Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2022 r., sygn. I OSK 432/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 października 2019 r. sygn. akt IV SA/Wr 225/19 w sprawie ze skargi D. D. na decyzję Wojewody [... ] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od D. D. na rzecz Wojewody [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 17 października 2019 r., IV SA/Wr 225/19, oddalił skargę D. D., na decyzję Wojewody [...] z [...] grudnia 2015 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta W. z [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Decyzją Prezydenta Miasta W. (dalej: organ I instancji) z [...] września 2015 r. D. D. (dalej: skarżący) został uznany z dniem 29 września 2015 r. za osobę bezrobotną bez prawa do zasiłku.
Decyzją z [...] października 2015 r. organ I instancji orzekł o utracie przez skarżącego statusu osoby bezrobotnej z dniem 2 października 2015 r. i nadał wydanej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Organ I instancji wskazał, że w dniu 2 października 2015 r. strona miała wyznaczony termin wizyty w celu potwierdzenia gotowości do pracy, na który się nie stawiła. Zgłosiła się dopiero w dniu 8 października 2015 r. oświadczając na piśmie, że niestawiennictwo w zaplanowanym terminie wynikało z problemów komunikacyjnych i zdrowotnych, ponieważ "utknął jeden z tramwajów w korku i nie zdążyłem na kolejny tramwaj. Jestem niepełnosprawny ze spastycznymi kończynami lewymi i chodzenie jest utrudnione. Nie byłem w stanie dojść na czas do przystanku na drugi tramwaj. Nie posiadam zwolnienia lekarskiego na druku ZUS-ZLA". Strona zaznaczyła przy tym, że "przy poprzednim statusie bezrobotnego, przytrafił się jej podobny przypadek, lecz nie miała wpływu na takie losowe sytuacje". Odnosząc się do tych wyjaśnień organ I instancji podał, że podobna sytuacja faktycznie miała już miejsce w poprzedniej rejestracji, gdy zamiast w dniu 10 czerwca 2015 r. strona zgłosiła się w dniu 11 czerwca 2015 r., składając przy tym oświadczenie o podobnej treści. Organ I instancji zauważył jednak, że wówczas strona zgłosiła się już następnego dnia po wyznaczonym terminie wizyty, natomiast w ostatniej sytuacji zgłosiła się dopiero po kilku dniach od wyznaczonego terminu. Organ I instancji podał także, że ustalono, iż strona nie posiada zwolnienia na druku ZUS ZLA, z czego wynika, że przyczyną zgłoszenia się w urzędzie pracy dopiero po kilku dniach od wyznaczonego terminu obowiązkowej wizyty nie były problemy natury zdrowotnej. W ocenie organu I instancji strona nie przedstawiła również innych powodów, które byłyby uzasadnioną przyczyną niestawienia się w PUP w dniu 2 października 2015 r.
Rozpoznając odwołanie skarżącego od powyższej decyzji Wojewoda [...] (dalej: Wojewoda) decyzją z [...] grudnia 2015 r. utrzymał ją w mocy. W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że strona, zarówno podczas wizyty w urzędzie pracy w dniu 8 października 2015 r., jak również w złożonym odwołaniu podała, iż niestawiennictwo w urzędzie pracy spowodowane było ulicznymi korkami oraz złym stanem zdrowia. Zdaniem Wojewody argument dotyczący złego stanu zdrowia mógłby zostać uwzględniony jako uzasadniona przyczyna niestawiennictwa, gdyby zainteresowany w terminie 7 dni od dnia niestawiennictwa przedłożył w urzędzie pracy zaświadczenie lekarskie. Wojewoda stwierdził zatem, że niestawiennictwo w wyznaczonym terminie tylko wówczas nie skutkuje utratą statusu bezrobotnego, kiedy bezrobotny spełni łącznie 2 warunki, tj. po pierwsze powiadomi urząd pracy w okresie 7 dni o przyczynie niestawiennictwa, a po wtóre przyczyna niestawiennictwa jest usprawiedliwiona. Zdaniem Wojewody strona spełniła pierwszy warunek, tj. powiadomiła urząd pracy w ciągu 7 dni o powodach swojej nieobecności, jednak jej wyjaśnienia, nie poparte żadnym dowodem, nie zostały uznane jako uzasadniona przyczyna niestawiennictwa. Odnosząc się z kolei do argumentu dotyczącego faktu, że przy poprzedniej rejestracji organ I instancji usprawiedliwił jej nieobecność, Wojewoda stwierdził, że nie może on wpłynąć na zmianę zaskarżonej decyzji. Każda bowiem sprawa badana jest indywidualnie, a organ administracji rozstrzyga w oparciu o konkretny stan faktyczny, zaś czynności opisane przez stronę nie stanowiły przedmiotu zainteresowania w ramach prowadzonego postępowania. Wojewoda wskazał także, że bezrobotny znając problemy komunikacyjne w godzinach szczytu powinien tak zaplanować dojazd, aby zdążyć na obowiązkową wizytę. Zgłoszenie się strony w urzędzie pracy dopiero po upływie pięciu dni od dnia wyznaczonego terminu nie pozwala na przyjęcie, że strona dochowała należytej staranności i niezwłocznie po ustaniu przeszkody zgłosiła się do urzędu i usprawiedliwiła niestawiennictwo.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
