Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.389.2022.2.PJ

- W sytuacji opisanej we wniosku ma miejsce przemieszczenie towarów należących do Państwa przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego które mają służyć Państwa działalności gospodarczej – instalacji Towarów handlowych w lokalizacji wskazanej przez Nabywcę. Zatem dostawa Towarów handlowych na rzecz Oddziału w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy - Dostawa oraz dostawa wraz z montażem Towarów handlowych (domów modułowych) dokonywana przez Państwa Oddział w Niemczech, na rzecz Nabywców będzie świadczona – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy - na terytorium Niemiec. Nie będzie zatem czynnością opodatkowaną w Polsce zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy - W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, jako podmiot nabywający towary należy rozumieć podmiot przemieszczający towar, który występuje w podwójnej roli. Podmiot przemieszczający towar jest nie tylko „dostawcą” (na terytorium kraju), ale również „nabywcą” (na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, na które są przemieszczone własne towary). - Obowiązek podatkowy – stosownie do art. 20 ust. 1 powstanie z chwilą wystawienia faktury, a jeżeli nie zostanie ona wystawiona – 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. - Skoro spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług to dokonują Państwo wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, to dostawę taką należy wykazywać w informacji podsumowującej VAT UE.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

- uznania przemieszczenia towarów handlowych za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe,

- określenia miejsca świadczenia dostawy towarów handlowych z montażem przez Oddział - jest prawidłowe,

- obowiązku wystawienia faktury dokumentującej przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech - jest nieprawidłowe,

- momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech - jest nieprawidłowe,

- obowiązku wykazania przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech w informacji podsumowującej - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2022 r., który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia towarów handlowych za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, określenia miejsca świadczenia dostawy towarów handlowych z montażem przez Oddział, obowiązku wystawienia faktury dokumentującej przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech oraz obowiązku wykazania przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech w informacji podsumowującej wpłynął 25 lipca 2022 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 28 października 2022 r. (data wpływu: 7 listopada 2022 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z 17 października 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X. Sp. z o. o. jest polskim rezydentem podatkowym, spółką kapitałową posiadającą siedzibę na terytorium Polski (Wnioskodawca, Spółka, Centrala). Wnioskodawca zarejestrowany jest jako czynny podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Polski a także zgłoszony jako podatnik tegoż podatku w zakresie realizacji dostaw oraz świadczenia usług na terytorium Unii Europejskiej.

Obok Centrali w (...) Spółka utworzyła także Oddział na terytorium Niemiec - Oddział ten zarejestrowany został w odpowiednich niemieckich urzędach oraz sądach, a także nadany został mu niemiecki podatkowy numer identyfikacyjny. Oddział jest także zarejestrowany na terytorium Niemiec jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej; Oddział posiada „Steuernummer” - do transakcji wewnątrzkrajowych (niemieckich) oraz „Umsatzsteuer – Identifikationsnummer” - do transakcji wewnątrzunijnych (Oddział).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wytwarzania obiektów (domów) modułowych - domy modułowe stanowią rzeczy ruchome w rozumieniu przepisów prawa cywilnego (Towary handlowe). Towary handlowe wytwarzane są przez Wnioskodawcę na terenie Polski, w jej zakładzie produkcyjnym w (...).

Zadaniem Oddziału jest pozyskiwanie zleceń na produkcję Towarów handlowych przez Wnioskodawcę. Oddział ustala warunki handlowe oraz cenowe z kontrahentami (Nabywcami). Po tym jak Oddział ustali wszystkie warunki z Nabywcą ustalana jest treść zlecenia produkcyjnego; w treści takiego zlecenia produkcyjnego ustalana jest m.in. specyfikacja techniczna Towaru handlowego oraz lokalizacja na terytorium Niemiec, do którego ten Towar handlowy ma zostać dostarczony (Zlecenie).

Towar handlowy transportowany jest przez Spółkę (lub na jej zlecenie) do lokalizacji na terytorium Niemiec określonej w treści Zlecenia. Po dostarczeniu Towarów handlowych na miejsce określone w treści Zlecenia Oddział wykonuje niezbędne czynności związane z instalacją Towarów handlowych w tym miejscu. Czynność polegająca na instalacji Towarów handlowych w lokalizacji wskazanej przez Nabywcę mają charakter specjalistyczny. Nie jest to wyłącznie posadowienie Towarów handlowych na miejscu określonym przez Wnioskodawcę lecz wykonanie także innych czynności wymaganych ze względów technologicznych. Są to czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy.

Z punktu widzenia prawa cywilnego sprzedawcą Towaru handlowego dla Nabywcy jest Oddział - Nabywca udziela bowiem Zlecenia na rzecz Oddziału, a następnie otrzymuje od tegoż Oddziału niemiecki dokument sprzedaży (odpowiednik polskiej faktury). Własność Towaru handlowego przechodzi na Nabywcę na terytorium Niemiec. Ostateczne ustalenie, jaki podmiot jest kupującym Towary handlowe następuje w momencie gdy Oddział wystawi na rzecz tegoż Nabywcy ostateczny dokument sprzedaży zgodnie z właściwymi przepisami podatkowymi prawa niemieckiego.

Opisane powyżej zdarzenie określone zostało przez Wnioskodawcę jako Stan faktyczny. Z uwagi na to, że Wnioskodawca będzie zajmował się w przyszłości produkcją opisanych powyżej Towarów handlowych w tym samym zakresie co dotychczas, planuje on że także w przyszłości będą miały miejsce analogiczne zdarzenia gospodarczej jak te opisane powyżej - Zdarzenie przyszłe.

W uzupełnieniu wskazali Państwo ponadto, że: 

  1. Nabywcy wykonują samodzielnie działalność gospodarczą.

  2. Nabywcy są zarejestrowani jako podatnicy podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec.

  3. Oddział zawiera dwojakiego rodzaju umowy: umowy w typie 1 ich przedmiotem jest dostawa towaru oraz umowy w typie nr 2 – ich przedmiotem jest dostawa towaru wraz z montażem. Wnieśli Państwo o wydanie interpretacji dotyczącej obu ww. typów umów.

  4. Elementem dominującym jest dostawa towaru. Przesądza o tym wartość – towar stanowi 90% wartości transakcji.

  5. Do tej pory na fakturach wystawianych przez Oddział zawarta była tylko jedna pozycja: wartość towaru. Jednakże w ramach zdarzenia przyszłego Wnioskodawca planuje także, że będą przez niego wystawiane faktury w treści których będą zawarte dwie pozycje: wartość towaru (dostawa); 2 wartość usługi (świadczenie usług). Wnieśli Państwo o wydanie interpretacji dotyczącej obu ww. typów faktur.

   6. Na pytanie Organu: „Czy posiadają Państwo w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem przemieszczenia zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”, odpowiedzieli Państwo - tak.

Pytania

  1) Czy przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT? (Stan faktyczny, Zdarzenie przyszłe)

  2) Czy czynność polegająca na dokonaniu dostawy Towarów handlowych znajdujących się na terytorium Niemiec przez Oddział na rzecz Nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski? (Stan faktyczny, Zdarzenie przyszłe)

  3) Czy przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech wymaga udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę faktury? (Stan faktyczny, Zdarzenie przyszłe)

 4) Czy w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstanie po stronie Wnioskodawcy w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przemieszczenia Towarów handlowych na terytorium innego państwa członkowskiego - w niniejszym przypadku Niemiec? (Stan faktyczny, Zdarzenie przyszłe)

 5) Czy w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek aby na podstawie regulacji zawartej w treści art. 100 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT tę transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemiec) wykazać w informacji podsumowującej o której mowa jest w art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT? (Stan faktyczny, Zdarzenie przyszłe).

Państwa stanowisko w sprawie

  1) W świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

  2) W świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego czynność polegająca na dokonaniu dostawy Towarów handlowych znajdujących się na terytorium Niemiec przez Oddział na rzecz Nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

  3) W świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech nie wymaga udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę faktury.

  4) W świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstanie po stronie Wnioskodawcy w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przemieszczenia Towarów handlowych na terytorium innego państwa członkowskiego - w niniejszym przypadku Niemiec.

  5) W świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek aby na podstawie regulacji zawartej w treści art. 100 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT tę transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemiec) wykazać w informacji podsumowującej o której mowa jest w art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Ad. 1.   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) (Ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem", podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotową dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 - art. 2 pkt 5 Ustawy o VAT.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca wytwarza Towary handlowe na terenie Polski, w jego zakładzie produkcyjnym w (...). Zadaniem zaś Oddziału jest pozyskiwanie Zleceń na produkcję Towarów handlowych przez Wnioskodawcę. Oddział ustala warunki handlowe oraz cenowe z Nabywcami. Po tym jak Oddział ustali warunki z Nabywcą ustalana jest treść Zlecenia. Towar handlowy transportowany jest przez Spółkę (lub na jej zlecenie) do lokalizacji na terytorium Niemiec określonej w treści Zlecenia. Z punktu widzenia prawa cywilnego sprzedawcą Towaru handlowego dla Nabywcy jest Oddział - Nabywca udziela bowiem Zlecenia na rzecz Oddziału, a następnie otrzymuje od tegoż Oddziału niemiecki dokument sprzedaży (odpowiednik polskiej faktury). Własność Towaru handlowego przechodzi na Nabywcę na terytorium Niemiec. Ostateczne ustalenie, jaki podmiot jest kupującym Towary handlowe następuje w momencie, gdy Oddział wystawi na rzecz tegoż Nabywcy ostateczny dokument sprzedaży zgodnie z właściwymi przepisami podatkowymi prawa niemieckiego.

Biorąc pod uwagę opisane w tym miejscu zdarzenie Wnioskodawca zwrócił się do tutejszego urzędu z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi m.in. na pytanie, czy przemieszczenie Towarów handlowych z Polski do Niemiec (pomiędzy Centralą w Polsce a Oddziałem w Niemczech) stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem wyjątków.

Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Jednocześnie, na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotową dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Można mówić w tym przypadku o wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów własnych, które mają służyć prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Powołane regulacje wskazują, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT), której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotową dostawa towarów w przemieszczeniu towarów (tzw. nietransakcyjnym), której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa zakończenia transportu lub wysyłki.

Wnioskodawca wskazał, że Towar handlowy transportowany jest przez Spółkę (lub na jej zlecenie) do lokalizacji na terytorium Niemiec określonej w treści Zlecenia. Z punktu widzenia prawa cywilnego sprzedawcą Towaru handlowego dla Nabywcy jest Oddział - Nabywca udziela bowiem Zlecenia na rzecz Oddziału, a następnie otrzymuje od tegoż Oddziału niemiecki dokument sprzedaży (odpowiednik polskiej faktury). Własność Towaru handlowego przechodzi na Nabywcę na terytorium Niemiec. Ostateczne ustalenie, jaki podmiot jest kupującym Towary handlowe od Oddziału następuje w momencie gdy Oddział wystawi na rzecz tegoż Nabywcy ostateczny dokument sprzedaży zgodnie z właściwymi przepisami podatkowymi prawa niemieckiego.

Fakt dalszej odsprzedaży przemieszczanego Towaru handlowego przez Oddział jednoznacznie wskazuje tym samym, że przemieszczone towary mają służyć prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium Niemiec. Odnotować także trzeba, że w momencie gdy Wnioskodawca zleca transport Towarów handlowych na teren Niemiec nie jest jeszcze znana osoba ostatecznego Nabywcy - tenże ostateczny Nabywca jest bowiem ustalany przez Oddział w momencie gdy Oddział wystawia dokument sprzedaży zgodnie z niemieckimi przepisami prawa podatkowego. W konsekwencji stwierdzić należy, że opisana czynność przemieszczenia towarów z terytorium Polski na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zdefiniowaną w art. 13 ust. 3 ww. ustawy.

Zatem, przemieszczenie Towarów handlowych z zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy zlokalizowanego w Polsce do Niemiec w celu jego sprzedaży przez Oddział na rzecz Nabywcy stanowi/będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ww. ustawy.

Ad. 2.   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego czynność polegająca na dokonaniu dostawy Towarów handlowych znajdujących się na terytorium Niemiec przez Oddział na rzecz Nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei z brzemienia art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; jednakże nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Na gruncie powyższego stwierdzić należy, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym przypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Stąd też niezbędne jest ustalenie miejsca dostawy towarów. Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana. Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów miejscem opodatkowania towarów co do zasady jest miejsce (kraj), w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma wpływu siedziba dostawcy (podatnika) - istotne jest jedynie miejsce, gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokona przemieszczenia własnego towaru w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów własnych, o której mowa w art. 13 ust. 3 ww. ustawy, a następnie dokona na terytorium tego państwa członkowskiego (Niemiec) sprzedaży towaru innym podmiotom z Niemiec. Wnioskodawca wskazał, że przeniesienie prawa własności Towarów handlowych na Nabywców będzie miało miejsce na terytorium Niemiec. W konsekwencji należy stwierdzić, że opisana transakcja sprzedaży Towarów handlowych znajdujących się na terytorium Niemiec od Oddziału na rzecz Nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy należy także odnotować, że opodatkowanie tej czynności na terenie Polski wykluczone jest z uwagi na treść regulacji zawartej w art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. Ustawy. Z przepisu tego wynika jasno, że miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

Jak wynika natomiast z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu, Towar handlowy transportowany jest przez Spółkę (lub na jej zlecenie) do lokalizacji na terytorium Niemiec określonej w treści Zlecenia. Po dostarczeniu Towarów handlowych na miejsce określone w treści Zlecenia Oddział wykonuje niezbędne czynności związane z instalacją Towarów handlowych w tym miejscu.

Biorąc więc pod uwagę powyższą regulację stwierdzić trzeba, że skoro Towary handlowe są instalowane w miejscu wskazanym przez ich Nabywcę i czynności te mają charakter specjalistyczny, to dostawa tychże Towarów handlowych wraz z usługą ich instalacji winna być opodatkowania na terenie Niemiec w oparciu o treść art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. Ustawy.

Warto odnotować, czy czynność polegająca na instalacji Towarów handlowych w lokalizacji wskazanej przez Nabywcę będzie miała charakter specjalistyczny. Uznać należy, że nie jest to wyłącznie posadowienie Towarów handlowych na miejscu określonym przez Wnioskodawcę lecz wykonanie także innych czynności wymaganych ze względów technologicznych. Są to czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy. Daje to tym samym podstawę faktyczną dla określenia miejsca opodatkowania na zasadzie określonej w art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. Ustawy.

Na temat sposobu rozumienia regulacji zawartej w art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. Ustawy wielokrotnie wypowiadały się sądy oraz organy administracji skarbowej. Na kanwie tej działalności orzeczniczej można przyjąć, że do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Zatem za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu (tak: wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 czerwca 2020 r., I SA/Gd 1959/19). W niniejszym przypadku zastosowania nie znajdzie także art. 28e Ustawy o VAT - fakt, że Towar handlowy lokalizowany jest bowiem na określonej przez Nabywcę nieruchomości nie przesądza bowiem o tym, że mamy w tym przypadku do czynienia z usługą związaną z nieruchomościami. Do zbliżonych konkluzji doszedł także WSA w Warszawie w wyroku z dnia 23 maja 2016 r., III SA/Wa 222/16, w treści którego przesądził on, iż w przypadku gdy przedmiotem świadczenia nie jest nieruchomość, a biogazownia (jej montaż i instalacja), natomiast związek świadczenia z nieruchomością sprowadza się do tego, że montaż biogazowni następuje na nieruchomości, nie można zgodzić się z poglądem, że w sprawie chodzi o usługę, o której mowa w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 3.   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech nie wymaga udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę faktury.

Wnioskodawca podkreśla, że w przypadku scharakteryzowanej przez niego czynności nie występują „strony” czyli „dostawca” i „nabywca”, skoro jest ten sam podmiot (Spółka-Centrala oraz Spółka-Oddział). Fakt, że podmioty te posiadają odmienne numery identyfikacji podatkowej w Polsce oraz Niemczech nie czyni z takiego przemieszczenia transakcji dwustronnej. Trzeba także odnotować, że polskie regulacje prawa podatkowego nie przewidują obowiązku wystawiania faktury gdy towar przemieszczany jest wewnątrzwspólnotowo. Brak tu podstaw do jej wystawienia, bo skoro nie pojawia się transakcja, nie występuje cena towaru, wartość sprzedaży czy kwota należna.

