Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, z tytułu sprawowania opieki nad osobą w związku małżeńskim, przysługuje innej osobie niż współmałżonek jedynie wtedy, gdy współmałżonek osoby wymagającej opieki legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Przyczyna odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie może opierać się na istnieniu innych osób zobowiązanych wobec osoby wymagającej opieki do alimentacji, które mogłyby podjąć się opieki lub ją sfinansować, gdyż ustawa o świadczeniach rodzinnych nie przewiduje takich przesłanek negatywnych w przyznawaniu tego świadczenia.
Rezygnacja z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny wymaga wykazania, że zakres opieki wyklucza możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej oraz że istnieje bezpośredni związek przyczynowy między sprawowaną opieką a brakiem możliwości zatrudnienia. Posiadanie rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji nie stanowi samodzielnej przesłanki odmowy
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.
Przesłanka rezygnacji z zatrudnienia lub niepodejmowania pracy dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wymaga, aby między opieką a brakiem pracy istniał bezpośredni związek przyczynowy, a także by opieka rzeczywiście uniemożliwiała podjęcie działalności zawodowej. Inne osoby zobowiązane do alimentacji nie mogą być podstawą do odmowy świadczenia, jeśli wnioskodawca faktycznie sprawuje opiekę.
Umieszczanie materiałów reklamowych, takich jak plakaty, napisy i naklejki, w aptece lub widocznych na jej zewnątrz, które mają na celu przyciągnięcie uwagi klientów i zachęcenie ich do skorzystania z usług apteki, stanowi naruszenie zakazu reklamy aptek określonego w art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.
Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą wynika z wpisu do ewidencji działalności gospodarczej (CEIDG) i trwa do momentu jego skutecznego zawieszenia lub wykreślenia; osoba kwestionująca prowadzenie działalności na podstawie wpisu musi skutecznie obalić domniemanie jego prawidłowości.
Na potrzeby przyznania dodatku węglowego, wykazanie braku możliwości ustalenia odrębnego adresu dla gospodarstwa domowego przed 30 listopada 2022 r. może być dokonane poprzez złożenie oświadczenia, a pojęcie 'odrębny lokal' powinno być rozumiane w sensie funkcjonalnym, nie wymagając spełnienia kryteriów samodzielności zgodnie z ustawą o własności lokali.
Organy administracyjne zobowiązane są do wszechstronnego ustalenia rzeczywistego źródła ogrzewania w postępowaniu o wypłatę dodatku węglowego, w tym do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, nie ograniczając się jedynie do danych z centralnej ewidencji emisyjności budynków.
Przepisy ustawy o dodatku węglowym nie uzależniają przyznania dodatku od formalnych działań prowadzących do ustalenia odrębnego adresu miejsca zamieszkania, a warunek braku możliwości ustalenia tego adresu może być wykazywany oświadczeniem wnioskodawcy. Pojęcie 'odrębny lokal' w art. 2 ust. 3c ustawy należy interpretować funkcjonalnie, a nie przez pryzmat definicji samodzielnego lokalu mieszkalnego