13.01.2022

Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. II OSK 102/19

W kontekście wymeldowania z miejsca pobytu stałego zastosowanie przesłanki opuszczenie miejsca pobytu stałego wymaga rozpatrzenia zarówno faktów dotyczących fizycznej zmiany miejsca zamieszkania, jak i oceny dobrowolności takiego działania. Poprawna interpretacja wymaga uznania, że dla stwierdzenia dobrowolności opuszczenia miejsca pobytu stałego niezbędne jest wystąpienie świadomego i bezprzymusowego zamiaru zmiany centrum życiowego wraz z odpowiednią wolą osoby. Ustalenie, czy doszło do dobrowolnego opuszczenia miejsca pobytu stałego, implikuje konieczność analizy zarówno subiektywnych intencji jednostki, jak i obiektywizowanych okoliczności faktycznych i prawnych. Przymusowe okoliczności, które prowadzą do zmiany miejsca zamieszkania, nie mogą być podstawą do uzasadnienia wymeldowania, dopóki zainteresowana osoba podejmuje próby przywrócenia poprzednich warunków zamieszkania lub eliminuje skutki przymusu. Ochrona praw obywatela w kontekście wymeldowania wymaga badania pełnego kontekstu społecznego, ekonomicznego i prawnoetycznego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski sędzia del. WSA Tomasz Stawecki (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 września 2018 r., sygn. akt III SA/Łd 595/18 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 6 września 2018 r., sygn. akt III SA/Łd 595/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu skargi [...] (dalej: "skarżąca") na decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2017 r., w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z [...] września 2017 r., a także przyznał i nakazał wypłacić z funduszu Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi [...] kwotę 295,20 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, włącznie z podatkiem od towarów i usług.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne