Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. I OSK 2141/16
W pisemnych motywach wyroku sądu szczególne miejsce zajmuje wskazanie podstawy rozstrzygnięcia i jej wyjaśnienie. Ta część uzasadnienia powinna mieć charakter dość zwięzły, ale pozwalający na dokonanie kontroli zaskarżonego orzeczenia przez sąd wyższej instancji. Ma ona także umożliwić stronom zapoznanie się ze stanem wiedzy sądu co do podstawy faktycznej i prawnej rozstrzygnięcia oraz rozumowaniem sądu, które doprowadziło go do sformułowania określonych wniosków w postaci wydania rozstrzygnięcia o określonej treści. Wyjaśnienie w sposób jasny i wyczerpujący podstawy rozstrzygnięcie sądu służy również umocnieniu autorytetu wymiaru sprawiedliwości, stwarzając podstawy do stwierdzenia, iż sąd rozpatrzył daną sprawę z należytą starannością.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) sędzia NSA Jolanta Sikorska sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 1124/15 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 1124/15, oddalił skargę M.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Starosta [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b, art. 71 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. d ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r., poz. 149 - dalej jako "ustawa o promocji zatrudnienia") z dniem 10 kwietnia 2015 r. orzekł o: 1) uznaniu M.S. za osobę bezrobotną (pkt 1) oraz 2) o odmowie przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 10 kwietnia 2015 r. (pkt 2). W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że z przedstawionych przez M.S. dokumentów oraz złożonych oświadczeń wynika, że spełnia on warunki do uznania go za osobę bezrobotną. Nie zachodzą natomiast przesłanki uprawniające go do nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych, gdyż w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania przepracował 266 dni zamiast wymaganych 365 dni.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