Ad. 4.   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstanie po stronie Wnioskodawcy w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przemieszczenia Towarów handlowych na terytorium innego państwa członkowskiego - w niniejszym przypadku Niemiec. Podstawą dla powstania tego obowiązku jest treść art. 20 ust. 1 Ustawy o VAT: „W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4.”

Ad. 5.   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle wyżej przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek aby na podstawie regulacji zawartej w treści art. 100 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT tę transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemiec) wykazać w informacji podsumowującej, o której mowa jest w art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT.

Biorąc więc pod uwagę opisane w tym miejscu argumenty Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jego pogląd prawny, wyrażony na wstępie niniejszego wniosku, jest prawidłowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie:

- uznania przemieszczenia towarów handlowych za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe,

- określenia miejsca świadczenia dostawy towarów handlowych z montażem przez Oddział - jest prawidłowe,

- obowiązku wystawienia faktury dokumentującej przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech - jest nieprawidłowe,

- momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech - jest nieprawidłowe,

- obowiązku wykazania przemieszczenie towarów z Polski do Oddziału w Niemczech w informacji podsumowującej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1) terytorium kraju - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

4) terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jednocześnie w myśl art. 13 ust. 2 ustawy

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

  2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

  3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

  4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z treścią ww. przepisów ustawy, wewnątrzwspólnotową dostawą towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, na terytorium innego państwa członkowskiego. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej (opodatkowanej w Polsce) musi się ona odbywać z kraju (tzn. Polski) i ma być dokonywana przez podatnika, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy.

Szczególnym przypadkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest przemieszczenie towarów własnych podatnika z terytorium kraju do innego państwa członkowskiego. Art. 13 ust. 3 ustawy rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych, polegających na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego państwa członkowskiego, w którym mają posłużyć do działalności gospodarczej podatnika. W przypadku tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów polski dostawca pełni równocześnie rolę nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Przywołane powyżej przepisy wskazują zatem, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zatem, jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom (np. świadczeniu usług budowlanych na terenie Niemiec), wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Przedmiotem Państwa wątpliwości sformułowanych w pytaniu nr 1 jest uznanie przemieszczenia towarów handlowych za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego Towar handlowy (domy modułowe) transportowany jest przez Spółkę (lub na jej zlecenie) do lokalizacji na terytorium Niemiec określonej w treści Zlecenia. Po dostarczeniu Towarów handlowych na miejsce określone w treści Zlecenia Oddział wykonuje niezbędne czynności związane z instalacją Towarów handlowych w tym miejscu. Czynność polegająca na instalacji Towarów handlowych w lokalizacji wskazanej przez Nabywcę mają charakter specjalistyczny.

Sprzedawcą Towaru handlowego dla Nabywcy jest Oddział - Nabywca udziela bowiem Zlecenia na rzecz Oddziału, a następnie otrzymuje od tegoż Oddziału niemiecki dokument sprzedaży (odpowiednik polskiej faktury). Własność Towaru handlowego przechodzi na Nabywcę na terytorium Niemiec.

Wnioskodawca zarejestrowany jest jako czynny podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Polski a także zgłoszony jako podatnik tegoż podatku w zakresie realizacji dostaw oraz świadczenia usług na terytorium Unii Europejskiej. Oddział jest zarejestrowany na terytorium Niemiec jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej, a także nadany został mu niemiecki podatkowy numer identyfikacyjny.

Tym samym w sytuacji opisanej we wniosku ma miejsce przemieszczenie towarów należących do Państwa przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego które mają służyć Państwa działalności gospodarczej – instalacji Towarów handlowych w lokalizacji wskazanej przez Nabywcę.

Zatem dostawa Towarów handlowych na rzecz Oddziału w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 2 jest uznanie dostawy Towarów handlowych znajdujących się na terytorium Niemiec przez Oddział na rzecz Nabywcy za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Jak już wskazano z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności dla których miejsce świadczenia (określone przez przepisy ustawy) znajduje się na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

  1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;

  2. towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem;

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak stosownie do cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu. Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego PWN”, „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń, itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z kolei „instalacja” to montowanie gdzieś urządzeń technicznych.

Jak wskazali Państwo w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Oddział zawiera umowy, których przedmiotem jest dostawa towaru oraz umowy których jest dostawa towaru wraz z montażem - elementem dominującym jest dostawa towaru (towar stanowi 90% wartości transakcji). Czynności polegające na instalacji Towarów handlowych w lokalizacji wskazanej przez Nabywcę mają charakter specjalistyczny, wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy.

Wobec powyższego dostawa oraz dostawa wraz z montażem Towarów handlowych (domów modułowych) dokonywana przez Państwa Oddział w Niemczech, na rzecz Nabywców będzie świadczona – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy - na terytorium Niemiec. Nie będzie zatem czynnością opodatkowaną w Polsce zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się do państwa wątpliwości w zakresie dokumentowania przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech przez wystawienie przez Wnioskodawcę faktury należy wskazać przepisy dotyczące wystawiania faktur zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

  2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

  3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

  4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

  a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

  b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

  c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

        - sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że przemieszczenie własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej (stanowiące wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy) zgodnie z art. 106a w zw. z art. 106b ust. 1 ustawy należy dokumentować poprzez wystawienie faktury. Zgodnie z tymi przepisami podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, przez którą w myśl art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się między innymi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Ponadto stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 3 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż inny podatnik podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub osoba prawna niebędąca podatnikiem. W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, jako podmiot nabywający towary należy rozumieć podmiot przemieszczający towar, który występuje w podwójnej roli. Podmiot przemieszczający towar jest nie tylko „dostawcą” (na terytorium kraju), ale również „nabywcą” (na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, na które są przemieszczone własne towary).

Wobec powyższego nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przemieszczenie Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech nie wymaga udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę faktury.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości sformułowanych w pytaniu nr 4 jest określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Stosownie do art. 20 ust. 4 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 5, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustania okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 4.

Jak już wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3 mają państwo obowiązek wystawienia faktury w związku z dokonana wewnątrzwspólnotowa dostawą towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, zatem obowiązek podatkowy – stosownie do art. 20 ust. 1 powstanie z chwilą wystawienia faktury, a jeżeli nie zostanie ona wystawiona – 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

Nie można wobec powyższego zgodzić się z Państwa stanowiskiem, według którego w przypadku przemieszczenia Towarów handlowych z Centrali Spółki w Polsce do Nabywcy wskazanego przez jej Oddział w Niemczech obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstanie po stronie Wnioskodawcy bezwzględnie w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przemieszczenia Towarów handlowych na terytorium innego państwa członkowskiego.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 5 dotyczą obowiązku wykazania transakcji polegającej na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego w informacji podsumowującej.

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka zarejestrowana jest jako czynny podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Polski a także zgłoszony jako podatnik tegoż podatku w zakresie realizacji dostaw oraz świadczenia usług na terytorium Unii Europejskiej. Oddziałowi na terytorium Niemiec nadany został niemiecki podatkowy numer identyfikacyjny, Oddział jest także zarejestrowany na terytorium Niemiec jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej, oraz posiadają Państwo w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem przemieszczenia zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Tym samym do dokonywanych przez Państwa przemieszczeń towarów między centrala w Polsce a oddziałem w Niemczech ma zastosowanie art. 42 ust. 1 ustawy, zatem należy je wykazać w informacji podsumowującej VAT UE.

Podsumowując należy wskazać, że skoro jako zarejestrowany podatnikiem podatku od towarów i usług w toku wykonywanej działalności przemieszczacie Państwo towar handlowy pomiędzy centralą w Polsce a swoim oddziałem zagranicznym w UE zarejestrowanym jako podatnik podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec, który wykonuje związane z instalacją towarów handlowych oraz spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług to dokonują Państwo wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, to dostawę taką należy wykazywać w informacji podsumowującej VAT UE.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w momencie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).