Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że weryfikacja rzeczywistego źródła ogrzewania wnioskujących o dodatek węglowy powinna obejmować analizę wszelkich dostępnych danych, niezależnie od deklaracji w centralnej ewidencji emisyjności budynków, zgodnie z przepisami ustawy o dodatku węglowym.

Przy ocenie prawa do zwolnienia z opłacania składek zgodnie z przepisami COVID-19, organ administracyjny nie może ograniczać się wyłącznie do danych z rejestru REGON, lecz musi uwzględniać dowody rzeczywistego prowadzenia działalności, z poszanowaniem zasad postępowania administracyjnego.

Opieka naprzemienna, jako przesłanka przyznania świadczenia wychowawczego, wymaga potwierdzenia w orzeczeniu sądu w zakresie zamieszkania dziecka z każdym z rodziców w powtarzających się okresach, a sama regulacja kontaktów nie stanowi jej podstawy.

Pomoc publiczna związana z pandemią COVID-19 wymaga uwzględnienia przepisów krajowych i unijnych, a odesłanie do Komunikatu Komisji UE jest prawnie wiążące. Trudna sytuacja ekonomiczna skarżącego uzasadnia odmowę zwolnienia z opłacania składek.

Osadzenie w zakładzie karnym samo w sobie nie wpływa na warunki przyznania świadczeń rodzinnych ani na prawo do zasiłku rodzinnego, jeśli nie zmienia się status prawny rodzica lub sytuacja dochodowa rodziny.

Z uwagi na fakt, że opieka nad osobą niepełnosprawną nie może być stwierdzona jako bezpośrednia przeszkoda dla zatrudnienia w niniejszym przypadku, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje. Brak związku przyczynowego między sprawowaną opieką a niepodejmowaniem pracy zarobkowej oznacza, że zakres opieki nie wyklucza podjęcia zatrudnienia.

Decyzja w przedmiocie odmowy zwolnienia z opłacania składek za kwiecień 2021 roku nie powinna się opierać jedynie na formalnym wpisie PKD w CEIDG, lecz uwzględniać faktyczne dowody prowadzenia działalności.

Rada gminy, na podstawie art. 97 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, jest uprawniona do określania szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia, w tym warunków zwolnienia z odpłatności, co nie narusza prawa.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego może być udzielone tylko w razie rezygnacji z pobierania renty, jeżeli osoba spełnia warunki do wyższego świadczenia. Trybunał Konstytucyjny zapobiega różnicowaniu, ale nie umożliwia łączenia obu świadczeń. Przy braku zawieszenia renty odmowa jest zasadna.

Umorzenie należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych jest wyjątkiem wymagającym istnienia nadzwyczajnych, obiektywnych okoliczności, wyróżniających skarżącego od innych dłużników. Zaniechania dłużnika nie mogą być premiowane ulgami, a standardowym rozwiązaniem jest odpowiedzialność za powstałe zaległości.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która zrezygnowała z pracy w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, niezależnie od istnienia innych osób zobowiązanych do alimentacji, jeśli zakres opieki uniemożliwia kontynuację zatrudnienia.

Przesłanką przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest faktyczne sprawowanie opieki, bez uzależnienia od udziału innych członków rodziny w obowiązku alimentacyjnym, w ramach tej samej grupy uprawnionych.

Do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia konieczne jest wykazanie, że opieka nad osobą niepełnosprawną uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej, co oznacza istnienie bezpośredniego związku przyczynowego między rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaną opieką.

Uchylenie wyroku i decyzji administracyjnych z powodu błędnej wykładni art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r.; przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie może być uzależnione od wcześniejszych przyczyn niepodejmowania pracy, lecz od braku możliwości podjęcia pracy spowodowanego sprawowaniem opieki.

Zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego, jako przesłanka do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego przez rolnika, wymaga zarówno zaprzestania faktycznej pracy w gospodarstwie, jak i podjęcia formalnych kroków, takich jak wykreślenie z ewidencji producentów rolnych, co potwierdza zakończenie prowadzenia działalności rolniczej.

Nienależnie pobrane świadczenie pielęgnacyjne może być uznane za takie tylko w sytuacji, gdy beneficjent był odpowiednio pouczony o obowiązku zgłaszania zmian mających wpływ na prawo do świadczenia, a brak takiego pouczenia skutkuje brakiem obowiązku zwrotu przez świadczeniobiorcę.

Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad osobą niepełnosprawną przysługuje tylko wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania stałej lub długotrwałej opieki nad tą osobą. Taki związek musi być rzeczywistą przeszkodą w podejmowaniu pracy zarobkowej.