Zgodnie z art. 28 ust. 3 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w sytuacji, gdy organ egzekucyjny stwierdzi brak majątku dłużnika, z którego można prowadzić egzekucję, organ rentowy nie może podważać tego ustalenia w kontekście umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż kwestia ta z woli ustawodawcy została pozostawiona do wyłącznej kompetencji naczelnika urzędu

W postępowaniu kasacyjnym Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej. Skuteczna skarga kasacyjna wymaga precyzyjnego wskazania naruszeń prawa materialnego przez sąd I instancji oraz uzasadnienia zarzutów, co oznacza konieczność wystąpienia argumentacji prawniczej usprawiedliwiającej zarzuty. Nie wystarcza powielenie zarzutów postawionych w skardze do sądu I instancji bez

Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdzono zgodność z prawem decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczącej odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, podkreślając prawidłowość zastosowania przepisów dotyczących przedawnienia należności i legalności działań egzekucyjnych, a zarzuty naruszenia procedury oraz prawa materialnego przez organ administracji

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie spokrewnionej w dalszym stopniu z osobą niepełnosprawną jedynie wtedy, gdy osoby zobowiązane w pierwszej kolejności (tj. dzieci) legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W sytuacji zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna, uprawnionemu przysługuje jedno z tych świadczeń wybrane przez osobę uprawnioną, przy czym wybór świadczenia pielęgnacyjnego wymaga nie tylko złożenia wniosku, ale również rezygnacji z uprzednio przyznanego zasiłku dla opiekuna poprzez wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji go przyznającej.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych, takich jak specjalny zasiłek opiekuńczy i świadczenie pielęgnacyjne, osoba uprawniona może otrzymać tylko jedno z tych świadczeń i tylko od momentu, gdy przestają jej przysługiwać prawa do innego konkurencyjnego świadczenia (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b oraz art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Rozstrzygnięcie o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego nie może ignorować potrzeby zapewnienia ochrony socjalnej osobom opiekującym się niepełnosprawnymi, co wyraża się poprzez umożliwienie wyboru świadczeń na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, w kontekście gwarantowania równego traktowania.

Jeżeli wnioskodawca złożył wniosek o świadczenie pielęgnacyjne wraz z oświadczeniem o rezygnacji z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, to świadczenie pielęgnacyjne powinno zostać przyznane od miesiąca, w którym wpłynął wniosek, bez względu na wcześniejsze przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom uprawnionym do alimentacji w kolejności dalszej niż pierwszy stopień spokrewnienia wymaga, aby osoby zobowiązane do alimentacji w pierwszej kolejności legitymowały się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.