Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2022 r., sygn. II FSK 357/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA - del. Małgorzata Bejgerowska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. sp. z o.o. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 343/21 w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 19 lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od F. sp. z o.o. z siedzibą w L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 listopada 2021 r., o sygn. akt I SA/Łd 343/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej w skrócie: "P.p.s.a."), oddalił skargę F. spółki z o.o. z siedzibą w L. (dalej jako: "strona", "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 19 lutego 2021 r., nr 1001-IOD-4.4100.12.2020.28.U14.SJ, w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014 r. Pełna treść uzasadnienia powyższego wyroku oraz innych orzeczeń sądów administracyjnych przywołanych poniżej, dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan faktyczny.
1.1. Decyzją z dnia 19 lutego 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi, na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm. - dalej w skrócie: "O.p."), uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego L. z dnia 28 września 2020 r. i określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014 r. w wysokości 13 041 zł. W motywach rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014 r. wiązać należy z datą 31 grudnia 2020 r. Postępowanie odwoławcze nie zostało zakończone przed upływem 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 70 § 1 O.p., czyli do dnia 31 grudnia 2020 r. Postanowieniem z dnia 30 listopada 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego L. nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z dnia 28 września 2020 r. i postanowienie to zostało doręczone stronie w dniu 21 grudnia 2020 r. W dniu 28 grudnia 2020 r., na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 22 grudnia 2020 r. organ pierwszej instancji dokonał zajęcia rachunku bankowego spółki. Zawiadomienie o zastosowaniu powyższego środka egzekucyjnego, o którym mowa w art. 70 § 4 O.p., doręczono spółce w dniu 12 stycznia 2021 r. Powołując się na treść art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r., o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 ze zm. – dalej w skrócie: "ustawa COVID") wyjaśniono, że na mocy art. 46 pkt 20 w związku z art. 76 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2020 r., poz. 875 – dalej w skrócie: "ustawa zmieniająca"), przepis art. 15zzr został uchylony z dniem 16 maja 2020 r. W myśl art. 68 ust. 2 ustawy zmieniającej terminy, o których mowa w art. 15zzr ust. 1 ustawy COVID i w art. 46, których bieg uległ zawieszeniu, na podstawie art. 15zzr ust. 1 tej ustawy, biegną dalej po upływie 7 dni od dnia wejścia w życie tej ustawy. Zdaniem organu okres podatkowy objęty zaskarżoną decyzją nie uległ przedawnieniu z dniem 31 grudnia 2020 r., gdyż termin przedawnienia zobowiązania podatkowego określonego decyzją organu pierwszej instancji upływał dopiero z dniem 23 lutego 2021 r. Doszło zatem do skutecznego przerwania biegu terminu przedawnienia w wyniku zastosowania środka egzekucyjnego (zajęcia rachunku bankowego spółki w dniu 28 grudnia 2020 r.), o czym strona została zawiadomiona przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Stąd począwszy od dnia 29 grudnia 2020 r. 5-letni termin przedawnienia zobowiązania podatkowego w przedmiotowej sprawie biegnie na nowo. Co do meritum organ odwoławczy uznał, że kosztów uzyskania przychodów spółki nie stanowią wydatki wskazane jako związane z inwestycją remontowo - budowlaną w miejscowości F. w łącznej kwocie 17 715,77 zł. Wyłączono także z kosztów podatkowych kwotę 677,33 zł, z uwagi na brak ich związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Zakwestionowano zaewidencjonowane wydatki na zakup paliwa w łącznej kwocie 2 164,21 zł związane z dalekimi wyjazdami samochodami. Organ odwoławczy podzielił ocenę organu pierwszej instancji także w odniesieniu do kosztów użytkowania dwóch samochodów osobowych, a także co do kosztów zakupu wyciągarki. Podobnie organ odwoławczy wypowiedział się w kwestii zaliczenia przez stronę do kosztów uzyskania przychodu kosztów poniesionych na przejazdy autostradami, które zostały udokumentowane paragonami, na których nie znajdowały się dane spółki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
