Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, przyznanie świadczenia w drodze wyjątku jest możliwe tylko w sytuacji, gdy ubezpieczony nie spełnia wymagań do uzyskania świadczenia w trybie zwykłym na skutek szczególnych okoliczności, przy jednoczesnym braku możliwości podjęcia pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym spowodowanej całkowitą

Zgodnie z art. 3 ust. 9 ustawy dotyczącej rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, osoba, która otrzymuje emeryturę lub rentę w kwocie równej lub wyższej niż ustalony poziom najniższej emerytury, nie ma prawa do otrzymania tego rodzaju świadczenia rodzicielskiego.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie w przypadku, gdy sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza podjęcie jakiejkolwiek pracy zarobkowej. Sporadyczna opieka lub opieka nie wymagająca całodobowej dyspozycyjności nie spełniają warunku niezdolności do podjęcia pracy.

Świadczenie pielęgnacyjne z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługuje, jeśli istnieje związek przyczynowy między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Opieka ta może obejmować zarówno czynności pielęgnacyjne, jak i codzienne obowiązki, których osoba niepełnosprawna nie może wykonywać