Nieprawidłowo przeprowadzone postępowanie sądowe w wyniku braku umożliwienia stronie złożenia dodatkowych wyjaśnień w związku z niezawiadomieniem o posiedzeniu niejawnym narusza zasadę uczciwego procesu i jest podstawą do uznania nieważności postępowania oraz uchylenia wyroku Sądu I instancji.

Umowy, które w swej treści ograniczają się do ogólnego określenia przedmiotu świadczenia, bez sprecyzowania sposobu realizacji oraz bez przyjęcia odpowiedzialności za konkretne, materialne rezultaty, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło.

Umowa, której przedmiotem jest osiągnięcie określonego rezultatu (w tym przypadku sporządzenie protokołu lustracyjnego), a nie jedynie staranne podjęcie działań, stanowi umowę o dzieło w rozumieniu art. 627 Kodeksu cywilnego, i nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (art. 17 ust. 1 i 1a u.ś.r.), a nie osobom będącym dalszymi krewnymi opiekuna niepełnosprawnej osoby.

Umowa o dzieło ma na celu osiągnięcie konkretnego, jednorazowego i indywidualnie oznaczonego rezultatu, w przeciwieństwie do umowy o świadczenie usług, w której istotne jest staranne wykonanie powtarzalnych czynności. Powtarzalne czynności, nawet jeśli prowadzą do wymiernego efektu, nie mogą być kwalifikowane jako umowa o dzieło.

Umowy zawierające czynności powtarzalne, nie wymagające indywidualnych umiejętności wykonawcy, które stanowią element szerszego procesu produkcyjnego, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co skutkuje obowiązkiem podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Opiekę naprzemienną, o której mowa w art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, można stwierdzić wyłącznie na podstawie orzeczenia sądowego, które wyraźnie wskazuje na sprawowanie przez rodziców opieki w porównywalnych cyklicznych okresach, a samo prawo do kontaktów, nawet regularnych, nie jest wystarczające do stwierdzenia jej istnienia. Teza od Redakcji

Powtarzalne, regularne czynności pozbawione twórczego charakteru, realizowane w ramach zawartej umowy, powinny być kwalifikowane jako umowa o świadczenie usług, a nie umowa o dzieło, co pociąga za sobą obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Posiadanie innych osób zobowiązanych alimentacyjnie w jednakowym stopniu nie może stanowić podstawy do odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, o ile skarżący spełnia warunki ustawowe, jednakże zakres sprawowanej opieki musi faktycznie wykluczać możliwość podjęcia zatrudnienia, aby świadczenie mogło być przyznane.

Samo faktyczne posiadanie statusu wspólnika spółki jawnej wpisanego w Krajowym Rejestrze Sądowym nie jest dostatecznym warunkiem podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, kiedy ogłoszenie upadłości spółki skutkuje utratą przez wspólnika zdolności do prowadzenia spraw spółki.

Stwierdzenie choroby zawodowej może opierać się na wysokim prawdopodobieństwie związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą, a organy administracyjne są związane opiniami specjalistów medycznych w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej.

Umowa o świadczenie usług, zgodnie z art. 750 k.c., obejmuje powtarzalne czynności wykonywane starannie, ale nie prowadzi do jednorazowego, indywidualnego rezultatu, dlatego wykonawcy tych czynności podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.