Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. I FSK 847/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 900/17 w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2017 r. nr 0201-ION.4103.13.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy od grudnia 2010 r. do maja 2011 r., oraz od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 14 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 572/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę A.S. (dalej "Strona" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 26 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2010 r. do maja 2011 r. oraz od lipca do grudnia 2011 r.
Oddalając skargę, Sąd pierwszej instancji stwierdził w pierwszej kolejności, że organy podatkowe były uprawnione do wydania decyzji w przedmiocie rozliczenia w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe, gdyż w sprawie wystąpiła przesłanka do zawieszenia terminu biegu przedawnienia. Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z 26 października 2016 r. wszczęte zostało postępowanie przygotowawcze w sprawie o przestępstwa skarbowe polegające na narażeniu na uszczuplenie podatku od towarów i usług za okresy od grudnia 2010 r. do grudnia 2011 r., a pismem z 2 listopada 2016 r., doręczonym 7 listopada 2016 r., Skarżąca została - na podstawie art. 70c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.), dalej "O.p.", zawiadomiona o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2010 r. do grudnia 2011 r. Spełniony został zatem warunek, o którym mowa w art. 70 c w zw. z art. 70 § 6 pkt 1 O.p. Odnosząc się do zarzutów skargi, że powyższe działania zostały podjęte wyłącznie w celu zapobieżenia przedawnieniu zobowiązań podatkowych za badane okresy, Sąd stwierdził, że poza ww. przepisami, żaden przepis prawa procesowego nie narzuca ograniczeń czasowych do dokonania czynności skutkujących zawieszeniem postępowania podatkowego. Nie istnieje także zakaz dokonywania tych czynności w odpowiednio określonym czasie przed upływem terminu przedawnienia.
W ocenie Sądu pierwszej instancji organ odwoławczy prawidłowo zastosował w sprawie również art. 233 § 2 O.p. i nie przekroczył jego granic, jak również nie naruszył art. 210 § 4 O.p. Zauważone zaś przez organ odwoławczy braki w przeprowadzonym przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej "Dyrektor UKS" lub "organ pierwszej instancji") postępowaniu były na tyle znaczące, że nie mogły zostać naprawione i uzupełnione w ramach procedury z art. 229 O.p., a zważywszy na istotę sporu w sprawie (prawo Strony do odliczenia podatku naliczonego z zakwestionowanych faktur), zalecenia organu co do kierunków przeprowadzenia dalszych ustaleń dowodowych były – zdaniem Sądu - trafne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
