Spory z zakresu obowiązku ubezpieczenia społecznego, wymierzaniu i pobierania składek na ubezpieczenie społeczne /art. 68 pkt 1 lit. "a" i "c" oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - Dz.U. nr 137 poz. 887/ należą do właściwości sądów ubezpieczeń społecznych w rozumieniu art. 476 par. 2 pkt 1 Kpc.

Organ, który udzielił zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych spółce cywilnej obejmującej więcej niż dwóch wspólników i wpisanej do ewidencji działalności gospodarczej jako podmiot prowadzący taką działalność, nie może na zasadzie art. 18 ust. 8 pkt 4 ustawy z dnia 12 listopada 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ orzec o wygaśnięciu

Wprawdzie w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego nie określono wymagań, jakim powinna odpowiadać opinia biegłych, ale z samej istoty tego dowodu wynika, że oprócz konkluzji, stanowiącej w rozpoznawanej sprawie ocenę przeprowadzonych badań powinna ona zawierać uzasadnienie zajętego stanowiska z jednoczesnym odniesieniem się do innych zebranych dowodów zwłaszcza, gdy są prezentowane w nich

Zarządzenie o utworzeniu lub likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej nie jest też przepisem miejscowym o charakterze powszechnie obowiązującym w sensie art. 20 i art. 21 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./. Zarządzenie wojewody o likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jako mające charakter organizacyjny

1. Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, o którym mowa w art. 4[1] ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ nie jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym, o jakim mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74

1. Włączenie w drodze uchwały gminy do planu zagospodarowania przestrzennego tej gminy terenu sąsiedniej gminy, stanowi naruszenie zasady samodzielności działania każdej gminy, określonej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jak też wykracza poza kompetencje rady gminy stanowiącej o uchwalonym planie. 2. Gmina mająca status uzdrowiska

1. Zarzut naruszenia przez organ gminy zasady równości podmiotów gospodarczych wobec prawa przy wydaniu decyzji, odmawiającej wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, nie może uzasadniać uchylenia tej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli rozstrzygnięcie odpowiada zasadom przeciwdziałania alkoholizmowi i ograniczania dostępności do alkoholu, o jakich mowa w preambule oraz art

1. Celem postępowania prowadzonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ jest stwierdzenie choroby zawodowej. Postępowanie w takiej sprawie nie może przeradzać się w spór o to, kto będzie zobowiązany do świadczeń z tytułu stwierdzonej choroby. 2. Przepis par. 10 ust. 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia nie stwarza

Nie jest istotne, w jaki sposób czynnik szkodliwy przedostał się do miejsca wykonywanych robót. W szczególności nie ma istotnego znaczenia czy "gaz duszący fizycznie" przeniknął do miejsca robót spawalniczych w wyniku procesów zachodzących w sąsiednim basenie neutralizatora, czy wytworzył się w następstwie braku powietrza i nagromadzenia się dwutlenku węgla, wskutek spawania. Istotne jest, że zatrucie

Uwłaszczenie w trybie art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342 ze zm./ może nastąpić tylko wówczas, gdy osoba, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego, przekazała to gospodarstwo bezpośrednio Państwu, a nie następcom prawnym, którzy później zrezygnowali z jego prowadzenia i zrzekli

1. Ustawodawca w art. 118 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./ expressis verbis mówi o całej działce, nie przewiduje natomiast możliwości uwłaszczenia w tym trybie na części działki, przy założeniu, że pozostała część lub udział nadal będą stanowić własność Państwa lub gminy. 2. Uwłaszczenie osoby uprawnionej nie narusza praw

1. Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych /art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ powinien być zatwierdzony w drodze uchwały rady gminy. 2. Ustalenie przez radę gminy liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4, 5 procent alkoholu bez uprzedniego lub jednoczesnego

Skoro przepis par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ ustanawia jedyny wyjątek od zasady, to jak każde rozwiązanie wyjątkowe musi być stosowany ściśle. Nie może być stosowany jako wskazówka

1. Przyznaniu działki na własność uprawnionego w trybie art. 118 ust. 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./ nie stoi na przeszkodzie przekazanie tej działki na własność gminy w trybie art. 15 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz

Warunek zakomunikowania stronie znanego organowi z urzędu faktu /art. 77 par. 4 Kpa/ wyczerpania limitu punktów sprzedaży /art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ spełnia też doręczenie stronie notatki służbowej wyjaśniającej stan prawny dotyczący ustalania limitu oraz zawierającej wyciąg z rejestru

l. Granica postępowania w sprawie wznowienia postępowania jest wyznaczona zakresem rozstrzygniętej decyzją ostateczną sprawy administracyjnej. Wykroczenie poza granice wskazane w art. 145 par. 1 Kpa przez rozpoznanie sprawy nie zakończonej decyzją ostateczną bądź sprawy, która nie była w ogóle przedmiotem postępowania administracyjnego, stanowi rażące naruszenie prawa będące podstawą stwierdzenia nieważności

Sprawy przyznania na własność działek gruntu ich dożywotnim użytkownikom w trybie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ nie zakończone ostateczną decyzją w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ podlegają przekazaniu

1. Nie jest rzeczą organu administracji państwowej właściwego w sprawach zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych orzekanie o "bezprawności" czy też "legalności" zajmowania lokalu użytkowego przez podmiot gospodarczy prowadzący punkt sprzedaży napojów alkoholowych na podstawie wcześniej udzielonego zezwolenia i wyprowadzenie z takiego ustalenia konsekwencji prawnych w postaci decyzji o wygaśnięciu

1. Dla spełnienia minimum wymogów, w sprawach w których podstawą odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży koniecznym jest okazać stronie - i włączyć do akt dla potrzeb kontroli instancyjnej i sądowej - stosownych wyciągów z aktu ustalającego limit punktów sprzedaż dla konkretnej jednostki terytorialnej oraz obowiązującego wykorzystania tego limitu sprawozdania

1. Uchwała zarządu gminy o przeznaczeniu określonego lokalu w budynku stanowiącym składniki mienia komunalnego na cele prowadzenia apteki przez określoną osobę z pominięciem żądań innej osoby , ubiegającej się o najem tego samego lokalu na te same cele nie rozstrzyga sprawy z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

1. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ po wyczerpaniu limitu punktów sprzedaży napojów alkoholowych dalsze wydawanie zezwoleń jest niedopuszczalne i to niezależnie od merytorycznej zasadności wniosków. 2. Zasada równego traktowania stron będących w takiej samej sytuacji doznaje naturalnego

Jeżeli przedmiotem darowizny jest budynek wymieniony w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę wymiaru podatku w oparciu o przepisy tej ustawy stanowi wartość przedmiotu darowizny, ustalana na podstawie szacunku PZU, przyjętego dla celów obowiązkowego ubezpieczenia tego budynku w chwili powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od tego, czy właściciel zgłosił budynek

Decyzje organów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące objęcia ubezpieczeniem społecznym pracowników i wymiaru z tego tytułu składek, podlegają kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 11 Kpa/.