Lista świadczeniodawców realizujących umowy na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych jest informacją publiczną, którą można udostępnić na wniosek w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, niezależnie od regulacji art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Art. 14 ust. 3a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych przewiduje nałożenie kary pieniężnej przez KNF w przypadku niewywiązania się przez ubezpieczyciela z obowiązków likwidacji szkody w terminach określonych w art. 14 ust. 1-3 ustawy, jeżeli postępowanie likwidacyjne zostało wszczęte po 11 czerwca 2007 r., niezależnie od daty zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego.
Powtarzalne, regularne czynności wykonywane w ramach umów, które nie prowadzą do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług zgodnie z art. 750 k.c., a nie jako umowy o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego po stronie wykonawcy takich umów.
W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, osoba uprawniona może skutecznie wybrać świadczenie pielęgnacyjne tylko wówczas, gdy zrezygnuje z już przyznanego jej specjalnego zasiłku opiekuńczego, a data rozpoczęcia nowego świadczenia nie jest determinowana tylko czasem złożenia wniosku, lecz uzależniona od wygaśnięcia uprawnień do świadczenia konkurencyjnego
Umowy obejmujące powtarzalne i ustandaryzowane czynności, których celem jest staranne wykonanie określonych działań, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, nie zaś umowy o dzieło, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy.
Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie powtarzalnych, prostych czynności bez indywidualnie określonego rezultatu, jest umową o świadczenie usług, a nie umową o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.
Zawarte umowy, pomimo nadanej nazwy 'umowy o dzieło', w rzeczywistości stanowiły umowy o świadczenie usług, ponieważ wykonywane czynności były powtarzalne i nie prowadziły do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła.
Aby przyznać świadczenie pielęgnacyjne na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niezbędne jest ustalenie bezpośredniego i ścisłego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem lub rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej i długotrwałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Umowy, które dotyczą powtarzalnych czynności stanowiących fragment procesu produkcyjnego i wymagających jedynie starannego działania, są kwalifikowane jako umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.), a nie umowy o dzieło (art. 627 k.c.). Nazwa umowy nie determinuje jej charakteru prawnego, który musi być oceniany na podstawie rzeczywistych cech wykonywanych czynności.