Interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.572.2024.1.ŻR

Zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie prowadzenia kursów kompetencyjnych.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, uzupełniony pismem z 23 lipca 2024 r. (26 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.; dalej: „Prawo bankowe”) i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Bank wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność bankowa, która prowadzona jest na podstawie i zgodnie z wymogami Prawa bankowego oraz regulacji Komisji Nadzoru Finansowego. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje świadczenie usług bankowych i konsultacyjno-doradczych w sprawcach finansowych, w tym m.in. prowadzenie rachunków bankowych, przyjmowanie wkładów pieniężnych, udzielanie kredytów oraz świadczenie usług powierniczych.

W przeszłości, w ramach prowadzonej działalności bankowej, Wnioskodawca zawierał z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (dalej: „Kredytobiorcy”) umowy o pożyczkę hipoteczną lub umowy o kredyt hipoteczny, waloryzowane (denominowane/indeksowane) kursem waluty obcej, w tym kursem franka szwajcarskiego (dalej łącznie: „Kredyty” lub „Umowy kredytu”).

Na przestrzeni ostatnich lat miała miejsce postępująca deprecjacja złotego, w szczególności względem franka szwajcarskiego (dalej: „CHF”), która wpłynęła na pogorszenie się sytuacji finansowej kredytobiorców i pożyczkobiorców. W tym okresie doszło również do ukształtowania przez sądy, w tym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, prokonsumenckiej wykładni przepisów mających zastosowanie do umów kredytów i pożyczek. W rezultacie pomiędzy bankami a znaczną częścią ich klientów powstały spory prawne w sprawie roszczeń dotyczących zawierania, wykonywania lub treści umów kredytów (pożyczek) hipotecznych waloryzowanych (denominowanych/indeksowanych) kursem waluty obcej, w szczególności kursem CHF.