Ustawodawca uzależnił prawo do uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego przez osobę o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 651 ze zm./ jedynie od warunku powstania niepełnosprawności w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego. Nie uzależnił natomiast tego prawa od daty ustalenia stopnia tej

Zarówno z art. 18 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, jak i innych hipotez art. 18 tej ustawy /w tym art. 18 ust. 7a/ wynika, że stroną postępowania o cofnięcie zezwolenia na sprzedaż alkoholu jest adresat decyzji, tj. przedsiębiorca; który wcześniej uzyskał zezwolenie i prowadził sprzedaż napojów alkoholowych

Zbyt niski stopień schorzenia mającego związek z warunkami pracy nie uzasadnia odmowy stwierdzenia istnienia choroby zawodowej.

W decyzji stwierdzającej chorobę zawodową organ inspekcji sanitarnej nie wskazuje pracodawcy, u którego pracownik był ostatnio narażony na działanie czynników chorobotwórczych.

Opinia komisji rady gminy w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powinna być wydana w formie postanowienia, w trybie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Za chorobę zawodową nie może być uznane schorzenie /wymienione w wykazie chorób zawodowych/, wywołane nagłym i krótkotrwałym zdarzeniem mającym cechy wypadku przy pracy.

Nie jest dopuszczalne przedłużenie kadencji dyrektora publicznego zakładu opieki zdrowotnej wolą stron stosunku pracy. Dalsze zatrudnienie na tym stanowisku może nastąpić na ogólnych zasadach /po przeprowadzeniu konkursu/.

1. W przypadku braku szczegółowego uzasadnienia stanowiska zakładów służby zdrowia co do rozpoznania choroby zawodowej lub nie zakwalifikowania schorzenia jako choroby zawodowej, organ inspekcji sanitarnej ma obowiązek zażądania od tych zakładów, z powołaniem się na uregulowania zawarte w par. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65

Przepis art. 21 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ dotyczący prawa do zasiłku z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach nie ma zastosowania do osób wykonujących prace nakładcze.

Wprowadzone do sprzedaży detalicznej napoje alkoholowe - pochodzą wówczas z nielegalnych źródeł, jeżeli nie zostały nabyte u podmiotów gospodarczych prowadzących w kraju obrót hurtowy tym towarem w oparciu o zezwolenie wydane przez Ministra Rynku Wewnętrznego /art. 18 ust. 6 pkt 3 w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Zadania organów administracji państwowej w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi /art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230/ powinny być realizowane również z uwzględnieniem zobowiązań prawno-międzynarodowych wynikających z art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka /Dz.U. 1991 nr 120 poz. 526/ tak

Rada gminy rozstrzyga samodzielnie, stosownie do art. 71 ust. 2 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. /Dz.U. nr 84 poz. 426/ i art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ w celu zapewnienia porządku publicznego /art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie terytorialnym/ o tym, jakie obiekty lub miejsca uzasadniają, ze względu na

W przepisie art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230/ chodzi tylko o takie obiekty bądź miejsca, w których ze względu na ich charakter można regulaminem określić sposób korzystania z nich. Zakaz w tego rodzaju miejscach bądź obiektach może być wprowadzony jedynie przez organ, który w myśl odrębnych przepisów

Nie są "miejscami masowych zgromadzeń" /art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ miejsca, w których odbywają się targi, aczkolwiek zaliczają się do "miejsc zgromadzeń ludności" w świetle par. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 10 października 1972 r. w sprawie wymagań

Budynki mieszkalne nie należą do obiektów chronionych w myśl art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./. Dlatego też mieszkańcy tych budynków, mając tylko interes faktyczny w sprawie o wydanie innej osobie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w budynku sąsiednim, nie są legitymowani do wzięcia

Camping samochodowy /pole namiotowe/ ze względu na swoją podstawową funkcję nie jest obiektem sportowym ani miejscem masowych zgromadzeń, a towarzyszące mu urządzenia dla zmotoryzowanych /boisko do gry w siatkówkę/ oraz dla pozostających pod ich opieką dzieci /plac zabaw/, podnoszące standard danego obiektu, nie mogą być zaliczone do obiektów sportowych, czy placówek wychowawczych bądź opiekuńczych

1. Przepis par. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1983 r. w sprawie wysokości składki na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników /Dz.U. nr 73 poz. 323/, zgodnie z którym składka nie może wynosić łącznie mniej niż 2400,- zł rocznie, dotyczy także rolnika, któremu przysługuje obniżka składki na podstawie par. 30a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie

Nie ma znaczenia w sprawie fakt, że rolnik /lub jego małżonek/ nie jest właścicielem działki, bowiem okolicznością wystarczającą do obciążenia rolnika oraz jego małżonka obowiązkiem opłacania składki na fundusz ubezpieczenia rolników jest prowadzenie, w rozumieniu par. 27 ust. 1, 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 1983 r. w ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych

Wychodząc z założenia, że przez gospodarstwo rolne rozumieć należy warsztat produkcji rolnej obliczonej przede wszystkim na zbyt, nie sposób przy ocenie posiadanych przez rolnika nieruchomości rolnych przekraczających 0,5 ha poprzestać tylko na kryterium areału posiadanej przez rolnika ziemi. W ocenie tego, czy nieruchomości te przekraczając ten dolny pułap powierzchni uznane mogą być za gospodarstwo