Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. III OSK 824/23
Bieg okresu ochronnego określonego w art. 43 ust. 1 ustawy o policji, mającego na celu ochronę funkcjonariusza przed zwolnieniem ze służby w przypadku orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską, rozpoczyna się od dnia zaprzestania służby z powodu choroby i nie ulega przerwaniu w przypadku absencji chorobowej funkcjonariusza, nawet jeśli następuje formalne zakończenie zwolnienia lekarskiego bez faktycznego powrotu do pełnienia służby. Ochrona ta trwa nieprzerwanie przez okres 12 miesięcy, niezależnie od ewentualnych procedur medycznych czy administracyjnych mających miejsce w tym czasie.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Ewa Kwiecińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. akt III SA/Gd 603/22 w sprawie ze skargi J. S. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. S. na rzecz Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 19 stycznia 2023 r., wydanym w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 603/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi J. S. (dalej jako "skarżący"), na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2023 r., poz. 259 ze zm.; dalej określana jako "p.p.s.a."), oddalił skargę na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia skarżącego ze służby.
W uzasadnieniu przywołanego wyroku, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazał, że podniesione w złożonej skardze zarzuty naruszenia prawa materialnego oraz procesowego nie są uzasadnione. Sąd I instancji zaznaczył w tym zakresie, że stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2021 r., poz. 1882 ze zm.), zwanej dalej "u.o.P.", służbę w tej formacji mogą pełnić osoby posiadające m.in. fizyczną i psychiczną zdolność do jej pełnienia. Wskazano przy tym, że policjanta zwalnia się ze służby w przypadku orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską. Wskazano również, że zwolnienie policjanta ze służby na podstawie art. 38 ust. 4 oraz art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że policjant zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby.
Jak podkreślił Sąd I instancji, istota sporu sprowadzała się do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy określony w zaskarżonej decyzji dzień zwolnienia skarżącego policjanta ([...] maja 2022 r.) – z uwagi na ochronę prawną funkcjonariusza przewidzianą w art. 43 ust. 1 ustawy o Policji – został wskazany prawidłowo, co z kolei wiąże się z dokonaniem oceny zgłoszenia przez skarżącego gotowości do służby w czasie, w którym – po zwolnieniu z dotychczas zajmowanego stanowiska ([...] lipca 2021 r.), a przed wydaniem orzeczenia Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu ds. wewnętrznych ([...] stycznia 2022 r.) – został on przeniesiony na podstawie art. 37a pkt 1 ustawy o Policji do własnej dyspozycji Komendanta Miejskiego Policji w G. (pozostawał w dyspozycji KMP w G.). Stosownie bowiem do art. 37a pkt 1 ustawy o Policji policjanta, w przypadku zwolnienia z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego, można przenieść do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych, na okres poprzedzający powołanie lub mianowanie na inne stanowisko służbowe albo zwolnienie ze służby, nie dłuższy niż 12 miesięcy. Zaznaczono, że w okresie pozostawania w dyspozycji służbowej Komendanta Miejskiego Policji w G., skarżący nie realizował żadnych czynności służbowych, z uwagi na brak aktualnego określenia stanu zdrowia skarżącego funkcjonariusza. Sąd I instancji wskazał w tym zakresie, że jedynie faktyczne podjęcie służby przez funkcjonariusza zgodnie z zarządzeniem przełożonego (stosownie do § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 września 2020 r. w sprawie rozkładu czasu służby policjantów (Dz. U. z 2020 r., poz. 1574 ze zm.)) po jego zgłoszeniu się do służby - co w realiach niniejszej sprawy nie miało miejsca - przemawiałoby za uznaniem, że w sprawie doszło do przerwania okresu określonego w art. 43 ust. 1 u.o.P. Samego natomiast faktu zgłoszenia się policjanta do służby po okresie usprawiedliwionej nieobecności w służbie (przebywania na zwolnieniu lekarskim) i sygnalizowanej przez niego gotowości do służby, nie można uznać za czynności równoznaczne z podjęciem służby. Aby można było mówić o podjęciu służby przez policjanta (np. po jej zaprzestaniu z powodu choroby), to musi on zostać przez przełożonego dopuszczony do wykonywania czynności służbowych, podczas gdy na gruncie niniejszej sprawy skarżący nie został przez przełożonego dopuszczony do wykonywania czynności służbowych z uwagi na stan zdrowia, co wynikało z orzeczenia lekarskiego z dnia 15 lipca 2021 r. Skarżący następnie został skierowany do Pomorskiej Rejonowej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi spraw wewnętrznych, celem ustalenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej skarżącego funkcjonariusza do służby, która to Komisja orzeczeniem z dnia [...] stycznia 2022 r. stwierdziła trwałą niezdolność skarżącego do służby. Okoliczność ta, pomimo tego, że dopiero została ustalona ww. orzeczeniem Pomorskiej Rejonowej Komisji Lekarskiej, potwierdza w istocie zasadność decyzji o niepowierzaniu skarżącemu funkcjonariuszowi realizacji jakichkolwiek czynności służbowych z uwagi na jego stan zdrowia. Pomimo zatem tego, że skarżący zgłosił się do służby po zwolnieniu lekarskim i został skierowany na badania kontrolne, a następnie po uzyskaniu orzeczenia lekarskiego nr [...] r. z dnia [...] lipca 2021 r. został niezwłocznie skierowany do Komisji Lekarskiej celem ustalenia stanu zdrowia i zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia służby, to brak jest, w ocenie Sądu I instancji, podstaw do przyjęcia, że opisane zdarzenia doprowadziły do przerwania 12-miesięcznego okresu "zaprzestania służby z powodu choroby". Skarżącemu de facto nie zostały powierzone żadne czynności służbowe do wykonania, a tym samym nie można przyjąć, że podjął i pełnił on w tym czasie służbę. Zasadnie zatem, zdaniem Sądu I instancji, organy Policji dokonały przeniesienia skarżącego do dyspozycji, podejmując jednocześnie kroki mające na celu ustalenie czy skarżący funkcjonariusz z uwagi na stan zdrowia jest nadal zdolny (przydatny) do pełnienia służby.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
