12.01.2024 Podatki

Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 656/22

W przypadku karuzeli podatkowej, działanie podatnika, które pod pozorem formalnego spełniania warunków przewidzianych przez przepisy prawa unijnego skutkowałoby uzyskaniem korzyści podatkowej sprzecznej z celem tych przepisów, nie może być uważane za nadużycie prawa w rozumieniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jeżeli działanie to ma charakter świadomego uczestnictwa w oszustwie podatkowym. W takim przypadku art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c) ustawy o VAT nie może być stosowany jako podstawa do odmowy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż takie świadome uczestnictwo w karuzeli podatkowej nie jest działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Adam Nita, Protokolant Karolina Latarska, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 937/21 w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 22 kwietnia 2021 r. nr 2201-IOV-1.4103.150-156.2020/10/08 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lutego do sierpnia 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 22 kwietnia 2021 r. nr 2201-IOV-1.4103.150-156.2020/10/08 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz P. Z. kwotę 12.600 (słownie: dwanaście tysięcy sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 937/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. Z. (powoływany dalej jako: skarżący lub podatnik) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 22 kwietnia 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (podatek VAT) za okres od lutego do sierpnia 2014 r. (wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w bazie CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Decyzją z dnia 22 kwietnia 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części, w ten sposób, że za sierpień 2014 r. zwiększył kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy o 9.352 zł i określił kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 102.356 zł, zaś w pozostałym zakresie utrzymał w mocy ww. decyzję organu pierwszej instancji. W decyzji stwierdzono, że skarżący nie miał prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach wystawionych przez: P. sp. z o.o., M. sp. z o.o., A. sp. z o.o., P1., C. sp. z o.o., F., Z. sp. z o.o., P2. S.A., M1., S. s.c. Zdaniem organu odwoławczego materiał dowodowy, zgromadzony w toku postępowania przed organem drugiej instancji, pozwalał na stwierdzenie, że skarżący był podmiotem biorącym udział w tzw. "karuzeli podatkowej" i w spornych transakcjach pełnił rolę "bufora", stanowiącego ogniwo pośrednie pomiędzy "wcześniejszym buforem", a kolejnym "buforem". W związku z tym, organ uznał za zasadną ocenę zawartą w decyzji organu pierwszej instancji stwierdzono, według której stosownie do art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a. pkt 4 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 nr 177 poz. 1054 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa o VAT skarżący nie miał prawa do odliczenia podatku wykazanego w fakturach wystawionych przez wymienione powyżej podmioty. Zdaniem organów podatkowych skarżący biorąc udział w oszustwie karuzelowym miał na celu uzyskanie niedozwolonej korzyści wynikającej z prawa podatkowego. W tej sytuacji zastosowanie powołanych przepisów było zasadne. Organ odwoławczy stwierdził również, że podatnik nie dokonał dostaw, a więc nie powstał obowiązek podatkowy, co skutkowało obniżeniem ujętego w deklaracjach VAT-7 podatku należnego o podatek wykazany na fakturach VAT wystawionych w okresie od lutego do sierpnia 2014 r. na rzecz A1. Sp. z o.o. I. Sp. z o.o., N. S.A., S1. S.C., P3. S.A., P2. S.A., D., "P1.", A2. S.A., A3. S.A. oraz określeniem na mocy art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 nr 177 poz. 1054 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa o VAT obowiązku zapłaty przedmiotowego podatku.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne