Wyrok NSA z dnia 24 maja 2013 r., sygn. I OSK 126/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.), Sędzia del. WSA Maria Werpachowska, Protokolant asystent sędziego Łukasz Mazur, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Skarbu Państwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 225/11 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz J. K. kwotę [...] złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Wa 225/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekając na skutek skargi J. K., uchylił decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Wyrok został oparty na następujących ustaleniach faktycznych i prawnych sprawy:
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2007 r. J. K. wystąpił o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. G. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, którą stanowił majątek S. położony w gminie S. w województwie n. (obecnie Białoruś).
Odmawiając uwzględnienia powyższego wniosku, Wojewoda M. decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] stwierdził, że J. G. w dniu [...] września 1939 r. nie zamieszkiwała na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż je opuściła dobrowolnie, z przyczyn nie związanych z wybuchem II Wojny Światowej.
Rozpoznając sprawę, w trybie instancji odwoławczej, na skutek odwołania wniesionego przez J. K., Minister Skarbu Państwa podzielił stanowisko Wojewody, akcentując, że J. G. wyjechała do W. już w latach 30-tych XX wieku. Okoliczność tę potwierdzały bowiem - zdaniem organu - takie dowody jak: wypis z aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza W. R. w W. w 1930 r., z którego wynikało, że J. G. zamieszkała w W. przy ul. W. [...], upoważniła K. K. do prowadzenia pertraktacji w sprawie sprzedaży w całości lub częściowo (w drodze parcelacji) majątku w S., (2) wypis z aktu notarialnego z dnia [...] lipca 1934 r. (nr rep. [...]) stanowiącego testament J. G., z którego wynikało, że testatorka zamieszkiwała w W. przy ul. W. [...] (na dokumencie tym widniała informacja, iż wypis z tego aktu został wydany J. G. w W. w dniu [...] marca 1940 r.) oraz pełnomocnictwo z dnia 18 października 1941 r. udzielone przez J. G. J. z G. K., z którego również wynikało, iż miejscem zamieszkania J. G. była W., ul. W. [...].
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
