Wyrok NSA z dnia 18 padziernika 2006 r., sygn. II OSK 561/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Rzążewska /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko Zygmunt Niewiadomski Protokolant Magdalena Baduchowska po rozpoznaniu w dniu 18 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 listopada 2005 r., sygn. akt II SA/Kr 163/05 w sprawie ze skargi K. B. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 20 października 2004 r., nr LXIII/587/04 w przedmiocie odrzucenia nieuwzględnionej części zarzutu wniesionego przez K. B. do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Strzelnica na Woli Justowskiej w Krakowie /§32/ oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 listopada 2005r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Krakowa z dnia 20 października 2004r. o odrzuceniu nieuwzględnionej części zarzutu wniesionego przez K. B. do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Strzelnica w Woli Justowskiej w Krakowie (§ 32) i zasądził od Rady Miasta Krakowa na rzecz K. B. kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd podniósł, że w art. 18 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999r., Nr 15, poz. 139 ze zm.) zwanej dalej "ustawą" (znajdującej w przedmiotowej sprawie zastosowanie na podstawie art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - Dz. U. Nr 80, poz. 717) ustawodawca wskazał kolejność poszczególnych etapów procedury planistycznej przewidując ich chronologiczny porządek następujący po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Stosownie do tego przepisu rozpatrzenie protestów i zarzutów składanych do projektu planu może mieć miejsce dopiero po zbadaniu spójności rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz po etapie uzgodnień z właściwymi organami. Oznacza to, że ustalenia projektu planu muszą uwzględniać rezultaty dotychczasowego postępowania i w ich kontekście można dopiero przystępować do udzielania odpowiedzi na zarzuty i protesty złożone do projektu planu. Odpowiedź ta nie może być dowolna i musi odnosić się nie tylko do obowiązujących w zakresie procedury planistycznej przepisów prawa powszechnie obowiązującego, lecz również m. in. do ustaleń w zakresie spójności rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Oznacza to, że udzielenie odpowiedzi na złożone zarzuty lub protesty do projektu planu, którego treść została ustalona w następstwie uchybień organu planistycznego w toku prowadzonej procedury, nie może być odpowiedzią prawidłową, a uchwała zawierająca taką odpowiedź uznana za zgodną z prawem. Tymczasem w przedmiotowej sprawie w okresie od podjęcia uchwały Rady Miasta Krakowa z dnia 26 maja 1999r., Nr XXI/155/99 o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Strzelnica na Woli Justowskiej w Krakowie, aż do wyłożenia projektu tego planu do publicznego wglądu na obszarze Krakowa nie obowiązywało studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa zostało bowiem uchwalone dopiero uchwałą Rady Miasta Krakowa Nr XCVI/910/01 z dnia 28 grudnia 2001r., a następnie Wojewoda Małopolski rozstrzygnięciem nadzorczym nr PR II 911/19/2002 z dnia 1 lutego 2002r. stwierdził nieważność tej uchwały powodując tym samym jej wyeliminowanie z obrotu prawnego ze skutkiem wstecznym. Kolejne studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa zostało uchwalone uchwałą Rady Miasta Krakowa Nr XII/87/03 z dnia 16 kwietnia 2003r. W takiej sytuacji Sąd uznał, że zawarta w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały odpowiedź na złożony zarzut, wykazująca prawidłowość i zasadność ustaleń przyjętych w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Strzelnica na Woli Justowskiej w Krakowie nie może być uznana za odpowiedź opartą na należycie ustalonym stanie rzeczy i spełniającą swoją zasadniczą funkcję, jaką jest dążenie do przekonania adresatów uchwały o słuszności i prawidłowości jej podjęcia, a w konsekwencji również uchwała o odrzuceniu zarzutu złożonego do projektu planu nie spełnia wymogu zgodności z prawem. Wobec powyższego Sąd uznał, że zaskarżona uchwała (§ 32) jest sprzeczna z art. 24 ust. 3 ustawy i orzekł o stwierdzeniu jej nieważności na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
