ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69 poz. 415 ze zm.) - dalej: "ustawa o promocji zatrudnienia", oraz art. 104 K.p.a., uznał M.K. za osobę bezrobotną od dnia 5 października 2012 r. oraz odmówił jej prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne