Zaistnienie jednej z wymienionych w art. 57 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. nr 139 poz. 934 ze zm./ negatywnych przesłanek wydania zezwolenia na utworzenie powszechnego towarzystwa emerytalnego zobowiązuje Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi do odmowy wydania takiego zezwolenia.

Powiadomienie kontrolowanego towarzystwa emerytalnego o stwierdzonych nieprawidłowościach i wyznaczenie mu terminu do ich usunięcia przewidziane w art. 204 ust. 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. nr 139 poz. 934 ze zm./ nie jest decyzją administracyjną, ani innym aktem bądź czynnością, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11

Zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd ten nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887/ wynika jednoznacznie, że od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczących między innymi

Należy odpowiedzieć na pytanie, czy Naczelny Sąd Administracyjny może w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego niezaakceptowany przez Sejm RP i o własną ocenę spornego przepisu ustawy pominąć ten ciągle obowiązujący przepis w swoim orzeczeniu i zastosować wprost normy Konstytucji. Czy w oparciu o takie rozumowanie Sąd jest władny uwzględnić skargę i orzec, że zaskarżona decyzja naruszyła prawo materialne

Przewidziane w art. 204 ust. 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. 1997 nr 139 poz. 934 ze zm./ powiadomienie o stwierdzonych nieprawidłowościach nie jest decyzją administracyjną ani innym aktem bądź czynnością prawną, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm

Świadczenia przyznawane uznaniowo nie mogą być utożsamiane ze świadczeniami, które muszą być przyznane po spełnieniu określonych ustawowych warunków. Te pierwsze świadczenia są przyznawane decyzjami konstytutywnymi i przysługują od dat wynikających ze wskazanych decyzji, natomiast w przypadku świadczeń przysługujących obligatoryjnie, których dotyczą decyzje deklaratoryjne, decyduje data spełnienia

Otrzymane wyrównanie wynagrodzenia za pracę /po ustaniu zatrudnienia/ stanowi należną część wynagrodzenia w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, która powinna być doliczona do wynagrodzenia i uwzględniona przy ustalaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Świadczenia w drodze wyjątku, przyznawane na podstawie przepisu art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ mogą być przyznawane tylko osobie, która ubiega się o nie i spełnia przewidziane w ustawie warunki. Charakter tych świadczeń nie daje legitymacji spadkobiercom strony do zaskarżania do NSA decyzji odmawiającej

Wykorzystanie renty rodzinnej w trybie zwykłym wyklucza możliwość ponownego jej uzyskania w drodze wyjątku w trybie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm. porównaj zawarty w cytowanym art. 83 ust. 1 wymóg wieku/ i stąd czyni zbędnym badanie pozostałych przesłanek wymaganych przez art. 83 ust. 1 cytowanej

W odniesieniu do świadczeń przyznanych w trybie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ nie stosuje się przepisów regulujących przyznanie prawa do emerytury lub renty w trybie ustawowym, a więc nie ma tu zastosowania przepis art. 129 powołanej ustawy. Dlatego też data przyznania prawa do świadczenia jest

Stosownie do art. 117 ust. 3 i art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/ Prezes Sądu Okręgowego potwierdza okres przebywania w więzieniach polskich na mocy skazania po dniu 31 grudnia 1956 r. za działalność polityczną. Okres ten podlega zaliczeniu jako składkowy przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty

Skoro skarżąca przekroczyła już wiek, do którego mogłaby otrzymywać rentę rodzinną po zmarłym ojcu, nie może ubiegać się o tę rentę w drodze wyjątku na podstawie przepisu art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./.

Z chwilą otrzymania zawiadomienia o zawarciu przez członka umowy o przystąpieniu do innego funduszu emerytalnego dotychczasowy fundusz emerytalny jest zobowiązany do podjęcia kroków umożliwiających członkowi przejście do nowego funduszu, niezależnie od tego, czy może pobrać od niego opłaty związane ze zmianą funduszu.

W świetle przepisu art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ staż ubezpieczeniowy nie jest jedyną i decydującą przesłanką przyznania świadczeń w szczególnym trybie. Ponieważ są to jednak świadczenia z zakresu ubezpieczeń społecznych, konieczne jest przede wszystkim wykazanie, że zaistniały jakieś zasługujące

Przepis art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ na równych prawach z okresami aktywności zawodowej wymienionymi w ust. 1 pkt 2 tego przepisu, traktuje okresy w czasie których zatrudnienie nie było wykonywane z ważnych i usprawiedliwionych przyczyn, a są to okresy mające znaczenie również i dla nabycia uprawnień

Stanowisko organów zatrudnienia, iż na podstawie zeznań świadków nie można podważyć treści świadectwa pracy nie można uznać za zasadne.

W art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ nie ma mowy o braku jakichkolwiek środków utrzymania, lecz o braku środków niezbędnych, służących do zaspokojenia minimum egzystencji. Ocena tej niezbędności musi być dokonana z uwzględnieniem potrzeb służących do zaspokojenia minimum egzystencji skarżących.

Przepis art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/ nie uzależnia przyznania prawa do świadczenia w drodze wyjątku od stażu ubezpieczeniowego. W świetle omawianego przepisu ważne są przede wszystkim powody, dla których nie było możliwe spełnienie wymagań potrzebnych do uzyskania emerytury lub renty w normalnym trybie

W rozumieniu art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ długoletni pobyt w zakładach karnych, jako okoliczność zależna od skarżącego, nie mieści się w pojęciu szczególnych okoliczności, które uniemożliwiają spełnienie warunków do otrzymania emerytury i renty.

Skargi na decyzje wydane na podstawie art. 41a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25 ze zm./ przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub upoważnionego przez niego pracownika są rozpatrywane przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W sprawach dotyczących przyznania rolnikowi świadczeń emerytalno-rentowych w drodze wyjątku, a nie uregulowanych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25/ stosuje się przepisy o przyznawaniu i wypłacie świadczeń z ubezpieczenia /art. 55c cyt. ustawy/.

Przepisy prawne - art. 136 ust. 1 i 2 oraz art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. nr 139 poz. 934 ze zm./, pozwalają towarzystwu emerytalnemu na pokrywanie realnych kosztów działalności funduszu związanych z realizacją transakcji dotyczących aktywów funduszu, przechowywaniem tych aktywów oraz realnych kosztów zarządzania funduszem

Współwłaściciele nieruchomości, na której prowadzi się sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych, mają prawa strony w postępowaniu administracyjnym z wniosku innego współwłaściciela o wydanie zezwolenia na prowadzenie takiej działalności.

1. Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych regulują wyczerpująco sprawę właściwości organów uprawnionych do rozpatrzenia odwołań. W sprawach tych nie stosuje się zasady z art. 127 par. 2 Kpa, że właściwym w tym zakresie jest organ administracji państwowej wyższego stopnia. 2. Od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych opartych na swobodnym uznaniu nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji